نوآوران آنلاین- كلمه «تسع» در عربي به معناي نٌه و تاسع و تاسوعا به معناي نهم مي باشد چنان كه «عشر» به معناي ده و عاشورا به معناي دهم مي باشد. اطلاق كلمه «عاشورا» بر دهم ماه محرم، پس از به شهادت رسيدن حضرت امام حسين و ياران آن حضرت، صورت پذيرفته است و در دوره پيش از اسلام بر دهم ماه محرم عاشورا نمى‏ گفتند؛ بلحاظ آن كه حوادث مهم كربلا در روز نهم و دهم ماه محرم الحرام اتفاق افتاد اين دو روز را برجسته تر نموده و به نام تاسوعا و عاشورا يعني روز نهم و دهم محرم الحرام ناميدند. ابن اثير در كتاب «نهايه» مى‏ گويد: «عاشورا يك اسم اسلامى است» و ابن دريد مى‏ گويد: «عاشورا يك اسم اسلامى» است و در دوره جاهليت به اين نام معروف نبود،).1)
در «مجمع البحرين» آمده است: «عاشورا يك اسم اسلامى است»
آنچه پيش از به شهادت رسيدن حضرت امام حسين(ع) مطرح بود اين بود كه هم پيامبر اسلام(ص) و هم حضرت على(ع) از شهادت امام حسين(ع) در كربلا خبر داده بودند و حتى امام حسين(ع) نيز از شهادت خود خبرداده بود و به برخى از پيامبران پيشين هم شهادت آن حضرت وحى شده بود.(2)
شيخ عباس قمى مى‏ گويد: شيخ صدوق از ميثم تمار نقل كرده كه ميثم تمّار گفت: اين امت پيامبر، فرزند پيغمبر خود را مى‏ كشند و روز عاشورا را كه فرزند پيغمبر را كشته ‏اند، روز مبارك قرار مى‏ دهند و اين كار شدنى است و خواهد شد. راوى مى‏ گويد: به ميثم گفتم: چگونه آن روز را روز مبارك قرار مى ‏دهند؟ گفت: آنان در فضيلت آن حديث وضع مى‏ كنند و مى‏ گويند: روز عاشورا روزى است كه خداوند توبه آدم را پذيرفته است با اينكه توبه آدم در ذى حجه پذيرفته شده است، آنان مى‏ گويند: در عاشورا، يونس از شكم ماهى نجات يافته است، در حالى كه در ذى قعده از شكم ماهى نجات يافته است، مى ‏گويند: روز عاشورا روزى است كه سفينه نوح در كوه جودى قرار گرفت در حالى كه روز هيجدهم ذى حجه در كوه قرار گرفت و آنان مى ‏گويند: روز عاشورا دريا براى موسى شكافته شد در حالى كه در ربيع الاول شكافته شده بود).3)

پي نوشت
1. الصحيح من سيرة النبى، ج 3، ص 106، چاپ جامعه مدرسين
2. بحارالانوار، ج 44، ص 223 و ص 250
3. مفاتيح الجنان، ص 476، اعمال روز عاشورا، چاپ اول، انتشارات فاطمه زهرا