کد خبر : 68709 تاریخ : ۱۳۹۶ دوشنبه ۱۷ مهر - 00:01
سرمقاله - محمود میرلوحی هر نوع راهبرد انتخابی از سوی جریانات سیاسی باید پیرامون منافع ملی باشد عضو شورای شهر تهران

نوآوران آنلاین- هرگونه صحبت از چگونگی استراتژی اصلاح‌طلبان برای انتخابات آینده زودهنگام است، اما به طور مختصر درخصوص راهبرد این جریان سیاسی در انتخابات گفتنی است که بهترین مصداق نوع فعالیت آن‌ها اتفاقی است که از سال 92 کلید خورد. در آن سال و پس از آن با این‌که سابقه همکاری اصلاح‌‌طلبان با آقای روحانی خیلی محدود بود اما این جریان سیاسی شاهد بود که وی مقاصد اصلا‌ح‌‌طلبان را پیگیری می‌‌کند و انتظارات ما را برآورده کرد. به عبارت دیگر زمانی که اصلاح‌طلبان میوه و ثمره ائتلاف با آقای روحانی را شاهد بودند هم ایشان به این جریان سیاسی نزدیک شدند و هم آن‌ها به ایشان نزدیک‌‌تر شدند.
همچنین اصلاح‌طلبان در سال 94 ائتلاف جامعی را صورت دادند و نتیجه آن را در مجلس مشاهده کردند و درنهایت نیز در سال 96 نیز با تمام توان در کنار آقای روحانی قرار گرفتند. اصلاح‌طلبان از اين همكاری و ائتلاف به عنوان يكی از نقاط مثبت سياست‌‌ورزی اصلاح‌طلبانه ياد می‌‌كنند و از آن راضی هستند و آن را به نفع كشور و در‌ راستای حل مشكلات كشور قلمداد می‌کنند. اين افتخار را اصلاح‌‌طلبان داشتند كه با ترجيح منافع ملی به چنين تدبيری دست زده و نتايج بسيار خوبی هم برای مردم، كشور و نظام رقم زدند.
 جريان اصلاح‌‌طلبي مبتنی بر خردجمعی است و ساختار اصلاحات بر اساس خردجمعی استوار است، اما آن‌چه می‌توان بر اساس شرایط آن را اعلام کرد این است که همكاری‌‌های این جریان سیاسی و دولت می‌‌تواند ادامه پيدا كند.
تا رسيدن به انتخابات آینده زماني در پيش است و نمی‌‌توان بدون پايه و اساس و بی‌ ‌چون و چرا كاری را انجام داد و یا حرفی را مطرح کرد. در جريان اصلاح‌‌طلبي كسي دارای چنين قدرت و اختياری نيست كه به تنهايی تصميمی بگيرد، بلکه همه تصميمات بايد در سازوكار خرد جمعي صورت گيرد. تأکید دائم بر راهبردها و برنامه‌هایی که در انتخابات اعلام شد، می‌تواند بهترین و مهم‌ترین اصلی باشد که اصلاح‌طلبان باید بر آن مصمم باشند. این جریان سیاسی راهبرد منافع ملی و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات را برگزیده و بر آن پایبند خواهند بود. جريان اصلاحات همواره نشان داده كه اهل فداكاری و از‌خود‌گذشتگی است و سهم‌خواهی نمی‌‌كند. در‌خصوص ائتلاف نیز گفتنی است که باید نيروهای فعال و تأثيرگذار يكديگر را ارزيابی كنند و متناسب با ظرفيت و اعتباری كه دارند، در گفت‌‌‌وگوي ملي مشاركت داده شوند.
 اين گفت‌وگو‌ها بايد كيفي تصمیماتی بر محور منافع ملي و مطالبات مردم و استحكام نظام سياسي كشور اتخاذ کنند.