کد خبر : 584887 تاریخ : ۱۴۰۳ دوشنبه ۱۴ آبان - 20:10
فانتزی و تخیل؛ حلقه‌ مفقوده ادبیات کودک و نوجوان سهند آدم عارف

نوآوران آنلاینسال هاست منتقدان و نویسندگان از فاصله ادبیات کودک و نوجوان ایران با استانداردهای جهانی می گویند و درباره ازدیاد و استقبال بیشتر از کتاب های ترجمه شده و بی توجهی مخاطبان به آثار تالیفی نویسندگان ایرانی داد سخن در می دهند اما کمتر پیش آمده که در مورد فرم و فحوای محتوای ارائه شده ی نویسندگان در این زمینه نقدهای جدی مطرح شود. حلقه مفقوده ادبیات کودک و نوجوان در بخش آثار تالیفی در ایران تخیل خلاق و فانتزی است. در سراسر دنیا از داستان های دنباله دار (فرنچایز)، کمیک‌بوک ها و مانگاها استقبال زیادی می‌شود و اقتصاد کتاب‌های حوزه کودک و نوجوان تا حدود زیادی وابسته به این ژانرهاست. اگرچه در چندسال اخیر تلاش ها و طبع‌آزمایی هایی در این زمینه از سوی نویسندگان ایرانی هم صورت گرفته است اما این تلاش ها چندان موفق نبوده اند و تبدیل به جریان تاثیرگذار نشده اند. باید توجه کرد که کمیت هم در این زمینه بسیار تاثیرگذار است. اگر تنها به آمار کتاب‌های چاپ اول منتشر شده در ژاپن نگاه کنیم متوجه می‌شویم که صنعت نشر کودک و نوجوان ما در برابر آمارهایی که از کشوری با یک‌دهم مساحت ما، چیزی شبیه یک شوخی است. طبق آمارهای موجود کشور ژاپن به تنهایی سالانه به اندازه تمام کشورهای جهان کتاب جدید منتشر می کند و مانگا و لایت ناول که مخصوص کودک و نوجوان هستند سهم بسزایی در این کتاب های جدید دارند. جالب است بدانید اغلب انیمه‌هایی که در کشور ژاپن تولید می شوند متکی به انتشار کتاب های مانگا و لایت ناول هستند و داستان هایشان بر آن اساس شکل می‌گیرند و طبق آماری که چند روز پیش منتشر شد حجم گردش مالی صنعت انیمه در ژاپن 20 میلیارد دلار در سال است. ویژه‌ترین عنصری که مانگاها، لایت‌ناول ها و انیمه های ژاپنی را از آثار مشابه آن در جهان متمایز می کند، عنصر تخیل خلاق در آن هاست. در سراسر ژاپن استعدادیابی ویژه ای در این باره صورت می گیرد و سالانه تعداد زیادی از نویسندگان جوان خلاق به صنعت بزرگ نشر ژاپن اضافه می شوند و با کمپانی ها انتشارات بزرگ ژاپنی قرارداد می بندند. با توجه به جمعیت ایران و استعدادهای سرشار و علاقه مندی هایی که در ایران وجود دارد با یک برنامه ریزی بلند مدت به راحتی می شود روی این علاقه مندی و استعداد سرمایه گذاری کرد و مطمئن بود که این سرمایه گذاری در سال های آینده چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی به بهره و شکوفایی بزرگی می تواند منتج شود.