نوآوران آنلاین- این مترجم و همسر هوشنگ گلشیری در نشست جشن امضای کتاب‌هایش که ۲۲ آبان‌ماه در شهر کتاب اصفهان برگزار شد در پاسخ به سوالی در رابطه با نقش هوشنگ گلشیری در ترجمه‌هایش همچنین اظهار کرد: او بر زندگی من تابید و من در آفتاب حضور او چون گیاهی بالیدم. در این سال‌ها ما با هم کتاب و متون ادبی خواندیم و من اولین خواننده‌ای بودم که داستان‌های او را می‌خواندم.
طاهری همچنین در صحبت‌هایی درباره ترجمه گفت: اصلی‌ترین موضوع و سنگ بنای ترجمه کتاب از نظر من هوش زبانی است. در یک ترجمه موفق هوش شنیداری مترجم از مهمترین ویژگی‌هاست.
او در ادامه بیان کرد: هیچ‌گاه در ترجمه به دنبال جست‌وجوی کتابی که نویسنده آن فرد شاخصی باشد نبوده‌ام، بلکه شاخص‌های من برای انتخاب کتاب بیشتر شرایط زمانی و کشش موضوع آن کتاب برای خواننده است و صادقانه بگویم تا کتابی را خودم دوست نداشته باشم ترجمه نمی‌کنم.
طاهری افزود: درواقع اگر نتوانم با کتاب مورد نظرم برای ترجمه ارتباط برقرار کنم آن کتاب را ترجمه نمی‌کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه کتاب‌هایم را ترجمه کرده‌ام. مترجم نباید به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل با واژه‌ای از زبان دیگر طفره برود و باید دامنه لغات خود را گسترش دهد.
این مترجم در ادامه تاکید کرد: ترجمه هنرنمایی مترجم نیست؛ مترجم در اصل باید به سبک نویسنده کتاب وفادار بماند و اصلا نباید به شخصی‌نگری در ترجمه برسد.
فرزانه طاهری همچنین گفت: من و هوشنگ گلشیری با هم متون کهن فارسی می‌خواندیم. مترجم کتاب در نخستین گام باید به زبان فارسی کهن و معاصر تسلط کافی داشته باشد و برای ترجمه کتاب نباید تنها به زبان مادری مسلط بود. بدون شک اگر نتوانم ارتباطی را با کتاب مورد نظرم برای ترجمه برقرار کنم آن کتاب را ترجمه نمی‌کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه کتاب‌هایم را ترجمه کرده‌ام.
او اظهار کرد: مترجمان به هیچ وجه به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل با واژه‌ای دیگر نمی‌توانند به تنبلی ذهنی دست بزنند و از مسئولیت خود طفره بروند؛ آن‌ها باید دامنه لغات خود را گسترش دهند.
این مترجم درباره نقش ناشران نیز تاکید کرد: اگر ناشر راضی به نشر هر نوع کیفیت از ترجمه کتاب نباشد به جای کمیت بالای ترجمه شاهد کیفیت بالای آثار خواهیم بود.