ساعت به وقت تباهی

گاهی اتفاقی در گوشه ای رخ می دهد که شاید در نظر اول و در ابعاد کلان و کشوری مهم به نظر نرسد؛ اما در واقع نشان و نمایه ای است از رویکردهای تباه کننده ای که در این مملکت جاری است.
در خبرها آمده بود که فرمانده سپاه شهرستان فومن اخیراً از آغاز پروژه ای با عنوان “ساعت به وقت بهشت” در این شهرستان رونمایی کرده و در تشریح پروژه هم گفته است: «این یک کار بزرگ فرهنگی و رسانه ای کشور است. یک بخشش را اینجوری نشان دادیم که مردم وارد قبر و قبرستان می شوند و بعد در همین مسیر، بحث نکیر و منکر را دارد، بحث جهنم را ما طراحی کرده ایم، در این جهنم از پل صراط عبور می کنند، سعی کردیم این جذابیت ها را در آن پل صراط ایجاد کنیم. عقبه هایی به عنوان غرفه های جهنم در هفت گناه کبیره پیش بینی شده و دارد کار می شود و آتشی که در زیر این جهنم به شکل واقعی روشن است و مخاطب و بیننده حس می کند همه این ها طبق آیات قرآن هست و مراجع عظام قم هم آن را تأیید کرده اند».
در فیلم هایی هم که منتشر شده معلوم است فضای سبز وسیعی را در منطقه دارند تخریب و تسطیح می کنند و عملیات ساخت سازه های مختلف این پروژه هم در جریان است و مبلغ زیادی هم دارد هزینه می شود و قاعدتاً هدف هم این است که فضایی شبیه به جهنم درست کنند تا مردم از دیدنش بترسند و گناه نکنند!
آدم واقعاً حیرت می کند از این نوع مملکت داری و از سطح درک و نوع نگاه افرادی که به عنوان مدیر و مسئول، بخشی از سرمایه و قوه حکمرانی کشور در دست آن هاست. در واقع، این نماد روشنی از مدیریت و حکمرانی آشفته و شلخته در کشور است. حکومت و دولتی که با کمبود شدید منابع در تأمین نیازهای ضروری مردم مثل آب و برق و گاز رو به روست و توان تقویت زیرساخت هایش را ندارد، این چنین در زیر مجموعه هایش همین منابع محدود را هم به باد می دهد و تباه می کند‌.
در کشوری که با تنگناهای شدید مالی و اعتباری مواجه است، این خرج های بیهوده به چه معناست؟ دولت هر ماه در پرداخت هزینه های جاری از جمله حقوق کارکنان و بازنشستگان در مضیقه و تنگناست، دستگاه های اجرایی برای تکمیل پروژه های عمرانی که راهگشای نیازهای ضروری مردم است میلیاردها میلیارد به پیمانکاران خود بدهکارند، دولت می گوید دیگر تداوم عرضه سوخت و انرژی با قیمت فعلی امکان پذیر نیست و برای تأمین منابع مجبور است قیمت ها را افزایش دهد، هنوز سه نرخی شدن قیمت گازوئیل به اجرا درنیامده، صدای اعتراض کامیون داران بلند شده و برخی دست از کار کشیده اند، آن وقت در گوشه گوشه این مملکت منابع عمومی به شکل بیهوده ای تلف می شود.
اگر پول نیست و منابع کم است، چرا از هدر رفتِ منابع جلوگیری نمی کنید؟ چرا فرمانی عمومی برای کنترل و کاهش هزینه ها و جلوگیری از خرج های بی حساب و غیر ضرور در همه بخش های دولتی و حاکمیتی صادر نمی شود؟ چرا مُچ مدیران نادان و نالایق را نمی گیرید؟ چرا زخم را همیشه باید به مردم زد؟ چرا حکومت یک سوزن به خودش نمی زند؟
در حالی زندگی بخش زیادی از مردم را با این نوع مدیریت و حکمرانی به نوعی جهنم تبدیل کرده اید، دیگر چه نیازی به شبیه سازی جهنم هست؟
کاش قدمی برای حل مشکلات مردم بر می داشتید.
اگر پولی هست، چرا برای حل مشکلات مردم هزینه نمی شود؟ با این کارها می خواهید باور مردم را تقویت کنید؟ سال ها کارتان خوف و هراس انداختن در جان مردم بوده، در حالی که مدعیِ دینِ مِهر و رحمت اید. دریغ که آن چه می کنید رو به بی راهه است. شما یک راه راست در زمین بسازید و نشان مردم بدهید، خودشان ردّ ِ راه های آسمانی را خواهند گرفت.
در همان شهرستان فومن، منطقه قلعه رودخان قرار دارد که یکی از مناطق نمونه و جذاب گردشگری کشور است؛ اما یک جاده و راه دسترسی درست ندارد که در فصول گردشگری جوابگوی حضور پر شمار مردم باشد و سال هاست تنها پل روی رودخانه اش هم نیمه کاره و نا ایمن رها شده است. با اطلاع می گویم در برخی روستاهای نزدیک شهر فومن حدود دو ماه است به دلیل خرابی پمپ چاه منطقه، آب شرب مردم مدام قطع می شود و مجبورند از آب چشمه استفاده کنند. بعد شما پول و سرمایه عمومی را خرج ساختن پل صراط می‌کنید؟
در واقع این قبیل کارها و پروژه ها، نه ساعتی به وقت بهشت، بلکه نمایشی از گذر رنج آور و دردناکِ ساعت ها و روزها به وقت تباهی و ناکارآمدی در این کشور است.