به گزارش نامه نیوز از همين رو روحاني زمان بيشتري را صرف كرد و نهايتا به منصور غلامي رسيد. پيش از او اسامي ديگري نشنيده مي‌شد. از فرجي دانا و نيلي احمد‌آبادي گرفته تا جواد اطاعت و علي خاكي‌صديق. تاخير در معرفي وزير علوم اميدواري به معرفي يك وزير زن و فرستادن الهام امين‌زاده به اين وزارتخانه را بيشتر كرده بود اما اين‌طور نشد. بررسي فهرست حدودا ٢٠ نفره از استاتيد دانشگاه‌ها و وزراي سابق نهايتا به اينجا رسيد كه منصور غلامي، رييس دانشگاه بوعلي به عنوان گزينه پيشنهادي دولت به مجلس شوراي اسلامي معرفي شود. غلامي خود را اصلاح‌طلب مي‌داند و به دانشجويان اطمينان خاطر مي‌دهد كه همه تلاش خود را مي‌كند تا در چارچوب قانون واختيارات وزارت علوم فضايي امن براي فعاليت تشكل‌هاي دانشجويي ايجاد كند.

 

 

از من خواسته‌اند كه برنامه خود را نهايتا تا امروز تحويل دهيم. ادامه فرآيند يعني ارايه برنامه به مجلس، دست رييس‌جمهور است و نمي‌دانم كه قطعا نهايي مي‌شود يا خير.

 

 

بله، معمولا در اين نشست‌ها بحث‌هاي كلي مطرح مي‌شود. ايشان تاكيداتي در مورد تلاش براي كم كردن اتكاي دانشگاه‌ها به بودجه‌هاي دولتي داشتند. همچنين احترام به حقوق شهروندي مجموعه اساتيد، دانشجويان، كاركنان به خصوص احترام به همه اقشار از لحاظ تفكرات و اعتقادات. آقاي رييس‌جمهور همچنين بر ايجاد نگاه علمي، اجتماعي و ايجاد فضاي امن براي همه مجموعه‌هاي تفكرات درون نظام ذيل سايه اعتقادات و اخلاق اسلامي تاكيد كردند.

 

 

تلاش من اين است يك فضاي امن، با نشاط و پويا براي فعاليت‌هاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي دانشجويان در چارچوب قوانين و مقررات حاكم بر فضاي دانشگاهي فراهم شود. در برنامه به اين موضوعات تاكيد داريم. همچنين به نگاه جامع و والايي كه مقام رهبري در مورد گفتمان و آزادانديشي دارند، توجه كرده و تلاش مي‌كنيم كه آن را تامين كنيم.

 

 

من در دو دوره يعني در ٨ سال دولت آقاي خاتمي رييس دانشگاه بوعلي بودم. اين دوره در ذهن همه دانشجوياني كه آنجا تحصيل كردند، هست. دانشگاه بوعلي سينا از جمله دانشگاه‌هاي خيلي فعال در فعاليت‌هاي سياسي و اجتماعي بود. با توجه به اينكه در فاصله هشت ساله دولت‌هاي نهم و دهم تغيير رويكردهايي در فضاي دانشگاهي مشاهده مي‌شد، مديريت ما در سه سال گذشته توانست به دو تشكل سياسي، فرهنگي دانشجويي با تفكر اعتدال و اصلاحات مجوز فعاليت دهد تا در كنار تشكل‌هاي عمدتا اصولگرايي باقي مانده از سال‌هاي اخير، فعاليت كنند. البته دومين تشكل همين روزهاي اخير موافقت اصولي را گرفته است و ان‌شاءالله بعد از گذشت اين يك هفته، ١٠ روزنامه فعاليت قطعي خود را مي‌گيرد. علاوه بر اين تعداد قابل توجهي از كانون‌هاي علمي فرهنگي فضاي با نشاطي را براي فعاليت‌هاي دانشجويي در اين دانشگاه فراهم كرده است. دانشگاه بوعلي طي دو سال گذشته بيشترين كرسي آزادانديشي را نسبت به دانشگاه‌هاي ديگر داشته است. فعاليت‌هايي از اين قبيل معمولا در حوزه معاونت اجتماعي است

و انجام مي‌شود.

 

 

نقدهايي كه شده با نگاه‌هاي خاصي است و اغلب از همدان شروع شده است. ما شواهد را به دوستان نشان داديم متوجه شدند كه آنچه گفته مي‌شود با آنچه در واقعيت اتفاف افتاده است، تفاوت بسياري است.

 

 

من از بنيانگذاران انجمن اسلامي مدرسين دانشگاه‌ها در سال ٦٦ هستم و بيش از ١٦ سال مسوول انجمن اسلامي مدرسين در حوزه همدان بودم. در دولت اصلاحات رييس دانشگاه بودم و عملكردم مشخص است. در دولت نهم و دهم مسوولتي نداشتم و در دولت يازدهم با اصرار آقاي دكتر فرجي دانا رياست دانشگاه را پذيرفتم و در حال حاضر نيز كه بحث وزارت من مطرح است و ان‌شاءالله نتيجه آن تا چند روز آينده مشخص‌تر مي‌شود.

 

 

آقاي فرجي دانا بر اساس همان سوابق قبلي ما را به دردسر انداخت و درست يك هفته بعد از اينكه من آمدم، رفت. قطعا من راه فرجي دانا را ادامه مي‌دهم. توجه داشته باشيد كه در مورد انتظارات يك سري محدوديت‌هاي قانوني داريم و از يك سو با فضاهاي موجود مواجه هستيم. قطعا فضاهاي موجود در جامعه، سازمان‌ها و نهادهاي مختلف فضاي سال ٧٦ و ٨٠ و ٨٣ نيست. دانشجويان جوان خاطرات آن دوره را مي‌خوانند و انتظار تكرار همان فضاها را دارند. نمي‌گويم كه آن فضا كاملا خوب بود اما بالاخره شادابي و شوري بود. فضا باز بود و البته عوارض خودش را نيز داشت. دوستان جوان انتظار دارند كه مجموعه جديدي كه با عنوان اصلاح‌طلبي مي‌آيد، اين فضا را تكرار كند. اين درحالي است كه ضرورت‌ها، نياز‌ها، برنامه‌ها و فعاليت‌هاي سياسي، اجتماعي ما بايد منطبق با شرايط روز و نگاه روبه آينده باشد. نبايد به گذشته برگرديم و بايد فكر كنيم كه فعليت‌هاي دانشجويي در آينده چه كمكي خواهد كرد. بايد به اين توجه داشته باشيم كه دانشجويان امروز چگونه به مديران آينده تبديل مي‌شوند.

 

 

اگر بحث‌هاي قانوني و اختيارات مجموعه وزارت علوم ايجاب كند تا حد نهايت براي دانشجوياني كه فعاليت‌هاي صحيح، منطقي و در راستاي مصالح كشور و نظام انجام مي‌دهند، فضاي فعاليت امن را فراهم خواهيم كرد.

 

 

بله، من تا سال ٨٤ رييس دانشگاه بودم. قضيه آقاي آقاجري نيز قبل از ٨٤ و بيرون از دانشگاه اتفاق افتاد. او در كانون معلمان سخنراني كرد و چون داخل دانشگاه نبود، افراد آزاد نيز شركت كرده بودند. دردسر نيز به خاطر حضور همين افراد غيردانشگاهي ايجاد شد. من در آن دوره و قبل از آن رييس دانشگاه بودم اما موضوع خارج از دانشگاه اتفاق افتاده بود.

 

 

در مورد آقاي آقاجري اعتراضي به بنده نشد. چون دانشگاه نقشي در برنامه نداشت. دعوت‌كننده اين مراسم حزب مشاركت بود و كل برنامه بيرون از دانشگاه انجام شد. به هر حال فضاي همدان نيز تند بود و آن ماجرا پيش آمد.

 

 

مطمئن هستم مجلس محترم آنچه به نفع كشور و آموزش عالي خواهد بود را انجام خواهد داد.