کمبود نقدینگی؛ عامل اصلی رکود صنایع

بر کسی پوشیده نیست که در حال حاضر بخش های صنعتی از نظر مالی در وضعیت سختی به سر می برند.
صنایع ما تحت فشارهای مالی بسیار هستند. متاسفانه صدای تولیدکنندگان هیچ گاه در کشور ما به گوش مسؤولان نمی رسد.
تامین قطعات موردنیاز برای تولید محصولات یکی از مهم ترین احتیاجات تولیدکنندگان است که باید حتما تامین شود، اما در زمینه تهیه آن ها به این جهت که از خارج کشور وارد می شود مشکل تامین ارز وجود دارد.
از دیگر سو این امکان وجود ندارد که تولیدکنندگان هر روز و متناسب با نرخ دلار میزان قیمت ها را بالا ببرند و به بی ثباتی های اقتصادی دامن بزنند.
بنابراین شرایط را تحمل می کنند و با وجود سختی های بسیار و فشارهای مالی سنگین اقداماتی در زمینه سر پا نگه داشتن صنعت در اقتصاد می کنند.
متاسفانه باید اذعان داشت هیچ گونه حمایتی از تولیدکنندگان صورت نگرفته و نمی گیرد و آن ها خود روی پای خود ایستاده اند و تلاش داشته اند تا رونق را در حوزه اقتصادی ایجاد کنند.
البته در این مسیر با موانع و دست اندازهای بسیاری مواجه اند اما همچنان با تمام توان تلاش می کنند تا این مسیر را ادامه دهند.
بروز مشکل برای صنایع فقط به منزله تعطیل شدن کارخانه ها و واحدهای تولیدی نیست؛ چرا که با ورشکسته شدن صنایع شاهد بیکاری بسیاری از افرادی خواهیم بود که همه نیز سرپرست خانوار هستند و به این ترتیب موجی از بیکاری کشور را در برمی‌گیرد.
از دیگر سو اگر تولیدات داخل نداشته باشیم به ناچار باید همه نیازهای مردم را از طریق واردات از دیگر کشورها تأمین کنیم که این امر موجب تأمین هزینه بسیار به جهت بالا بودن نرخ ارز می شود و در نهایت محصولات نیز با قیمت نجومی به دست مردم می رسند و گرانی همه اقلام مصرفی نیز رقم می خورد.
از این رو ضروری است که دولت اهتمام ویژه ای نسبت به واحدهای تولیدی و بخش های صنعتی کشور داشته باشد تا در این زمینه مشکلات به حداقل برسند و بتوانند در شرایط راکد فعلی از عهده تامین هزینه ها برآیند.