نوآوران آنلاین- محققان در حال مشاهده نگرانی طولانی مدت در مورد سلامتی در بیماران بستری در کرونا هستند.

افزایش قند خون با شروع جدید که ماه ها پس از عفونت ادامه دارد. یک مطالعه ایتالیایی نشان داد که در حدود نیمی از بیماران مبتلا به کرونا در بیمارستان هنگام ابتلا به بیماری همه گیر، موارد جدیدی از افزایش قند خون یا سطح بالای قند خون داشتند. آنها همچنین نتایج ضعیف تری داشتند.

دکتر "پائولو فیورینا" پزشک نفرولوژی در بیمارستان کودکان بوستون می گوید: این افراد قبلاً دیابتی نبودند، اما در هنگام بستری حدود 46 درصد از بیماران مبتلا به هایپرگلیسمی جدید بودند. در حالی که بیشتر موارد برطرف شد، حدود 35 درصد از بیماران تازه قند خون حداقل شش ماه پس از عفونت در همین حالت باقی مانده بودند.

این مطالعه سلامت 551 نفر را در بیمارستان ایتالیا بستری ارزیابی کرد. یک دوره پیگیری شامل شش ماه پس از بستری در بیمارستان بود.

در مقایسه با بیمارانی که هیچ نشانه ای از ناهنجاری های گلوکز ندارند، بیماران هیپرگلیسمی نیز نگرانی های بالینی بدتری داشتند:

    بستری شدن در بیمارستان

    علائم بالینی بدتر

    نیاز بیشتر به اکسیژن

    نیاز بیشتر به تهویه

    نیاز بیشتر به درمان مراقبت های ویژه

"فیورینا" نشان می دهد کرونا کنترل گلوکومتابولیک را در بیماران دیابتی بدتر می کند، می گوید: ما می خواستیم مکانیزمی را درک کنیم که چرا این بیماران در مقایسه با افرادی که قند خون ندارند، عملکرد ضعیفی داشتند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در هنگام بستری، کلیه بیماران دارای سنسور گلوکز بودند. با گذشت زمان، محققان بسیاری از ناهنجاری ها را در کنترل متابولیسم گلوکز در بیماران قند خون مشاهده کردند. آنها همچنین دریافتند که بیماران هیپرگلیسمی دارای سطح هورمونی غیرطبیعی هستند.

"فیورینا" می گوید: ما کشف کردیم که آنها به شدت هیپرانسولینمیک هستند؛ انسولین زیادی تولید می کنند. آنها همچنین دارای سطح غیرطبیعی از طرف انسولین، پیش ماده انسولین و نشانگرهای اختلال در عملکرد سلولهای بتا بودند. سلولهای بتا جزیره انسولین ایجاد و ترشح می کنند.

وی می گوید: اساساً مشخصات هورمونی نشان می دهد عملکرد پانکراس غدد درون ریز در آن دسته از بیماران مبتلا به کرونا غیرطبیعی است و مدتها پس از بهبودی ادامه می یابد.

بیماران قند خون همچنین در میزان سیتوکین های التهابی از جمله IL-6 و سایر موارد ناهنجاری های شدیدی داشتند.

فیورینا که نظریه آن درست اثبات شد می افزاید: ما فکر کردیم که مسدود کردن IL-6 و حتی به طور بالقوه حتی سایر سایتوکاین ها برای عملکرد سلولهای بتا فوایدی خواهد بود.

در حالی که ناهنجاری های گلوکومتابولیک با گذشت زمان در برخی از بیماران کاهش یافت به ویژه پس از عفونت کرونا موارد دیگر صادر شده باقی مانده است. بسیاری از بیماران در دوره پس از کرونا دارای سطح گلوکز پس از غذا (بعد از خوردن) و هورمون های غیرطبیعی پانکراس بودند.

"فیورینا" می گوید: این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که نشان می دهد کرونا تأثیر مستقیمی بر لوزالمعده دارد. این نشان می دهد که لوزالمعده هدف دیگری از ویروس است که نه تنها در مرحله حاد در بیمارستان بستری است بلکه به طور بالقوه همچنین سلامت طولانی مدت این بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد.

این مطالعه به اهمیت ارزیابی عملکرد پانکراس در بیماران بستری شده برای کرونا در حالی که در بیمارستان و طولانی مدت هستند، اشاره دارد.

فیورینا می گوید: این فراتر از آزمایش گلوکز ناشتا است زیرا ما در طول روز ناهنجاری های متابولیکی گلوکز را مشاهده کردیم که همیشه در یک آزمایش ناشتایی طبیعی وجود نداشت.

از نظر درمانی، سوالاتی در مورد نحوه مراقبت از بیماران مبتلا به اختلالات گلوکز مربوط به کرونا باقی مانده است. آیا بیماران باید فقط با داروی ضد دیابت مانند حساس کننده انسولین درمان شوند یا از داروهای ضد التهابی مانند توسیلیزوماب و سایر داروها استفاده شود؟

فیورینا می گوید: اگر انسولین را مدام مورد هدف قرار داده و انسداد دهید، اما التهاب شدید و مزمن دارید ممکن است منجر به آسیب مزمن شود.

وی پیشنهاد می کند که برای آزمایش درمان ضد دیابت و ضد التهاب باید مطالعات بزرگتری انجام شود. در نظر بگیرید که چه تعداد بیمار با کرونا در بیمارستان بستری شده اند و همچنان در سراسر جهان به سر می برند. در چنین شرایطی ممکن است شاهد افزایش چشمگیر جمعیت دیابتی باشیم.

شنبه ٢۴ جولای ۲۰۲۱ 

(برابر با ٢ مرداد ۱۴۰۰)