نقش بی‌ بدیل تشکل‌های مردمی در نهادینه کردن فرهنگ اهدای عضو

به گزارش روابط عمومی انجمن اهدای عضو ایرانیان، در تقویم رسمی ایران، روز 22 مرداد ماه به عنوان روز ملی تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی نامگذاری شده است؛ روزی که یادآور نقش تعیین‌کننده‌ تشکل‌ها در تعمیق مشارکت مدنی و تسریع فرآیند توسعه است.

به دیگر بیان، روز تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی فرصتی است برای بازخوانیِ نقشِ تعیین ‌کننده مردم در ساخت آینده‌ای بهتر. از منظر جامعه‌شناسی، هر جامعه‌ای که قصد دارد توسعه‌ همه‌ جانبه و بادوامی را تجربه کند، ناگزیر است از سرمایه انسانی و اجتماعی خود بهره ببرد.

پر واضح است در شرایطی که مردم، امکان مشارکت مستقیم در فرآیندهای تصمیم‌گیری و اجرا را بیابند، کیفیتِ سیاست‌گذاری و نتایج مثبت آن به‌ طور مشهود و ملموسی بهبود می‌یابد.

تشکل‌های مردم‌نهاد، همچون ریشه‌های یک درخت که بی‌ صدا، اما پیوسته خاک را جان می‌بخشند، به زندگی اجتماعی ما عمق و استواری می‌دهند. بدون شک “انجمن اهدای عضو ایرانیان” یکی از همین ریشه‌هاست؛ تشکلی مردم‌ نهاد که از دل مردم برخاسته تا به بیماران در انتظار پیوند عضو، امید ببخشد و به خانواده‌های جان‌ بخشان اهدا کننده اعضا، جاودانگی ـ – به معنای واقعی کلمه – را هدیه کند.

اهدای عضو، شاید در نگاه نخست اقدامی پزشکی به نظر برسد؛ اما در حقیقت، شعرِ بلندِ انسانی است. شعری که در آن، زندگی از قلبی خاموش به قلبی دیگر سفر می‌کند.

بر کسی پوشیده نیست که انجمن اهدای عضو ایرانیان با فرهنگ‌ سازی و تکریم خانواده‌هایِ جان بخشِ اهدا کننده عضو از طریق ارائه خدمات مددکاری، سال‌ها تلاش بی وقفه داشته تا فرهنگ اهدای عضو در کشور نهادینه شود.

روز تشکل‌ها، روز یادآوری این نکته است که توسعه پایدار بدون مردم، همچون رودخانه‌ای بی‌ آب است. دولت‌ها هر چه قدر توانمند باشند، بدون همراهی جامعه مدنی نمی‌توانند بار سنگین پیشرفت را به تنهایی بر دوش بکشند. این همان اندیشه‌ای است که به نامگذاری ۲۲ مرداد به‌ عنوان روز تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی انجامید؛ روزی برای ارج‌گذاری به نهادهایی که از دل مردم، برای مردم و با مردم کار می‌کنند.

این انجمن با فعالیت گسترده‌ سفیران داوطلب مردمی ثابت کرده است که یک تشکل مردم‌ نهاد می‌تواند جان ببخشد، امید بیافریند و حتی فرهنگ یک ملت را دگرگون کند و نه تنها در نجات جان بیماران نقش دارد، بلکه در پرورش روحیه ایثار، نوعدوستی و اعتماد اجتماعی نیز پیشگام است.

به جرأت می توان گفت در میان همه دستاوردهای اجتماعی، هیچ‌ چیز به اندازه نجات جان یک انسان پرارزش نیست و این، دقیقاً همان هدفی است که ما هر روز و هر لحظه در پی آن هستیم. هر کارت اهدای عضو که امضا می‌شود، هر لبخندی که بر چهره یک بیمار پیوندی می‌نشیند و هر اشکی که از سر شوق سرازیر می‌شود، سندی است بر قدرت بیکران تعامل اجتماعی مردم و در این میان انجمن اهدای عضو ایرانیان، بسترساز این گونه مشارکت ها بوده است.

فراموش نکنیم که همه ما مسئولیم از تشکل‌های مردمی حمایت کنیم، صدای آن‌ها را به گوش دیگران برسانیم و بدانیم که حضورمان  – هر چند کوچک  – اما می‌تواند تحول عمیقی ایجاد کند.

بر همین اساس باید تأکید کرد بیاییم در کنار هم، فرهنگ اهدای عضو را بیش از پیش گسترش دهیم تا هیچ بیماری در انتظار پیوند اعضا، چشم به در نبندد و جان ارزشمندش را از دست ندهد.

در پایان، شایسته است که روز تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی را فرصتی بدانیم برای تحکیمِ همبستگی اجتماعی و تجلیل از نقشِ تأثیرگذار نهادهای مردمی.

انجمن اهدای عضو ایرانیان در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی و رسالتِ انسانی خود و همچنین با حمایت های مردمی، به راهِ پر فراز‌ و ‌نشیبِ ارتقای فرهنگ اهدای عضو ادامه خواهد داد؛ با این باور که نجات یک زندگی، نجاتِ یک جامعه است.

در این روز، از همه می‌خواهیم همراهِ ما باشند تا به‌ صورتِ عملی به گسترشِ فرهنگِ اهدای عضو کمک کنیم و با هم، جامعه‌ای مهربان‌تر و توانمندتر بسازیم. راه ما ادامه دارد، چون زندگی جریان دارد.

شایان ذکر است که انجمن اهدای عضو ایرانیان در سال 1394 به همت جمعی از متخصصین و بنیانگذاران اهدای عضو و پیوند اعضای کشور، نام‌آوران عرصه فرهنگ و هنر و خیرین، با هدف انسجام و ارتقای یکپارچه فعالیت‌های فرهنگی اهدای عضو در جامعه، مددکاری خانواده‌های ایثارگر اهدا کننده عضو، آموزش و پژوهش‌های مرتبط با اهدای عضو و در نهایت کمک به سیستم درمانی کشور تشکیل گردیده که تأثیر چشمگیری در افزایش رضایت به اهدای عضو در جامعه داشته است.

یکی بود، هنوز هم هست.

روابط عمومی انجمن اهدای عضو ایرانیان

——————

سوتیترها:

انجمن اهدای عضو ایرانیان سال 1394 به همت جمعی از متخصصین و بنیانگذاران اهدای عضو و پیوند اعضا، نام‌آوران عرصه فرهنگ و هنر و خیرین، تشکیل گردیده است

اهدای عضو، شاید در نگاه نخست اقدامی پزشکی به نظر برسد؛ اما در حقیقت، شعرِ بلندِ انسانی است. شعری که در آن، زندگی از قلبی خاموش به قلبی دیگر سفر می‌کند

این انجمن با فعالیت گسترده‌ سفیران داوطلب مردمی ثابت کرده است که یک تشکل مردم‌ نهاد می‌تواند جان ببخشد، امید بیافریند و حتی فرهنگ یک ملت را دگرگون کند