فرقی نمی‌کند مشکل شما با مادرشوهرتان چیست، شاید همسرتان گاهی طرف مادرش را بگیرد یا اصلا واکنشی نشان ندهد. بهتر است به خاطر شوهرتان ( و رابطه‌‌تان) هم که شده این مسائل را رها کنید. مادر همسرتان، به هرحال، دلیل وجود همسرتان است! وقتی همسرتان رانندگی می‌کند، دل‌تان می‌خواهد بمیرید اما مادرشوهرتان کنار همسرتان ننشیند و شما روی صندلی عقب؟ بله درست است که احساس کوچک شدن می‌کنید، اما بهتر است از این منظر نگاه کنید؛ فشار مشکلاتی را که با مادرشوهرتان دارید، روی دوش همسرتان نگذارید. این تنش‌ها، رابطه‌ی شما و همسرتان را آشفته خواهد کرد، نه رابطه‌ی همسرتان را با مادرش!

 

 

وقتی ناراحت و دلخور هستید یا در شرایط سختی قرار دارید، شوهرتان باید به درد دل‌های‌ شما گوش بدهد، اما توقع نداشته باشید بنشیند و مانند فلان دوست تان، به تمام دلخوری‌ها و خشم‌تان گوش بدهد. مردها و زنها از ارتباط برقرار کردن، هدف‌های متفاوتی دارند؛ مردها به شناسایی و حل مشکلات اهمیت می‌دهند ولی زنها ابراز احساسات کرده و ارتباط عاطفی برقرار می‌کنند.

 

اگر انتظار داشته باشید بنشیند و به حرف‌های خاله زنکی شما گوش بدهد، خسته و کسل خواهد شد و شما هم وقتی ببینید شوهرتان توقعی را که دارید برآورده نمی‌کند، دلزده و عصبانی خواهید شد.

 

 

مردها (و البته خیلی وقت‌ها همسران‌شان) نمی‌توانند به یک زن زیبا نگاه نکنند! و این غیر واقعی است که انتظار داشته باشید هر وقت با زن زیبایی روبرو می‌شوید شوهر شما نگاهش را برگرداند و توجهی نکند. نگاه کردن، طبیعی است، اما بدیهی است که اگر متوجه شدید شوهرتان رفتاری غیرعادی یا توجه بیش از حد به یک زن دیگر (چه زیبا باشد چه نباشد) دارد، باید به او هشدار دهید و با رفتارش مقابله کنید.

 

 

علاقه مندی‌های شوهرتان، به احتمال زیاد بخشی از دلیل علاقه مند شدن شما به او بوده است، پس بابت انرژی و وقتی که برای علاقه مندی‌هایش صرف می‌کند دلخور و عصبانی نشوید. وقتی همسرتان غرق کارش است یا به سرگرمی که دوست دارد می‌پردازد به معنی نادیده گرفتن خانواده‌اش نیست. توجه داشته باشید که تعادل همیشه شرط اول است؛ خواسته‌ها و سرگرمی‌های همسرتان نباید همیشگی شده و مانع وقت گذاشتن او برای شما و خانواده‌اش بشود.

 

این طبیعی است که بعد از سالها باهم بودن گاهی تعجب کنید که «اصلا من چرا با این مرد ازدواج کردم؟!»، اما یادتان باشد رفتاری از شوهرتان که شما از آن بیزارید، ممکن است بزرگ‌ترین نقطه ضعف او باشد و سایر ویژگی‌های او همان چیزهایی باشد که عاشقش هستید. پس ارزش این را دارد که کمی هم چشم پوشی کنید. اگر شوهر شما معمولا نمی‌تواند سر موقع جایی برسید، بسیار خب، اصرار نداشته باشید برگرداندن بچه‌ها از مدرسه وظیفه‌ی او باشد، بهتر است فکر دیگری بکنید.

 

گاهی کارهای مهمی هستند که به راحتی نمی‌تواند از انجام‌شان صرفنظر کرد، پس برای او توضیح دهید وظیفه‌اش در خانواده و برنامه‌هایی که برای بچه‌ها دارید چیست. کاری کنید که شوهرتان احساس کند بخشی از مسئولیت‌های مربوط به بچه‌ها بی چون و چرا مربوط به اوست، نه اینکه فقط سرش غُر بزنید و او هم احساس کند، از خیر وظایفش گذشته‌اید.

 

 

شوهر شما هم درست مثل خود شما به دوستانش نیاز دارد، دوستانی از جنس خودش که بتواند با آنها حرف‌های مردانه بزند، شما هم دوستانی دارید که با آنها حرف‌های زنانه بزنید و خوش بگذرانید و درددل کنید، اینطور نیست؟ اگر ارتباط شوهرتان را با دوستانش قطع کنید، سلامت او هم تحت تاثیر قرار گرفته و کمتر احساس شادی خواهد کرد و احتمالا شما را باعث احساسات منفی خود خواهد دانست.

 

 

زنها، بهتر از مردها خاطرات رمانتیک و هیجانی‌شان را به خاطر می‌سپارند، در واقع این یک تفاوت کاملا طبیعی بین زن و مرد است. شما حتما تاریخ و زمان دقیق نامزدی‌تان را به یاد دارید اما ممکن است شوهرتان آن را فراموش کرده باشد. اگر رویدادی هست که برای شما خیلی اهمیت دارد، این موضوع را مستقیما به شوهرتان بگویید، قبل از اینکه با فراموش کردن او برآشفته شوید. با خونسردی برایش توضیح دهید که چرا از فراموش کردن او ناامید و دلخور می‌شوید.

 

فکر نکنید برایش مهم نیستید یا خواسته‌های شما برای او مهم نیستند، و انتظار هم نداشته باشید او بداند فراموش کردن او چه تاثیری روی شما می‌گذارد، وقتی خودتان برایش توضیح نداده‌اید و احساس‌تان را نگفته‌اید. این واقعا غیر منطقی است که توقع داشته باشید او اعماق فکر و نظر شما را تفسیر کند.

 

 

از شوهرتان نخواهید همیشه در تمام فعالیت‌هایی که شما دوست دارید اما برای او جالب نیست شرکت کند. گذراندن اوقات فراغت با سرگرمی‌های خاص خودتان، پیوند شما را تقویت خواهد کرد. به او فرصت بدهید هرازگاهی نبودن‌تان را احساس کند، مطمئن باشید عشق شما و تمایلش به شما پررنگ‌تر شده و با رفتارهایش به شما ابراز خواهد کرد که چقدر دوست‌تان دارد و برایش عزیز هستید. آن وقت می‌توانید کاری انجام دهید که هر دوی شما از آن لذت ببرید، خاطرات شیرینی بسازید و برای هم جذاب‌تر شوید.

 

 

قهر کردن و اجتناب از محبت (مخصوصا رابطه‌ی جنسی) به عنوان تنبیه، رفتاری بچه‌گانه و به دور از عقل است؛ شوهرتان هم به جای اینکه واکنش نشان دهد، عقب نشینی می‌کند. منفعل – تهاجمی رفتار کردن، یکی از مخرب‌ترین شکل‌های ارتباطی است که چرخه‌ی معیوبی ایجاد کرده و تنها کاری که می‌کند بدتر کردن شرایط و ایجاد خشم و نارضایتی است.

 

اگر فکر می‌کنید شوهرتان یک عذر خواهی به شما بدهکار است، کاری نکنید که احساسات‌تان برای خود شما هم اهمیتش را از دست بدهد (منفعل) و به او حمله نکنید (تهاجمی). در عوض با بیان احساسات خود از خودتان دفاع کنید، مثلا «وقتی به من بی‌اعتنایی می‌کنی، من دلخور می‌شوم چون به من این حس را می‌دهد که تو اهمیتی به چیزی که گفته‌ام نمی‌دهد، فکر می‌کنم بابت بدقولی دیروزت، این حق را دارم که از من عذرخواهی کنی، بار بعد ممکن است لطفا من را در جریان بگذاری و از قبل اطلاع بدهی؟»