چهل سال بعد در چنین روزهایی!

علی زراندوز
چهار دهه پس از آن که “عبدالناصر همتی“، وزیر سابق اقتصاد گفت: «خجالت می کشم صادرات غیرنفتی ایران فقط 58 میلیارد دلار باشد!». نامبرده که تازه بازنشسته شده و چون اوقات فراغت پیدا کرده بود، رفته بود بازار خرید کند، پس از بازگشت از بازار گفت: «راستش الان من تازه متوجه شدم چیزی که بیشتر از آن صادرات غیرنفتی 58 میلیارد دلاری چهل سال قبل خجالت دارد، این است که یک فرد بازنشسته با حقوق بازنشستگی برود خرید و ببیند با وجود افزایش قیمت های روزانه، باید دست خالی به خانه برگردد!». وی در ادامه به دولت وقت پیشنهاد کرد با وجود این همه وزیر و وکیل و مقام مسئولِ خجالت زده، هر چه زودتر لایحه تاسیس “وزارت خجالت“ را به مجلس ارائه کند، تا جورِ خجالت همه این مقامات را شخص “وزیر وزارت خجالت“ بکشد و سایر مسئولان، بدون خجالت بتوانند صبح تا شب فقط به مردم خدمت کنند!
***
چهل سال پس از انتشار این خبر که عمانی ها در سال 2024 به ارزش 2.1 میلیون دلار گُل وارد کردند، یکی از مسئولان کشور گفت: «این عمانی ها فکر نکنند با این میزان واردات گل در چهل سال قبل، گل کاشته اند؛ چون اگر ما بخواهیم هر بار که مردم با مشاهده و شنیدن برخی عملکردهای مسئولان می گویند: “گل بود به سبزه نیز آراسته شد! “ را هم جزو آمار مصرف گل مان حساب کنیم، حتی بیشتر از کشور هلند، مصرف گُل داریم!».
***
چهار دهه پس از افزایش قیمت 40 درصدی شکر، برخی از شاعران شیرین گفتار پارسی در بیانیه ای اعلام کردند دیگر توان پرداخت هزینه های شکر موجود در اشعارشان را ندارند و دیوان این شاعران لازم است با تغییر این ابیات دوباره چاپ شود. در ادامه این بیانیه، برخی موارد اصلاحی شکر با نرخ کمر شکنش، به این صورت ذکر شده است:
بیت: «چشمت خوش است و بر اثر خواب خوش‌تر است / طعم دهانت از “شکر“ ناب خوش‌تر است!». تبدیل شود به: « … / طعم دهانت از “ژامبون مرغ و قارچ“ خوش‌تر است!».
بیت: «گو ترش‌روی باش و تلخ‌سخن / زهر شیرین‌لبان “شکر“ باشد!». تبدیل شود به: « … / زهر شیرین‌لبان “عرق خار شتر“ باشد!».
بیت: «“شکر“ شکن شوند همه طوطیان هند / زین “قند“ پارسی که به بنگاله می رود!». تبدیل شود به: «“فندق شکن“ شوند همه طوطیان هند / زین “تنقلات“ پارسی که به بنگاله می رود!».
***
چهل سال پس از آن که “حمیدرضا جلایی پور“ با اشاره به دوران ریاست جمهوری “دکتر احمدی نژاد“، گفت: «سال ۸۴ کشور را در چاله‌ای انداختند که هنوز از آن بیرون نیامده است!» یکی از مسئولان در پاسخ به این سوال که بالاخره مملکت از آن چاله خارج شده یا خیر؟ گفت: «بله… ولی فقط یکی از چهار چرخش! البته ما تلاش مان برای خارج کردن چرخ دوم و سوم و چهارم را از هم اکنون آغاز کردیم تا آیندگان به وجود چنین مسئولانِ عاقلی که سنگ و خودرو و مملکت و کلاً هر چیزی که در چاه بیفتد را به سرعت از آن خارج می نمایند، افتخار کنند!».