نوآوران آنلاین- عیسی کلانتری با اشاره به اینکه به اندازه تولیدات صنعتی انرژی هدر می‌دهیم، گفت: دستور صریح مقام معظم رهبری، کاهش شدت انرژی است. جالب اینکه دولت در توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس تعهد داده که تا سال ۲۰۳۰ نسبت به سال ۲۰۱۵، چهار درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم و اگر تحریم‌ها برداشته شود این رقم به ۱۲ درصد برسد.
وی ادامه داد: توجه داشته باشیم که اگر برنامه ششم توسعه عملیاتی شود باید تا پایان برنامه یعنی سال ۱۴۰۰ حدود ۲۰ درصد از تولید کربن را کاهش دهیم. سوال این است که چرا تعهد دولت در قالب توافقنامه پاریس این همه سر و صدا راه انداخته است؟
کلانتری در ادامه گفت: تا سال ۱۴۰۹ بر اساس دستورات مقام معظم رهبری باید ۷۳۲ میلیون تن تولید کربن کمتر شود و دولت با توافقنامه پاریس متعهد شده که تنها ۷۲ میلیون تن از تولید کربن تا سال ۲۰۳۰ کمتر کند. باز هم این سوال شکل می‌گیرد که این همه تهدید و سر و صدا برای توافقنامه پاریس چیست؟
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: اگر فلرها را کنترل کنیم می‌توانیم تا ۵.۵ درصد تولید کربن را کاهش دهیمهمچنین درآمد ارزی برای کشور داشته باشیم. رفتارها و عملکردهای ما در حوزه محیط زیست نشان می‌دهد که اگرچه بسیار در مورد حفظ محیط زیست حرف می‌زنیم اما در عمل برای آن ارزشی قائل نیستیم.
کلانتری در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به وضعیت نامساعد تالاب‌های کشور گفت: حدود ۱۵ درصد متوسط بارش کشور کم شده است اما چون در جهت توسعه پایدار حرکت نکرده‌ایم تالاب‌های کشور رو به خشکی رفته و شاخص‌های زیست‌محیطی قربانی توسعه شده است.
وی ادامه داد: افتخار ما این است که صنعت فولادی داریم که حدود ۴۰ میلیون تن ظرفیت دارد اما همین صنعت هیچ کاری برای حفظ شاخص‌های محیط زیستی نکرده است بنابراین حقوق نسل‌های آینده قربانی زیاده‌خواهی‌های ما شده است. برای اینکه یک صرفه جویی جزئی نکنیم خسارت کلی به محیط زیست کشور وارد می‌کنیم.
کلانتری با تاکید بر تاثیر افزایش جمعیت در از بین رفتن محیط زیست ایران گفت: ۴۰ سال پیش جمعیت ایران ۳۳ میلیون نفر بود اما در حال حاضر جمعیت به ۸۳ میلیون نفر رسیده است. به‌طور قطع محیط زیست قربانی افزایش جمعیت شده است.
وی در پایان اظهارکرد: در حال حاضر کارخانه‌ای داریم که از سال ۱۳۴۵ به عنوان یک صنعت آلوده کننده فعال است. یعنی ۵۰ سال است که همچنان باعث انتشار آلودگی و سبب باران اسیدی می‌شود اما وقتی سازمان محیط زیست سراغ این صنعت می‌رود می‌گویند شما مخالف توسعه هستید همچنین ادعا می‌کنند که این کارخانه یک صنعت ۱.۵ میلیارد دلاری است و تعداد زیادی افراد در آن مشغول به کار هستند. سوال اصلی این است: آیا باید این روند را قبول کنیم؟