نوآوران آنلاین- بهترین روش برای ساختن رهبران آینده چیست؟ آیا مهم است که رهبران به گونه‌ای تربیت شوند که متخصصانی فنی در فنون پلیسی باشند؟ آیا مجموعه‌ مهارت‌هایی لازم است تا سازمان‌های پلیسی مدرن را رهبری کنند؟ در این بخش ما رشد رهبران و رهبری پلیس به ویژه نقش آموزش رسمی را بررسی می‌کنیم. ما ارزشی را که آن نوع از آموزش می‌تواند به رهبری پلیسی اضافه کند و همچنین امکانات موجود برای اصلاح آموزش را می‌سنجیم. بنابراین برای آموزش و رشد آینده، افسران باید مهارت‌هایی را فرا بگیرند. آموزش باید در رشد افسران آینده و شخصیت آنان، ارزش‌های‌شان و چالاکی در روحیه‌ آنان برای رسیدگی به وضعیت‌های پیچیده، تمرکز داشته باشد زیرا با پیچیده شدن جامعه و  مسائل آن مبهم و پیچیده‌تر خواهد شد.

امور پلیسی یک حرفه‌ خاص است و خاص باقی خواهد ماند که تنها یک ورودی به بخش بالایی این شغل وجود خواهد داشت؛ زیرا یک فرد تازه استخدام شده، شغل خود را از بخش‌های پایینی شروع می‌کند و راه خود را به بخش‌های بالایی هموار می‌کند. هر فرمانده، جانشین فرمانده و دستیار فرمانده در تمامی سازمان‌های پلیسی کار خود را به عنوان یک دانشجو شروع می­کند و تخصص خود را در حرفه‌ پلیسی افزایش می­دهد. اگر این روش کوچکترین رهنمونی را دربرمی‌گیرد پس رهبران پلیسی آینده، در حال حاضر از طریق دانشکده‌های تخصصی پلیس فرا می­گیرند و باید به مراتب بالا برسند و تا 30 سال یا بیشتر، سازمان‌های خود را رهبری کنند، اما این فرآیند بلندمدت از یک تلاش آگاهانه برای تربیت رهبرانی که دارای مهارت‌های لازم برای هدایت سازمان‌های خود در میان چالش‌های آینده باشند، دور است. اگر هم این‌طور نبود، باز هم تلاشی پویاتر از آن چه امروزه انجام می‌شود باید در مدیریت استعدادهای رهبری ـ که به کار گرفتن رهبر مناسب در موقعیت مناسب و در زمان مناسب است ـ به کار بسته می‌شد.

بیشتر کادرهای باتجربه فعلی پلیس در سراسر دنیا تا زمان رسیدن به آستانه‌ مراتب میانه‌ مدیریتی در معرض مفاهیم مربوط به رهبری و رشد مهارت‌های رهبری قرار نخواهند گرفت. در این زمان به برخی از آن‌ها این فرصت داده خواهد شد تا در برنامه‌های رشد مهارت‌های رهبری در موسسه‌ مدیریت پلیسی  شرکت کنند یا حمایت خواهند شد تا از فرصت‌های دیگری برای آموزش رهبری در دانشگاه‌ها یا دیگر موسسات آموزشی عمومی استفاده کنند؛ اگرچه با این کار هیچ ضمانتی برای ترفیع رتبه آن‌ها وجود نخواهد داشت. در عوض، سازمان‌های پلیسی معمولا توسط کسانی هدایت می‌شوند که از طریق فرآیندی ترفیع رتبه یافته‌اند که مهارت‌های پلیسی، سنت پلیسی و تجربه را ارزش می‌نهد و نه آموزش رسمی رهبری را.

این فرآیند می‌تواند هم به عنوان یک کمک و هم به عنوان یک مانع در راه رشد رهبران کارآمد مورد ملاحظه قرار گیرد. پیشرفت از طریق بالا رفتن رتبه‌ها، فرصتی را برای یاد گرفتن کار فراهم می‌سازد. اما مسائل بسیار دیگری جز توانایی فنی و تجربه‌ کار پلیسی برای رهبری یک سازمان پلیسی وجود دارد. رهبران نیازمند سطوح بالایی از تفکر انتقادی، روابط، دانش راهبردی و شم سیاسی هستند. این مهارت‌ها را نمی‌توان در فعالیت‌های روزمره‌ پلیسی رشد و پرورش داد. به عنوان مثال این طور نیست که کسانی که توانایی رهبری راهبردی را دارند، چیز بیشتری از دیگران بدانند، مسئله‌ این است که آن‌ها متفاوت می‌اندیشند، اما این مهارت در جنبه‌های فنی پلیسی است که به عنوان فیلتری برای ترفیع به درجات بالاتر (یعنی درجات راهبردی‌تر) به  کار می‌رود.  

دیگر سازمان‌های بخش عمومی شامل خدمات درمانی، شرکت‌های چندملیتی، سازمان‌های سلسله‌ مراتبی و حتی سازمان‌های امنیتی، افرادی که دارای پتانسیل‌های رهبری هستند را مستقیما در رتبه‌های ارشد به کار می‌گیرند. این رویکرد هنوز در ادارات پلیس به کار گرفته نشده است. در حالی که جابه‌جایی هر چه بیشتری از سطوح بالای سازمان‌های پلیس به دیگر واحدهای امنیتی عمومی بستگی دارد، عکس این امر هنوز صادق نیست. در کشورهای دیگر مثال‌هایی از تقویت رهبری از طریق شیوه‌های جدیدی از استخدام وجود دارد. یک مثال از این نوع استخدام می‌تواند طرح ورود مستقیم رئوسا در انگلستان باشد. طبق این روش که به عنوان راهی برای بیشینه ساختن استعداد و تنوع در رتبه‌های ارشد پیش بینی شده است، افراد با ورودی مستقیم، 18 ماه را صرف گردش در مقامات و رتبه‌های مختلف می‌کنند و سپس مورد بررسی قرار می‌گیرند تا کارشان را به عنوان یک مدیر تکمیل کنند. دور شدن از مسیر سنتی رسیدن به مدیریت در پلیس، بحث برانگیز بوده است و همان طور که انتظار می‌رود، این طرح موافقان و مخالفان خود را دارد. باید دید که آیا ظرفیت رهبری بزرگ‌تری در نتیجه‌ این طرح به دست می‌آید و آیا به تنوع در مدیریت ارزش گذارده می‌شود یا آیا موفقیت این برنامه به این صورت مورد قضاوت قرار می‌گیرد که این مدیرانی که مستقیما وارد سازمان شده‌اند چقدر به دیگر مدیران (مسیر سنتی) شباهت دارند. اما برای این قضاوت‌ها هنوز زود است. اما این طرح حداقل تاکید می‌کند این امر که شیوه‌های قدیمی رشد رهبران پلیسی  دیگر کافی نیستند، به رسمیت شناخته شده است.