چهل سال بعد در چنین روزهایی!

علی زراندوز
چهل سال پس از آن که رئیس جمهور «پزشکیان»، معاون پارلمانی دولتش را به دلیل سفر به قطب جنوب برکنار کرد و در این باره نوشت: «در شرایطی که هنوز در کشورمان فشارهای اقتصادی بر مردم زیاد و محرومان پرشمارند، سفر پرهزینه تفریحی مسئولان رسمی، حتی با هزینه‌های شخصی، قابل دفاع و توجیه‌پذیر نبوده و با معیار ساده‌زیستی مسئولان سازگار نیست». یکی از مقام های سابقِ دولتی، بیان کرد که اتفاقاً مقصد این سفر، نشان می دهد که معاون پارلمانی وقت دولت دکتر «پزشکیان» به جای رفتن به کشورهایی مثل کانادا، آمریکا و برخی کشورهای اروپایی و آمریکای جنوبی؛ که مقصد برخی دیگر از مسئولان بوده و هست، نشان داد که حاضر است راهی دورتر برود و خودش را با هر مشقتی که هست، به یکی از قطبین کره زمین برساند و در سرزمینی پوشیده از برف و یخ و پر از پنگوئن و خرس قطبی و بدون لوله کشی آب و گاز و برق، حال و روز محرومان وطن را در ناترازی های انرژی کشور بهتر و بیشتر درک کند!
***
چهاردهه پس از آن که فردی، با انتشار یادداشتی در پاسخ به انتقادهای وارد شده به سریال پایتخت 7 ، نوشت: «تنابنده و همکارانش، هر چند میلیارد که گرفته‌اند، نوش جان شان. اصلاً گوارای وجودشان! مسرت مردم که قیمت ندارد». «عبید زاکانی»، «سعدی»، «ایرج پزشکزاد»، «علی اکبر دهخدا» (دخو)، «سید اشرف‌الدین حسینی» (نسیم شمال)، «برادران توفیق»، «رضا گنجه‌ای» (بابا شمل)، «کیومرث صابری فومنی» (گل آقا)، «سید ابراهیم نبوی»، «ابوالفضل زرویی» و برخی دیگر از نویسندگان، شاعران، طنزپردازان و منتشر کنندگان نشریات طنز در تاریخ ادبیات فارسی، با انتشار نامه سرگشاده ای از عالم باقی به اهالی عالم خاکی، نوشتند: « چهل سال طول کشید تا ما نویسندگان این نامه سرگشاده، از شوک آنچه شنیده بودیم خارج شویم، زیرا بر اهالی نکته سنج و تاریخ دان و اهل ادب مملکت پوشیده نیست که برخی از ما مفاخر طنز ایران، با وجود آن که در دوران چاپ نشریه و کتاب به روش های سنتی و در حالی که تعداد افراد باسواد هم در مملکت چندان زیاد نبود، نوشته های مان مخاطبان بسیاری داشت و با معیارهای امروزی، شاید بتوان گفت حتی از مخاطبان برخی سریال های طنز تلویزیون هم بیشتر بود؛ ولی با این وجود، برخی از ما بزرگان طنز کشور در فقط مطلق از دنیا رخت بربستیم و هیچ کس هم نبود که در دفاع از ما و دریافت های میلیاردی مان، «نوش جان» گویان، خود را وسط معرکه منتقدانِ برخی آثارِ آبکی مان بیندازد! جا دارد اگر مسرت، شادی و خنداندن مردم واقعاً این طور که برخی دوستان می گویند قیمت ندارد، حداقل نه با بودجه های میلیاردی که با بودجه ای چند میلیونی، حداقل سنگ قبرهای بعضاً خاک خورده و شکسته ما را نو کنید!
***
چهل سال پس از انتشار نتیجه پژوهشی مبنی بر این که مجردها به نسبت متاهل ها کمتر دچار زوال عقل می شوند، یکی از محققان این پژوهش، سرانجام فاش کرد که نتیجه این تحقیق، چندان دقیق نیست و در واقع مردان متاهل وقتی پا به سن می گذارند، خودشان را به زوال عقل می زنند تا پس از سال ها از قید و بند برگزاری مراسم و تهیه هدیه و سورپرایز(!) کردن همسران شان در مناسبت های مختلفی از جمله سالگرد آشنایی، بله برون، عقد، ازدواج، ماه عسل، رفتن به اولین سونوگرافی برای مشاهده بچه در راه و غیره، رها شوند! این محقق پس از وارد شدن همسرش به محل گفت و گو، و در پاسخ به این سوال که: «شما چطور متوجه این موضوع شدید؟». گفت: «کدام موضوع؟ شما کی هستید؟ این جا کجاست؟».