نیاز تئاتر ایران به مترجم آگاه از ادبیات نمایش

تبادل فرهنگی میان کشورها اتفاق بسیار خوبی است. این اتفاق را می‌توان از چند جنبه مورد بررسی قرار داد. در وهله نخست می‌توانیم با استفاده از فرهنگ مشترکی که میان ما و دیگر کشورها وجود دارد، نمایشنامه‌های خوبی را تولید کنیم. به‌عنوان مثال ریشه داستان‌های فولکلور منطقه آسیا یکی است و تنها تفاوت‌های اندکی در این زمینه وجود دارد؛ مثلا در هند، این داستان‌ها فانتزی بالاتری دارند، در چین معنویت بیشتری در داستان‌های فولکلور حضور دارد و …. وقتی با یکدیگر تبادل داشته باشیم، می‌توانیم از امکانات یکدیگر استفاده کنیم.
البته برای رسیدن به تعلامل با جهان باید امکاناتی هم فراهم کنیم. ما در زمینه ارتباط و تبادل فرهنگی با معضل زبان دست به گریبانیم. از سویی هنرمندان تئاتر نمی‌توانند به تمام زبان‌ها مسلط باشند و از سویی دیگر اغلب مترجم‌ها با زبان تخصصی تئاتر آشنایی ندارند و نمی‌توانند به‌درستی منظور هنرمندان غیر ایرانی را درک کنند. به‌عنوان مثال؛ ما لغتی داریم به‌نام (Puppet) که به معنای عروسک تئاتر است و بسیاری از مترجم‌ها این لغت را نمی‌شناسند؛ برای خودم پیش آمده است که فردی که در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده بود و این لغت را نمی‌شناخت.
برای این‌که بتوانیم با جهان در ارتباط باشیم باید در حوزه ترجمه تخصصی هنر تئاتر فعالیت کنیم. البته الان شرایط بهتر شده و برخی از مترجمان به تئاتر علاقه‌مند شده‌اند و به پژوهش پرداخته‌اند اما باید شرایط به گونه‌ای فراهم شود که مترجمان حرفه‌ای تئاتری داشته باشیم. این بخش یکی از زیرساخت‌هایی است که باید داشته باشیم تا بتوانیم با کشورهای دیگر ارتباط درست تئاتری داشته باشیم.