نکونام آفریقا

سرویس ورزشی نوآوران – جواد بلالی / اگرچه استقلال از مدت‌ها پیش عملا بخت قهرمانی و کسب سهمیه در لیگ برتر را از دست داده، اما ‌شأن و شخصیت این تیم هم آن نیست که چنین نمایش آشفته و کم‌رمقی در ورزشگاه آزادی داشته باشد و آخرش هم به تیم پایین جدولی شمس‌آذر در نخستین بازی سرمربی و دروازه‌بان جدیدش ببازد. آن چند هزار نفری هم که وسط این سوز و سرما، روز غیرتعطیل و در بدترین ساعت راهی استادیوم شدند به خوبی می‌دانند خبری از قهرمانی نیست، اما می‌روند تا به کمتر آسیب‌خوردن اعتبار باشگاه کمک کنند. آیا بازیکنان و کادرفنی هم همین اراده را دارند؟ بعید می‌دانیم.
همان جواد
بیایید یک مقایسه ساده انجام بدهیم؛ به یاد بیاورید دقیقا چه چیزهایی در دوران سرمربیگری جواد نکونام محل اعتراض هواداران بود و امروز کدام‌یک از آنها رفع شده است؟ می‌گفتند سیستم بازی جواد دفاعی است. خب الان خیلی بهتر شده؟ استقلال حتی مقابل ساده‌ترین تیم‌های لیگی هم آنچنان که شایسته است هجومی آرایش نمی‌شود و بازی نمی‌کند. در نشست‌های خبری بعد از بازی‌ها هم آنچه اغلب مایه مباهات خود موسیمانه شده، آمار گل نخوردن‌های استقلال بوده، نه موقعیت‌های ایجادشده و گل‌های زده. می‌گفتند و درست هم می‌گفتند که نکونام به جوانان بازی نمی‌دهد. خب الان هم همین است دیگر. آن اوایل بر اثر مصدومیت بازیکنان کلیدی، چند جوان به بازی گرفته شدند و فضای پرشور و مبالغه‌آمیزی در رسانه‌ها به‌وجود آمد، اما بعدش دیگر خبری نشد. همین هفته هم شاید اگر رامین رضاییان در اردوی کیش دعوا راه نینداخته بود، ابوالفضل زمانی فیکس نمی‌شد. می‌گفتند جواد نکونام بضاعت فنی تیمش را به سخره می‌گیرد و سرکوب می‌کند. خب از این نظر هم که مربی آفریقایی به او شباهت پیدا کرده و دائم می‌گوید بازیکن ندارم. مثلا این جملات او را بعد از شکست از شمس‌آذر بخوانید: «وقتی برمی‌گردم و به نیمکتم نگاه می‌کنم، از خودم می‌پرسم کدام بازیکن را می‌توانم به زمین بفرستم که مؤثر باشد؟ آیا این واقعا نیمکت تیم من است؟ شما بگویید!»
سقوط سریع‌السیر
اینطور به‌نظر می‌رسد که پیتسو موسیمانه در حال تجربه یک سقوط آزاد تمام‌عیار است. او روزهای اول حضورش در استقلال به خوبی توانسته بود منتقدان، پیشکسوتان و هواداران را تحت‌تأثیر قرار بدهد، اما هر چه گذشت شرایط تغییر کرد؛ دستاوردها کم و کمتر شد و درگیری‌ها و بهانه‌جویی‌ها افزایش یافت. آن زمان وقتی مربی آفریقایی با یکی از اعضای کادر امداد ورزشگاه درگیر شد، همه پشتش در آمدند و حتی به غیرت و تعصبش درود فرستادند، اما با خالی شدن تیم از جنبه‌های فنی، حالا فقط همان حواشی است که باقی مانده؛ چیزهایی مثل درگیری عجیب در نشست خبری پیش از بازی با شمس‌آذر بر سر تعطیلات طولانی تمرینات یا جذب فلان بازیکن متوسط مصدوم.
این مماشات همیشگی نیست
شاید امروز اغلب هواداران خشمگین استقلال ترجیح بدهند جواد نکونام یا بازیکنان به زعم آنها «بی‌غیرت» تیم را هدف انتقاد قرار بدهند، اما با ادامه این روند دیری نخواهد پایید که خود موسیمانه در صف مقدم تحمل اعتراضات قرار بگیرد؛ مردی که ماه‌ها از حضورش در ایران می‌گذرد، تیم را خودش تمرین داده و به اردو برده و کم‌کم بازیکنان خودش را هم به مجموعه اضافه می‌کند. اگر شرایط تغییر نکند، موسیمانه نخواهد توانست با خاطره‌ای خوش ایران را ترک کند.