نوآوران آنلاین-از همین روست که ما زمینی‌ها همیشه عطارد و زهره را در آسمان شب در حوالی خورشید باید جست وجو کنیم. به این معنی که هر دو سیاره بسته به این‌که خودشان در چه موقعیت مداری قرار داشته باشند یا از زمین در چه وضعیتی نسبت به خورشید دیده شوند، همواره از ساعتی پیش از طلوع یا تا ساعتی پس از غروب خورشید در افق مشرق یا مغرب قابل مشاهده خواهند بود. از این رو امکان ندارد بتوانیم این دو سیاره را همچون مریخ و مشتری و زحل (که مدار گردش‌شان به دور خورشید در ورای مدار زمین قرار دارد) در نیمه شب در وسط آسمان ببینیم.

منجمان باستان همیشه برایشان این سوال وجود داشت که چرا باید این دو سیاره فقط در شامگاه و صبحگاه و در نزدیکی خورشید قابل رؤیت باشند. جالب این که برخی از آنها معتقد بودند زهره و عطارد که در شامگاه قابل مشاهده‌اند، با آن دو سیاره درخشانی که در صبحدم گاهی ظهور می‌کنند متفاوت هستند و از این رو برای آن دو سیاره درخشان صبحگاهی اسامی دیگری را در نظر می‌گرفتند.

اکنون پیشنهاد ویژه‌ام برای سربه‌هوا شدن امشب شما این است که حوالی اذان مغرب، به پشت بام یا جایی بروید که جهت مغرب آن با کوه و ساختمان و درخت پوشیده نشده باشد. آنگاه بدانید پرنورترین جرمی که در آسمان شب توجه شما را به خود جلب خواهد کرد، سیاره زهره است. احتمالا در فاصله‌ای نزدیک در سمت چپ زهره بتوانید ستاره قلب‌الاسد در صورت فلکی اسد را نیز تشخیص دهید. اما سیاره عطارد همچون ستاره‌‌ای نه‌چندان پرنور، مطابق شکل بالا در سمت راست و پایین زهره در آسمان شب خودنمایی می‌کند.
بد نیست بدانید شامگاه پنجشنبه همین هفته 21 تیر، سیاره عطارد در بیشترین فاصله زاویه‌ای ممکن و در بهترین شرایط برای رصد با چشم غیرمسلح قرار می‌گیرد.

اگر جای شما باشم، وقتی این دنیاهای همسایه زمین در منظومه شمسی را در آسمان شب پیدا کردم، آن را به اعضای خانواده و دوستانم هم نشان خواهم داد تا یادمان باشد عالم هستی محدود به سیاره زمین ما نیست؛ اخترشناسان می‌گویند میلیاردها سیاره شبیه به زمین در عالم وجود دارد! در این باره در هفته‌های آینده بیشتر برایتان خواهم گفت.