آلبالو سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی چون آنتوسیانین، کلوروژنیک اسید، کورستین و کامپفرول می‌باشد و یکی از میوه‌هایی است که از ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.

 

آنتوسیانین‌های موجود در آلبالو از چندین راه بدن را در برابر آسیب‌های استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند:

 

1. آن‌ها به طور مستقیم رادیکال‌های آزاد را منهدم می‌کنند.

 

2. به DNA متصل می‌شوند و آن را از تخریب اکسیداتیو حفظ می‌کنند.

 

3. سیستم سم‌زدایی آنزیمی و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی را فعال می‌کنند.

 

4. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در آلبالو رگ‌های خونی و سلول‌های مغزی را در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند. در نتیجه مصرف آلبالو از تشکیل پلاک‌های آترواسکلروزی و بیماری‌های مرتبط با زوال عقل جلوگیری می‌کند.

 

آلبالوی تازه و آلبالوی خشک، فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز را محدود می‌کنند. این آنزیم‌ها مهم‌ترین ترکیبات در فرآیند التهاب و احساس درد می‌باشند. آنزیم سیکلواکسیژناز به وسیله بسیاری از داروهای مسکن نیز مهار می‌شود. در نتیجه می‌توان فعالیت ضددرد آلبالو را مطابق با استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن دانست.

 

به همین علت است که آلبالو نشانه‌های موجود در بیماری‌های التهابی چون آرتریت و نقرس را کاهش می‌دهد. در طی تحقیقی که در آمریکا صورت گرفت مشخص شد که مصرف آب آلبالو دو بار در روز برای مدت 8 روز، دردهای بعد از مسابقات ورزشی را به نسبت افرادی که دارونما مصرف می‌کردند کاهش می‌داد.

 

فلاوونوئیدی که خواص ضدسرطانی قوی دارد، کورستین می‌باشد. آلبالو و آلبالوخشکه منبع بسیار مناسبی از کورستین هستند. مقدار کورستین موجود در آلبالو و آلبالوخشکه بسیار بیشتر از سایر میوه‌ها می‌باشد. فنولیک اسیدی که آمیگدالین نام دارد، به عنوان ویتامین B17 شناسایی شده است.

 

تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهد آمیگدالین، اندازه تومورهای سرطانی را کاهش می‌دهد و از پیشرفت سرطان جلوگیری می‌کند. همچنین سایر مواد موثر موجود در آلبالو، درد ناشی از پیشرفت سرطان را تسکین می‌دهند. به همین علت است که آلبالو یک میوه ضد سرطانی قوی در نزد دانشمندان می‌باشد.

 

آلبالوخشکه، منبع مناسبی از بور است. بور بر فعالیت آنزیم‌های دخیل در متابولیسم کلسیم، منیزیم و ویتامین D (که از عناصر اصلی دخیل در ساختمان استخوان می‌باشند) اثرگذار است. عنصر بور در کنار کلسیم و منیزیم موجود در آلبالوخشکه، سلامتی استخوان را تامین می‌کند.

 

از اثرات دیگر بور، فعالیت شبه‌استروژنی آن می‌باشد. در حقیقت بور از بروز پوکی‌استخوان، بالأخص بعد از یائسگی که میزان استروژن در بدن خانم‌ها کاهش می‌یابد، پیشگیری می‌کند. همچنین آلبالوخشکه سرشار از ویتامین C و B کمپلکس است که سلامت استخوانی را تضمین می‌کنند.

 

اگر از مشکلات بی‌خوابی رنج می‌برید و شب‌ها در رختخواب برای به خواب رفتن کلنجار می‌روید. آلبالو را امتحان کنید. یک ساعت پیش از خواب یک مشت آلبالو میل نمایید. ملاتونین هورمون موثر در تنظیم ساعت فیزیولوژیک بدن است که زمان خواب و بیداری را در افراد تعیین می‌کند. آلبالو به دلیل دارا بودن ملاتونین و تریپتوفان (که در بدن به ملاتونین تبدیل می‌شود) باعث بهبود خواب شبانه می‌شود.

 

100 گرم از آلبالوخشکه 350 کالری انرژی دارد؛ درحالی‌که همان مقدار از آلبالو به صورت تازه تنها 68 کالری انرژی دارد. در حقیقت آلبالوخشکه 5 برابر آلبالو تازه کالری دارد؛ زیرا آلبالو وقتی خشک می‌شود، مقدار فراوانی از آب خود را از دست می‌دهد و مقدار رطوبت آلبالوخشکه یک دهم آلبالو تازه است. همین مسئله باعث می‌شود که مقدار آلبالوخشکه در 100 گرم بیشتر از آلبالو تازه می‌باشد و چگالی انرژی در حالت خشکیده بیشتر از آلبالو در حالت تازه باشد.

 

علاوه بر میزان کالری که در آلبالوخشکه بیشتر از آلبالو تازه می‌باشد. سایر ریزمغذی‌ها هم در آلبالوخشکه بیشتر می‌باشند. مثلاً محتوای فیبر موجود در آلبالوخشکه سه برابر آلبالو تازه می‌باشد. کلسیم موجود در 100 گرم آلبالوخشکه 196 گرم است. حتی بسیار بیشتر از کلسیم موجود در شیر و 4 برابر کلسیم موجود در آلبالو تازه می‌باشد. آهن موجود در آلبالوخشکه 4 برابر آهن موجود در آلبالو تازه می‌باشد. البته ویتامین A موجود در آلبالو تازه بسیار بیشتر از آلبالو خشک‌شده می‌باشد.