نوآوران آنلاین-

دکتر غلامحسین بیابانی دانشیار گروه کشف جرایم دانشگاه جامع علوم انتظامی امین
این یادداشت تاثیر علی در دسترس بودن بازارهای جنایی بر روی جرائم مربوط به سرقت را بررسی می‌کند. ما با انگیزه کسب شده به دلیل غنی بودن شواهد روایی، این عامل تعیین کننده عملکرد تولید جرم را از درون لنز مغازه‌های گروفروشی بررسی می‌کنیم که کسب و کاری رایج است که با گرو گرفتن لوازم شخصی، قرض‌های مطمئنی به مردم ارائه می‌کند. درون‌زاد بودن گروفروشی‌ها برای جرائم به شکل‌های مختلفی نشان داده شده است. ما در ابتدا این فرضیه را تقویت می‌کنیم که گروفروشی‌ها با اموال مسروقه سر و کار دارند. سپس علت را شناسایی می‌کنیم که خیزش برون‌زاد در قیمت طلا در یک آزمایش نیمه‌طبیعی را بررسی می‌کند. به طور خاص، راهبرد تشخیص بر برون‌زاد بودن رابطه متقابل بین قیمت طلا (که توسط گروفروش‌ها همواره مورد مطالبه است و جواهرات را ذوب می‌کنند تا شمش‌های فلزات گران¬بها تولید کنند) و تمرکز اولیه گروفروشی برای منطقه تکیه دارد. 
بنابر این همانند بازارهای قانونی دیگر، تقاضای اموال مسروقه می‌تواند یک عامل تعیین کننده در جرائم مربوط به سرقت باشد. با این وجود، در حالی که پژوهش جرم‌شناسان نشان داده است که دسترسی بلافاصله به یک بازار جنایی نقش مهمی در انتخاب سارق دارد که آیا مرتک سرقت شود یا نه و کجا این کار را انجام دهد، یک بررسی تجربی سیستماتیک در مورد نقش کالاهای مسروقه وجود ندارد. دو مانع از این نوع تحلیل جلوگیری می‌کند. اول اینکه ویژگی‌های بازارهای جنایی به سختی قابل تشخیص هستند. دوم اینکه بازارها به طور اتفاقی به مکان‌های جغرافیایی اختصاص ندارند.
پویایی‌های مختلفی می‌توانند گروفروشی را به یک بازار جنایی تبدیل کنند. اول از همه سارقان با بهره‌گیری از افزایش تبادل وسایل شخصی در جامعه می‌توانند اقدامات امنیتی یک گروفروش صادق را دور بزنند و اموال سرقتی را در جریان عادی اجناس مجاز پنهان کنند. سپس در برخی موارد، رقابت با هدف سود می‌تواند سیاست امنیتی یک گروفروش را تضعیف کند و منجر شود به اینکه گاه به گاه مواردی با منشا نامعلوم را بپذیرد. به بیان یک گروفروش: "اگر او با یک دستگاه تلویزیون معمولی به مغازه من بیاید، من از او نمی‌پرسم که از کجا آن را تهیه کرده است. این کار وظیفه پلیس است و نه وظیفه‌ من. ما نمی‌پرسیم که این چیزها از کجا آمده‌اند. اگر من این چیزها را نگیرم، شخصی در پایین خیابان این کار را انجام خواهد داد". در نهایت بدترین سناریو این است که گروفروش می‌تواند صریحا فروش کالاهای مسروقه را در فروشگاه خود تسهیل کند و از عدم اجرای دقیق قانون توسط پلیس بهره‌برداری کند یا از این مسئله سوءاستفاده کنند که اکثر اجناس سرقتی فاقد یک شناسه منحصر به فرد هستند و به سختی ممکن است توسط پلیس یا قربانیان شناسایی شود.