"دمره" روی ویرانه های شهر قدیمی "میرا" بنیاد شده است. تصور می‌شود سنت نیکلاس در قرن چهارم در شهر "میرا" زندگی می‌کرده است.

 

تاکنون، اعتقاد بر این بود که استخوانهای سنت نیکلاس درشهر "باری" ایتالیا مدفون هستند.

 

باور بر این بود که استخوانهای او سال ۱۰۸۷ زمانی که شهر میرا مورد حمله ترکان سلجوقی قرار گرفت توسط تجار ایتالیایی به شهر باری برده شده‌اند. شهر میرا در آن زمان یکی از شهرهای یونان بود.

 

هنوز در آن زمان، سنت نیکلاس به خاطر سخاوت‌مندی، به ویژه برای کودکان و فروتنی‌اش مورد احترام بود.

 

کلیسای سنت نیکلاس در دمره به عنوان محل سکونت نهایی سنت نیکلاس مکانی مشهور برای زائران است و کاوش های باستان ‌شناسی در آنجا برای مدت ۲۰ سال ادامه داشته است.

 

جمیل قره بیرم، رئیس سازمان آثار تاریخی آنتالیا، گفت که مطالعات علمی و تکنولوژیک اخیر، وجود یک آرامگاه دست نخورده در زیر کلیسا را ​​نشان داد.

 

او به روزنامه حریت ترکیه گفته است: "معبد زیر زمین کلیسا در وضعیت خوبی قرار دارد."

 

وی افزوده است: "ما معتقدیم که تاکنون هیچ آسیبی ندیده است اما وارد آن شدن دشوار است، زیرا روی زمین سنگهای منقش چیده شده و این سنگها نخست هر کدام باید اندازه‌گیری و سپس برداشته شوند."

 

وی همچنین گفت مطالعه اسناد قدیمی نشان می‌دهد استخوان‌هایی که به "باری" برده شده‌اند متعلق به یک کشیش دیگر بوده است.

 

رئیس سازمان آثار تاریخی آنتالیا گفته است: "چشمهای جهان به اینجا دوخته شده است. ما می گوییم که سنت نیکلاس در این معبد بدون هیچگونه آسیبی نگهداری شده است. ما در مرحله نهایی کار قرار داریم. اگر نتایج را بدست آوریم، گردشگری آنتالیا رونق خواهد یافت."

 

مهربانی سنت نیکلاس در طول قرن ها او را به شخصیتی افسانه‌ای تبدیل کرد و او به عنوان "بابای کریسمس" (بابا نوئل) که به کودکان هدیه می‌دهد محبوب همگان کرد.

 

هلندی‌ها که از سنت نیکلاس به نام "سینتر کلاوس" یاد می‌کنند زمانی که در آمریکا مقیم شدند این نام را با خود در آنجا استفاده کردند و بعدها در آن جا تبدیل به "سانتا کلاس" (بابا نوئل) شد که بسیاری اورا با همین نام می‌شناسند.