از مرگ بیزار و به تب راضی
بالاخره یکی از روزهای حساس و خاص لیگ ما فرا رسید و انتظارهای سرمربیان دو تیم برای فرارسیدن این دیدار بزرگ به سر رسید، چرا که یحیی به تیم محبوب و سابق خود رسید و کارتال هم کارش را با شور و حال و انگیزه بالا شروع کرد.
وحیدرضا عبدی نژاد – بالاخره یکی از روزهای حساس و خاص لیگ ما فرا رسید و انتظارهای سرمربیان دو تیم برای فرارسیدن این دیدار بزرگ به سر رسید، چرا که یحیی به تیم محبوب و سابق خود رسید و کارتال هم کارش را با شور و حال و انگیزه بالا شروع کرد.قبل از شروع این دیدار اکثریت کارشناسان پیش‌بینی یک جدال نزدیک و جذاب را می‌کردند ، معتقد بودند که برنده این دیدار گام بلندی برای قرار گرفتن در کورس قهرمانی و همینطور کنار زدن تیم چهارم از کورس قهرمانی خواهد برداشت و ضمنا پیش بینی می‌شد که جدال پرگلی در پیش است با همه این تفاسیر فقط پیش بینی اولیه درست از آب درآمد و شاهد یک دیدار جذاب و نزدیک به هم بودیم اما چندان پرگل نشد هرچند که می‌توانست گلهای زیادی داشته باشد چرا که پنالتی پرسپولیسی‌ها توسط علی علیپور از دست رفت و توپ فولادی‌ها هم دیرک دروازه پرسپولیس را به لرزه درآورد و موقعیت‌های دیگری هم از دست رفت تا تساوی یک بر یک رقم بخورد و دیداری پرگل شکل نگیرد البته تیمی هم از آن برنده بیرون نیامد تا همچنان هر دو تیم امیدهایی برای قرار گرفتن در صدر جدول داشه باشند و یا حداقل اینکه در کورس قهرمانی باقی بمانند.
هر کدام از مربیان دو تیم انگیزه‌های فراوان و خاص خود را برای این بازی داشتند از یک طرف یحیی که با تیم سابق خود و بازیکنان سابقش رقابت می‌کرد و از طرف دیگر می‌خواست که بار دیگر شایستگی‌های خود را به رخ مدیران باشگاه سابقش بکشد.آنسوی نیمکت هم سرمربی جدید تیم پرسپولیس که با انگیزه‌های زیادی وارد ایران شده است می‌خواست که در همین گام اول تجربه پیروزی و موفقیت را با تیم جدیدش بچشد که در پایان به نوعی هر کدام از این دو مربی به اهداف اصلی خود که همان پیروزی خاص در این جدال نفسگیر خاص بود نرسیدند و به تساوی رضایت دادند.
آن هم یک تساوی که می‌شود گفت هر کدام از این مربیان به باخت تلخ و کم و کمرنگ‌تر شدن شانس قهرمانی شان ترجیح می‌دادند حداقل اینکه الان هر دو در کورس قهرمانی هستند و فعلاً فشار پیشکسوتان و هواداران باشگاه را روی شانه‌هایشان نخواهند داشت و با خیال آسوده‌تری می‌توانند این مسیر سخت را ادامه دهند البته که هر دو تیم با سرمربیان کارنامه‌دار خود روزهای بسیار سخت و نفسگیر دیگری را در پیش دارند..
نهایت اینکه باید دید تا رسیدن به ایستگاه پایانی لیگ چه سرنوشتی برای این دو مربی موفق و باهوش رقم خواهد خورد؟! آیا یحیی مانند دوران خوش گذشته اش در پرسپولیس به محبوبیت ماورایی نزد فولادی‌ها خواهد رسید؟ و خوزستانی ها می‌توانند روی او برای کسب جام‌های پیش روی حساب کنند؟ و از طرف دیگر آیا کارتال با بخت و اقبال به یک برانکوی نوین برای پرسپولیسی‌ها خواهد شد؟! یا مثل هموطنش سرنوشت خیلی خوبی برایش رقم نخواهد خورد و به یک مصطفی دنیزلی که فراز و نشیب زیادی داشت تبدیل می شود؟به هر روی باید تا روزهای آخر لیگ صبر کرد…