کد خبر : 585028 تاریخ : ۱۴۰۳ دوشنبه ۲۸ آبان - 01:01
برخورد قهری، نسخه شفابخش کنترل خشم در جامعه نیست دکتر مستانه رنجبر / روان شناس و عضو انجمن نوروفیدبک اروپا

نوآوران آنلاین- متأسفانه در شرایط کنونی یکی از مهم ‌ترین مسائلی که در کشورمان با آن مواجه هستیم، بحث خشونت است که منجر به بروز اتفاقات بدتر شده است.

توجه به این نکته ضروری است که مشکلات اصلی حوزه اجتماعی فقط ریشه در این حوزه ندارند، بلکه بسیاری از مشکلات حوزه‌ های اقتصادی، فرهنگی و سایر حوزه‌ ها به این بخش نفوذ کرده و منجر به بروز مشکلات بسیار زیادی شده است.

از دیگر سو این نکته نیز قابل‌ تأمل است که برخوردهای قهری نمی‌ تواند رفع کننده خشونت در جامعه باشد و مشکلات بسیار زیادی که در حوزه ‌های مختلف شاهدش هستیم، به‌ ویژه در زمینه اقتصادی منجر به بروز خشونت و به‌ دنبال آن اتفاقات مرگبار شده است.

به ‌همین جهت تأکید می‌ شود حتماً باید ریشه ‌های بروز هر مشکلی سنجیده و خشک شوند تا مشکلات مان کاهش یابد. البته نمی ‌توان نقش آموزش را در این ‌میان نادیده گرفت. اگر فردی به ‌دنبال خشونت کنترل نشده اش دچار جرم شود، طبیعی است که باید با آن برخورد قضایی صورت گیرد، اما تنها راه رفع مشکلات و اجتماعی برخورد قهری نیست و باید در جامعه آموزش و آگاهی ‌های لازم به افراد ارائه شود.

نمی‌ توان بدون توجه به امر مهم آموزش انتظار داشت ناهنجاری ها رفع گردند. متأسفانه خانواده‌ ها در تربیت شخصیت‌ های خشن در جامعه نقش بسیار مؤثری دارند؛ چراکه ناکامی ‌ها و احساس حقارتی که افراد در بطن خانواده و طی زندگی با آن مواجه می شوند، موجب بروز اتفاقات تلخ در بزرگسالی می گردد.

روش فرزندپروری اشتباه والدین و تعاملات نامناسب افراد خانواده با یکدیگر منجر شده تا بسیاری از افراد در بزرگسالی عامل اصلی بروز ناهنجاری ها و بزهکاری های اجتماعی باشند.

متأسفانه آستانه تحمل افراد بسیار پایین است و همین امر منجر شده کنترل خشونت تا حد زیادی سخت شود. به‌ همین جهت باید آستانه‌ تحمل افراد را بالا ببریم تا بتوانند در برابر مشکلات به ‌راحتی عبور کنند و اتفاقات تلخ رقم نخورد.

گاهی اوقات می ‌بینیم در جریان یک تصادفی که در خیابان اتفاق می ‌افتد بیش ‌از آن‌ چه که خسارت و زیان مادی ایجاد شده، زیان‌ های جانی اتفاق می ‌افتد؛ چراکه افراد به دعوا و مشاجره با یکدیگر می‌ پردازند و در بسیاری از این موارد شاهد بروز قتل و آسیب ‌های فیزیکی و جسمی ناگواری شده ‌ایم که این امر ناشی از نبود آستانه‌ تحمل بالاست و افراد آگاهانه تربیت نشده اند.

انتظار می‌ رود مسئولان امر در این زمینه تلاش کنند و نسبت ‌به آگاه ‌سازی جامعه اقداماتی انجام دهند. مادامی که افراد جامعه ما دچار نا آگاهی هستند و نحوه برخورد با مشکلات کوچک را نمی ‌دانند و آن ‌ها را اغراق و بزرگنمایی می ‌کنند و اتفاقاتی می ‌افتد همچون آن‌ چه که در بحث تصادف در سطور بالا ذکر شد، نمی توان امید به رفع مشکلات اجتماعی داشت.

 باید افراد آموزش هایی در راستای افزایش تاب آوری در برابر مشکلات ببینند و در برابر بسیاری از مسائل با بی‌ تفاوتی عبور کنند و آن ‌ها را نادیده بگیرند.

خیلی از مشکلات کوچک و جزئی در زندگی اتفاق می ‌افتد که ارزش فکر کردن و تأمل و حتی واکنش نشان‌ دادن ندارند، اما متأسفانه افراد گاهاً به دلیل نبود آستانه تحمل بالا رفتارهای پرخاشگرانه بروز می‌ دهند و چنان مسائل را بزرگ‌نمایی و اغراق می‌ کنند که نهایتاً به خطر جانی منجر می‌ شود و مشکلات زیادی همچون دیگرکشی اتفاق می‌افتد.

از دیگر سو در جامعه مان اکنون با خودکشی هم مواجه هستیم؛ خودکشی‌ ها که در سنین مختلف رخ می ‌دهند ناشی از ناکامی هایی هستند که افراد به ‌دنبال آن‌ ها احساس پوچی کرده‌ اند و درنهایت اقدام به کشتن خود و از بین بردن جان خود می ‌کنند که این موضوع نیز باید در دستور کار قرار گیرد و مسئولان و روان ‌شناسان و جامعه‌ شناسان به موازات یکدیگر آموزش‌های لازم را به افراد دهند و مشکلات آن‌ ها را رفع کنند. همچنین باید مشکلات اقتصادی جامعه رفع شود تا حدی آرامش و رفاه در جامعه حاکم شود که افراد بتوانند توانایی خود کنترلی داشته باشند.