آرامش حق مردم است

فاجعه بندرعباس، حادثه تلخ و غمبار دیگری بود که بر سر ملت ایران آوار شد. ده ها نفر از هموطنان مان جان خود را از دست دادند، بیش از هزار و دویست نفر مصدوم و مجروح شدند و بر اساس شواهد، خسارت های گسترده ای به اموال و دارایی های شخصی و عمومی در مهم ترین بندر تجاری کشور وارد شده است.
در حالی که جامعه تحت فشار سخت اقتصادی است و از انواع کمبودها و ناترازی های زیرساختی، اجتماعی و سیاسی رنج می برد، هر مصیبت تازه ای، هم چون زخمی عمیق بر جان مردم می نشیند.
انفجارهای بندر عباس، زمانی رخ داد که نمایندگان جمهوری اسلامی و آمریکا، کمی آن طرف تر و درست در آن سوی خلیج فارس، آماده شروع دور سوم مذاکرات بودند. این همزمانی و شدت و نوع انفجارها موجب شد تا از همان ابتدا، احتمال مرتبط بودن انفجارها با جریان مذاکرات و فرضیه تعمد و خرابکاری مطرح شود.
اگر چه هنوز جمع بندی نهایی مراجع رسمی در خصوص نوع و منشأ مواد نگهداری شده و دلایل، عوامل و مسببان وقوع این حادثه منتشر نشده؛ اما به لحاظ منطقی هر دو احتمال قصور و سهل انگاری، یا اقدام خرابکارانه قابل تصور است؛ هم چنان که مقامات عالی کشور هم برای روشن شدن هر دو احتمال دستور بررسی و تشخیص داده اند.
گمانه زنی ها در این خصوص غالباً مبتنی بر پیش فرض هایی است که با انگیزه های متفاوت و حتی متضاد مطرح می شود و هیچ یک نمی تواند قطعی تلقی شود. طرح این فرضیه ها یا هر سؤال مرتبط با این ماجرا البته امری طبیعی است و حتی اگر در سطح عمومی هم مطرح نشود، در افکار عمومی شکل می گیرد و نمی توان جلوی آن را گرفت و این حق مردم است که پاسخی صریح، قانع کننده و مبتنی بر واقعیت از مسئولان حکومتی دریافت کنند.
تا کنون شاهد چند اظهار نظر اولیه از سوی مسئولان مربوطه بوده ایم؛ سخنگوی وزارت دفاع اعلام کرده که از نظر این وزارتخانه، هیچ محموله با کاربرد نظامی در محدوده آتش سوزی وجود نداشته است. وزارت کشور عدم رعایت ضوابط و تخلف در مراحل اظهار، تخلیه و انبار کردن مواد منفجر شده را قطعی دانسته است. مدیر گمرک بندر عباس در گفت و گو با خبرگزاری ایسنا تصریح کرده است که مواد منفجر شده، بدون ارائه اظهارنامه و اطلاع گمرک از ماهیت آن تخلیه و انبار شده است. مدیرعامل شرکت خدمات بندری سینا وابسته به بنیاد مستضعفان هم که کانون اصلی انفجارها و مواد قابل اشتعال در محل سایت این شرکت بوده در گفت و گو با خبرگزاری ایلنا اعلام کرده که این شرکت از ماهیت خطرناک و انفجاریِ مواد دپو شده اطلاعی نداشته و این مواد به عنوان موادی معمولی و بدون هشدارِ قابلیت اشتعال و انفجار تحویل گرفته شده است. البته این دو گفت و گوی اخیر در حال حاضر بدون ارائه توضیحی، از خروجی هر دو خبرگزاری حذف شده اند.
این وظیفه مراجع مسئول است که با توجه به اهمیت و ابعاد حادثه، همه ملاحظات لازم را در جریان تحقیقات و اطلاع رسانی در این خصوص در نظر بگیرند و در کم ترین زمان ممکن نتیجه را به اطلاع مردم برسانند؛ اما این ملاحظات فقط باید در جهت کشف حقیقت باشد و نباید به گونه ای عمل شود که عوامل دخیل در این ماجرا امکان و فرصتی برای پنهان کاری، فریب و گریز از حساب کِشی و برخورد عادلانه پیدا کنند.
واقعیت این است که مردم ایران سال های گذشته را همواره در شرایطی سخت و تحت انواع فشارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از سر گذرانده اند و حق شان تداوم این فشارها و سختی ها نیست. حق شان نیست که در یک کشور سرشار از سرمایه های طبیعی، تاریخی، مادی و انسانی، تاوان قصورها، ناکارآمدی ها، سیاستگذاری ها و رویکردهای غلط کسانی را بدهند که کشور را به لبه انواع بحران ها کشانده اند و مدام در انتظار حادثه و مصیبتی تازه باشند.
طنز تلخی است که گفته می شود جامعه ایران همواره در “شرایط حساس کنونی” به سر می برد و معلوم نیست این شرایط حساس بالاخره چه زمان به پایان می رسد و در این کشور شاهد یک شرایط معمولی و عادی خواهیم بود که مردم ما بدون نگرانی از تنش ها، تهدیدها و معضلاتِ این شرایط حساس، یک زندگیِ نرمال و بی دغدغه داشته باشند.
رویکرد منطقی حکومت در آغاز مذاکره با آمریکا و بازتاب مثبت مواضع دو طرف تا کنون، امیدهای تازه ای را در مسیر کاهش تنش، رفع تحریم ها و گشایش های اقتصادی در جامعه ایجاد کرده است. این امید، در تداوم تغییرات ایجاد شده در مدیریت اجرایی کشور، فرصتی است که باید توسط همه دلسوزان این سرزمین مغتنم دانسته شود و حاکمیت برای نجات کشور و اصلاح روندهای گذشته از این فرصت آخرین استفاده را ببرد.
البته ادامه این مسیر در جهت تفاهم و رفع تنش ها و عادی سازی شرایط کشور، مخالفان و دشمنان جدی هم چه در خارج و چه در داخل کشور دارد که تلاش کرده و خواهند کرد به هر نحو ممکن در این مسیر کارشکنی و اختلال ایجاد کنند.
حادثه دردناک و فاجعه بار بندرعباس، تصویری است محدود از آن چه می تواند در صورت کشیده شدن کشور به دام جنگ طلبان و بحران سازان، ابعادی به مراتب وسیع تر پیدا کند. حاکمیت موظف است با تدبیر و تمرکز بر منفعت و مصلحت کشور، زمینه هر نوع کارشکنی و بحران سازی را از بین ببرد. دیگر مجالی برای از دست دادن فرصت ها و نا امید کردن مردم نیست.
آرامش، امنیت و زندگی بی دغدغه حق مردم است و آن را به هر شکل مطالبه می کنند.