نوآوران آنلاین- وضعیت تئاتر نوجوان از کودک اسف‌بارتر است. به‌خاطر خطوط قرمزی که در رابطه با موضوع‌های مرتبط با نوجوانان وجود دارد، نمی‌‌توانیم وارد حوزه نوجوان شویم. نوجوان به بدنش توجه می‌کند، به بلوغ می‌رسد، به جنس مخالف فکر می‌کند، ممکن است درگیر مساله اعتیاد شود، درگیر بیماری‌هایی می‌شود که اگر از چندوچون آنها اطلاع پیدا نکند، آسیب می‌بیند. ما باید بتوانیم در تئاتر، تمام خطرهایی را که ممکن است نوجوان با آنها مواجه شود بیان کنیم تا بتوانیم برای آنها برنامه بسازیم. ما بودجه کار کودک را به قدوقواره کودکان تعیین می‌کنیم. حتی در صدا و سیما و سینما نیز شرایط بر همین منوال است؛ کمترین بودجه را برای کار کودک در نظر می‌گیرند. واقعا نگاه به کودک و ساخت برنامه کودک، اسف‌بار است. به نظر من کار کودک یا نوجوان، پرهزینه‌ترین کار ممکن است. باید در حد هری پاتر شگفتی‌ساز باشد و بچه‌ها را به دنیای فانتزی ببرد اما اصلا این اتفاق نمی‌افتد و برای کودک، هزینه و اقتصادی در نظر گرفته نمی‌شود.