نوآوران آنلاین- پروین تجوید، کارگردان انیمیشن کوتاه «سگی که مرض داشت درباره این اثر که برگرفته از کتاب «سگی که قار قار می‌کرد» است گفت: به دلیل این‌که این کتاب فضاسازی داستانی زیبایی داشت، اما دیالوگ‌هایش زیاد بود تغییرهایی در داستان دادم و نام آن را «سگی که مرض داشت» گذاشتم. این داستان درباره سگی است که به دلیل اینکه همه چیز می‌خورد، مریض می‌شود و پزشکان کلینیک دامپزشکی وقتی برای درمان او تلاش می‌کنند متوجه می‌شوند چیزهای زیادی خورده است. بعد از اینکه همه چیزهایی را که خورده بود از شکمش بیرون می‌آورند او دوباره همه آن‌ها را می‌خورد و...

تجوید مخاطب این فیلم را کودک و بزرگ‌سال دانست و درباره دلیل انتخاب این قصه که از آثار منتشر شده در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است، برای تبدیل شدن به یک فیلم انیمیشن بیان کرد: ما در فیلم زنده نمی‌توانیم به این راحتی‌ها از حیوان بازی بگیریم اما در انیمیشن این قابلیت وجود دارد و به همین دلیل فکر کردم این قصه علاوه بر جذابیت داستانی، فضای انیمیشنی خوبی برای تبدیل شدن به یک فیلم کوتاه انیمیشن را دارد.

او با اشاره به اینکه تکنیک این فیلم 2D است، گفت: خیلی تلاش کردم که این قصه شرایطی پیدا کند تا به انیمیشن تبدیل شود زیرا انیمیشن وقتی خیلی دیالوگ دارد به یک کار سطحی تبدیل می‌شود. ما به دلیل این‌که می‌خواستیم کاری در حد کارهای کانون بسازیم ناچار بودیم دیالوگ‌ها را حذف کنیم، اما از طرفی حذف دیالوگ‌ها به داستان ضربه می‌زد؛ در نهایت با تلاش زیاد داستان به شکلی درآمد که بتواند مخاطبش را جذب کند و امیدوارم این اتفاق بیفتد.

این انیماتور درباره جایگاه جشنواره پویانمایی تهران بیان کرد: جشنواره پویانمایی تهران از همان ابتدای راه با فضای گسترده انیمیشن از کشورهای مختلف ارتباط گرفت و با توجه به ارتباطی که با انیماتورها و دست‌اندرکاران این عرصه گرفته، یکی از بهترین فستیوال‌هاست.

او همچنین درباره جایگاه انیمیشن ایران در جهان بیان کرد: انیمیشن ما همیشه به کمک‌های دولتی متصل بوده و همین موضوع موجب شده به خوبی رشد نکند. اگر حمایت‌های دولتی نبود، بخش خصوصی شجاعت می‌کرد و وارد این کار می‌شد و در نتیجه تنگناهایی که از سوی دولت برای انیمیشن وجود دارد، شکل نمی‌گرفت و ما می‌توانستیم پیشرفت زیادی در این عرصه داشته باشیم.

کارگردان انیمیشن «سگی که مرض داشت» در پایان بیان کرد: اگر حمایت‌های دولتی نبود انیمیشن ما می‌توانست خیلی بهتر در جهان مطرح شود. این حمایت‌ها یا نباید از ابتدا انجام می‌شد یا اگر انجام شد باید به شکل کامل‌تر و گسترده‌تری شکل می‌گرفت. به دلیل حمایت‌های نصف و نیمه، انیمیشن ما آنگونه که باید، رشد نکرده در حالی‌که پتانسیل و افراد مستعد و علاقه‌مند زیادی داریم.