ریشه سنبل الطیب دارای طبع گرم و خشک است. این گیاه اثر ضد تشنج دارد، در رفع تب و ناراحتی‌های عصبی مفید و ضد اسپاسم و آرام‌بخش است. بی‌خوابی را درمان می‌کند و سبب از بین بردن کِرم معده و روده می‌شود. در درمان میگرن موثر است و دلهره، تشویش و نگرانی را برطرف می‌کند. گرد گیاه سنبل الطیب زخم‌ها را التیام می‌بخشد.

 

گیاه سنبل الطیب در تهیه دارو‌های مسکن، قلبی، ضداضطراب، میگرن، تشنج و درد کاربرد دارد.

 

برای تهیه دمنوش آرام‌بخش سنبل الطیب، ریشه خشک شده سنبل الطیب را بشویید و مقداری معین آب جوش به آن اضافه کنید سپس بگذارید این محلول به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دم بکشد تا ترکیبات شیمیایی آرام‌بخش این گیاه آزاد شود.

 

در صورت تمایل می‌توان از ۱۵ گرم سنبل الطیب و ۱۵ گرم گل گاوزبان به همراه یک عدد لیموعمانی برای تهیه دمنوش آرام‌بخش استفاده کرد. نوشیدن این دمنوش حداقل نیم ساعت قبل از خواب بسیار مفید است.

 

از آنجایی‌که سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آن را با کتیرا مصرف کرد. استفاده از این گیاه در برخی افراد عوارض جانبی نظیر سردرد، نا آرامی و حتی بی‌خوابی را به همراه دارد.

به علت اینکه این گیاه بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد، در مواردی که فرد نیاز به بیهوشی داشته باشد، تداخل این گیاه با دارو‌های بیهوشی اثر بدی روی بیمار می‌گذارد بنابراین باید حداقل ۲ هفته قبل از عمل جراحی مصرف این گیاه قطع شود همچنین در استفاده از گیاه سنبل الطیب در دوران بارداری و شیردهی باید احتیاط شود.