نوآوران آنلاین- اخیرا در میز اقتصادی که در اخبار ساعت 14 شبکه یک برگزار شد، یکی از اعضای کمیسیون انرژی مجلس اعلام کرد که کشور درحال حاضر با کمبود 24 هزار مگاوات برق مواجه است. این کمبود انرژی از نظر کارشناسان به‌طور جدی به بحران تبدیل شده و برخی کارشناسان معتقدند که این وضعیت تا حد زیادی نتیجه سیاست‌های نادرست دولت‌های پس از دوره سازندگی است.
این نماینده تاکید کرد که ساخت 24 هزار مگاوات نیروگاه جدید به‌ویژه در شرایط کنونی اقتصادی و زیست‌محیطی طی سه ماهی که از عمر دولت چهاردهم می‌گذرد، واقعاً غیرممکن است و این پروژه‌ها به هیچ وجه در این زمان کوتاه به سرانجام نخواهند رسید.
درخصوص شتاب زدگی در تصمیمات اخیر هشدار داده ام و از دولت تقاضا داریم که بدون در نظر گرفتن تمام جوانب، به پروژه های بلندمدت و پایدار انرژی بپردازد.
به ویژه پروژه های برق‌آبی که به ذخیره میلیاردها مترمکعب آب می انجامد و حداقل 10 هزار مگاوات به ظرفیت نیروگاه های برق کشور می‌افزاید.
در کنار این تحولات، موضوعات داخلی کشور نیز وارد میدان می‌شود. به نحوه مدیریت بحران های اقتصادی و انرژی طی سال های گذشته به ویژه از عملکرد دولت های قبلی انتقاداتی وارد است.
امروز انتظارات نا ممکنی را از دولت فعلی توقع دارند و کسی نیست که بپرسد آیا در طول سه ماه از بر سرکار آمدن پزشکیان امکان احداث 24 نیروگاه هزار مگاواتی وجود دارد که چنین مطلب بی پایه و اساسی را مطرح می کنند!؟
به اعتقاد من در شرایط کنونی، تنها راه نجات ایران از بحران انرژی، یک استراتژی جامع و بلندمدت است که نه تنها به‌دنبال ساخت نیروگاه های سیکل ترکیبی باشد، بلکه به طور همزمان به حل مشکلات زیرساختی و توسعه پایدار توجه کند.
مشکلات اقتصادی و انرژی ایران، مسائل پیچیده‌ای هستند که نیازمند توجه جدی و اقدامات همه جانبه از سوی دولت و مقامات ذی ربط هستند.
تنها زمان می تواند مشخص کند که آیا دولت فعلی قادر است بحران های جاری را حل کند یا این که ایران همچنان در مواجهه با چالش های اقتصادی بزرگتری قرار خواهد گرفت.
با وجود این که دکتر پزشکیان در مبارزات انتخاباتی خود بارها تأکید کردند که کار را باید به کاردان سپرد و از نیروهای متخصص استفاده کرد، اما در عمل شاهد فشارهایی هستیم که به دولت چهاردهم وارد می شود و این فشارها در دیدار رئیس جمهور با تعدادی از اقتصاددانان نیز مشهود است. به نظر می‌رسد که همچنان سیستم بر همان روال گذشته حرکت می کند و اموری که انجام آن ها نه ارتباطی با ارز دارند و نه تحت تأثیر تحریم ها هستند عملیاتی نمی شوند. ایران در حال از دست دادن موقعیت استراتژیک ترانزیتی خود است و این موضوع در میز اقتصادی اخبار ساعت ۱۴ صداوسیما مطرح شد، اما هیچ پاسخ مشخصی داده نشد.
در شرایط فعلی، تکمیل زنجیره سدهای روی رودخانه های بزرگ ایران که توانایی تولید حداقل 10 هزار مگاوات برق را دارند کاملا امکان‌پذیر است. همچنین درخصوص ساخت کریدورهای شمال ـ جنوب نباید منتظر تصمیم روسیه برای تأمین منابع مالی توسط این کشور برای ساخت راه‌آهن رشت - آستارا باشیم.
کریدور شرق به غرب نیز که برای کشور اهمیت زیادی دارد، نباید نیازمند کمک خارجی باشد زیرا هم شرکت های ایرانی توان اجرای آن ها را دارند و هم این که تامین منابع مالی مورد نیاز آن از طریق بازار سرمایه کاملا فراهم است.
پیشنهاد من به رئیس جمهور محترم این است که با مردم شفاف صحبت کنند و در یک برنامه تلویزیونی زنده اعلام کنند که کشور ما با تحریم روبه روست و ممکن است خرید نفت از ایران نیز کاهش یابد. ما باید از مکانیزم بازار سرمایه یا بورس برای ایجاد تأسیسات زیربنایی، رشد اقتصادی و کاهش بیکاری استفاده کنیم و اوراق مشارکت یا اوراق بهادار اسلامی منتشر کنیم که صرفا برای ساخت کریدورهای شمال به جنوب، غرب به شرق، تکمیل سدهای برق‌آبی و مخزنی و ساخت آزادراه‌ها برای کاهش مصرف حامل های انرژی به کار خواهند گرفت و به مردم اطمینان داده شود که برای کسر بودجه مورد استفاده قرار نخواهد گرفت و این کار کاملاً امکان پذیر است.
به عنوان مثال، شرکت ایران خودرو چند ماه پیش فراخوانی برای پیش فروش اتومبیل های تولید خود داد و مردم بدون آن که بدانند چه خودرویی به آن ها تحویل داده خواهد شد، معادل ۱۲ میلیارد دلار به این شرکت واریز کردند. حال اگر دولت با مردم صادقانه در خصوص تحریم ها و اوضاع آشفته خاورمیانه صحبت کند و بیش از هر چیزی از کارشناسان ذی‌ربط و دلسوز استفاده کند، نمی تواند چند برابر مبلغی که شرکت ایران‌خودرو از مردم جمع‌آوری کرد، برای کارهای زیربنایی و حیاتی که موجودیت کشور بزرگی مثل ایران را در معرض خطر جدی قرار داده است، تأمین کند؟