نوآوران آنلاین-محسن ۳۳ ساله 13 سال قبل وقتی که ۲۰ ساله بود یک مرد جوان به نام فرهاد را در درگیری دسته‌جمعی و با همدستی دوست صمیمی‌اش به نام ابوطالب در شرق تهران با چند ضربه چاقو کشت. این در حالی بود که ابوطالب بلافاصله بعد از جنایت از محل گریخته بود.

محسن دستگیر و تحت بازجویی قرار گرفت و به درگیری خونین اعتراف کرد. وی پای میز محاکمه ایستاد و به در خواست اولیای دم به قصاص محکوم شد.

حکم در دیوان عالی کشور تائید شد بود که مادر پیر مقتول و قیم فرزندان صغیر قربانی اعلام کردند با دریافت دیه صد میلیون تومانی از قصاص گذشت می‌کنند.

به این ترتیب محسن در دادسرای امور جنایی حاضر شد و گفت مبلغ دیه را می‌پردازد. به این ترتیب از قصاص رهایی یافت اما متهم با گذشت سال‌ها از این ماجرا دیه را به اولیای دم پرداخت نکرد و همچنان در زندان باقی مانده است.

وی دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی محسن زالی‌بوئینی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستاد و گفت: من در آن درگیری چاقویی در دست نداشتم. فقط به هواخواهی از ابوطالب وارد دعوا شدم و ابوطالب ضربه‌های مرگبار را به مقتول زد، اما چون ابوطالب بلافاصله بعد از قتل گریخت و پلیس هیچ نشانی‌ای از وی به دست نیاورد ناچار شدم قتل را گردن بگیرم.

وی در تشریح جزئیات زندگی‌اش گفت: خانواده‌ام در افغانستان زندگی می‌کنند. آنها ده سال پیش به ایران آمدند و پیگیر پرونده‌ام شدند. ولی حالا که سال‌ها از این ماجرا گذشته دیگر هیچ خبری از آنها ندارم و خودم هم نمی‌توانم دیه را یکجا بپردازم. به همین خاطر تقاضا دارم تا قضات دادگاه با تقسیط دیه موافقت کنند. من می‌خواهم بعد از آزادی از زندان کار کنم و مبلغ دیه را به صورت قسطی به اولیای دم بپردازم. سپس وکیل اولیای دم روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: مادر پیر و سه فرزند مقتول ده سال قبل با دریافت دیه صدمیلیون تومانی رضایت دادند اما حالا سال‌ها از آن ماجرا گذشته و صد میلیون تومان ارزش مادی آن زمان را ندارد. به همین خاطر من از طرف اولیای دم تقاضای دریافت دیه کامل را دارم. در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.