چهل سال بعد در چنین روزهایی!

علی زراندوز
چهل سال پس از آن که شایعه ای در شهر تهران مطرح شد که براساس آن، یک مدیر شهرداری نام دخترش را روی کوچه ای گذاشته است؛ یکی از مسئولان شهرداری در گفت و گو با خبرنگاران حوزه شهری اعلام کرد این شایعات از بیخ و بن، بی پایه و اساس است و اگر هم شباهت اسمی در این زمینه وجود داشته، شباهتی ناخواسته و اتفاقی بوده است. در پایان این نشست خبری، در حالی که این مدیر شهرداری حواسش نبود که بلندگویش همچنان روشن است، به تلفن همراهش که زنگ خورده بود، جواب داده و گفت: «نه بابا! آدرس منزل جدید ما خیلی سر راست است پسر خاله جان… شما خیابانی که به نام شوهر عمه جان است را تا انتها می آیی و نرسیده به تقاطع شوهر عمه و آقا بزرگ خدابیامرز، می پیچی به سمت چپ و وارد شوهر خاله بزرگه می شوی. تا وسط های شوهر خاله بزرگه که آمدی، تقاطع های شوهر خاله بزرگه با دایی جان و پسر عموجان را رد می کنی و می پیچی داخل پسر دایی وسطی! منزل ما، دقیقاً جنب کوچه برادر کوچیکه خودت است!».
***
یکی از اساتید زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران اعلام کرد شب گذشته مرحوم فردوسی به خوابش آمده و گفته حالا که سال هاست مردم باکلاسِ ایران زمین، چنان لغات انگلیسی را قاطی گویش فارسی خود کرده اند که این زبانِ فارسی، بیشتر شبیه زبانِ یک انگلیسی است که تازه چند عبارت فارسی یاد گرفته، او هم می خواهد کمی در برخی اشعار معروفش دست برده و آن ها را «آپ دیت» کند! این استاد زبان فارسی در ادامه تعریفِ خوابش گفت: «جناب فردوسی تاکید داشت از این به بعد، این بیت معروف منصوب به ایشان یعنی: «بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی» به این صورت بیان شود که: «بسی «سافرینگ» بردم در این «یر» «ثِرتی» / عجم «ریوایود» کردم بدین «پِرژن»!
همچنین جناب فردوسی تاکید داشت، بیت معروف دیگر منتسب به ایشان یعنی: «چو فردا برآید بلند آفتاب / من و گرز و میدان و افراسیاب» هم به این شکل خوانش شود که: «چو «تومارو» برآید «تال» «سان شاین» / من و «مِیس» و «اسکور» و افراسیاب!».
این استاد زبان و ادبیات فارسی در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی پرسید: «در خواب شما، جناب فردوسی چیزی از ما مردم فارسی زبان درخواست نکردند؟». گفت: «چرا! اتفاقاً ایشان از همه فارسی زبانان درخواست کرد نفری یک فاتحه برای این زبان سابقاً شیرین که همه طوطیان هند را شکر شکن می کرد، بفرستید!».