نوآوران آنلاین- سال هاست که گوش مردم ایران با شعارهای زیبایی هم چون رفع مشکلات اقتصادی از سوی مسؤولان پُر شده است، اما جیب های خالی مردم نشان از آن دارد که به واقع باید گفت وعده های مسؤولان، شعارهای غیر عملیاتی بوده است.
مردم ما چندین سال است که امید به تحقق وعده ها دارند، اما این طور که از اوضاع برمی آید نه تنها مسائل حل نمی شوند، بلکه وضعیت بدتر می شود تا جایی که دیگر کاری از دست هیچ مسؤولی ساخته نیست.
گرانی افسار گسیخته ای که معیشت و زندگی مردم ایران را در حال حاضر تحت تأثیر قرار داده است موجب شده تا جامعه ایران امروزه یک جامعه ای افسرده شود و هیچ امیدی به آینده نداشته باشد.
ناامیدی معضل بسیار بزرگی است که جامعه ما را گرفتار کرده است و بحران های روحی بسیاری را رقم زده است. بسیاری از این مشکلات به نبود رفاه بازمی‌گردد.
در این زمینه دولت ها نقش بسیار مهمی دارند و باید با از میان برداشتن موانع، زمینه زندگی همراه با آرامش را برای مردم فراهم کنند؛ این در حالی است که معیشت مردم در حاشیه قرار گرفته است و چند سالی است که اولویت کاری مسؤولان نیست. نتیجه چنین وضعیتی در مشکلات روحی جامعه ظهور می یابد.
در همین خصوص به گفت و گو با مرتضی مبلغ، معاون وزیر کشور دولت اصلاحات پرداختیم که از نظر می گذرد.
* یکی از مسائلی که همواره مورد رنجش مردم شده است، برخورد شعاری با مشکلات اقتصادی بوده است، اما در شرایط کنونی دیگر چنین برخوردهای پاسخگو نخواهد بود و باید فکری عاجل برای رفع مشکلات کرد. به نظر شما نمایندگان مجلس یازدهم چه نقشی در بهبود وضعیت اقتصادی مردم خواهند داشت؟
یکی از حیاتی ترین مسائلی که در هر جامعه ای مسؤولانش مورد توجه جدی قرار می دهند بحث رفاه مردم است. در بسیاری از کشورها معیشت و رفاه به قدری از اهمیت بالا برخوردار است که دغدغه اصلی همه دستگاه ها ایجاد شرایط مناسب برای شهروندان است. در چنین جوامعی قطعا مردم نیز متوجه دلسوزی ها و تعهدات مسؤولان شان هستند و به موازات چنین اقداماتی، اعتماد بالایی نیز نسبت به دولت شان دارند.
متأسفانه در کشور ما همان طور که اشاره کردید با مشکلات و مسائل اقتصادی به صورت شعاری برخورد می شود و نهایتا نیز نتیجه مطلوبی حاصل نمی شود و مردم هم چنان گرفتار در مسائل مالی زندگی شان هستند. طبیعتا تا زمانی که اراده ای برای حل مشکلات وجود نداشته باشد و مسؤولان اهمیتی برای تأمین مطالبات مردم قائل نباشند رفع مشکلات، دور از انتظار خواهد بود و نمی توان چندان نسبت به این موضوع امید داشت.
به تدریج این ناامیدی بر همه وجوه زندگی مردم سایه می افکند و نتیجه آن مردمی افسرده و بی انگیزه برای ادامه زندگی خواهد بود.
از این رو ضروری است که اگر مسؤولان واقعا قادر به رفع مشکلات نیستند به مردم وعده ندهند و آن ها را امیدوار نکنند؛ چرا که در صورت ایجاد امید در جامعه و عدم تحقق شعارها مردم نسبت به مسؤولان دلسرد می شوند. در شرایط کنونی مردم با وعده های بسیاری مواجه اند که هیچ یک از آن ها به ویژه در زمینه اقتصادی عملیاتی نشده اند و در قالب دستورالعمل و بخشنامه هم چنان باقی مانده‌اند.
علت اصلی دلزدگی مردم از وضعیت کنونی نیز بروز شرایط ناپایدار اقتصادی است که از مسؤولان انتظار رفع مسائل را داشتند، اما این اتفاق نیفتاد. در حال حاضر نمایندگان مجلس رسالت سنگینی جهت رفع مشکلات مردم دارند و باید با استفاده از ظرفیت های موجود شرایط را به نحوی رقم بزنند مردم احساس آرامش کنند؛ به ویژه در مقطع فعلی که کرونا اقتصاد ایران را زمین گیر کرده است.
تصویب طرح ها و لوایحی متناسب با شرایط کنونی و در راستای حمایت های مالی مردم از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و امیدواریم در این راستا وکلای مردم بتوانند به خوبی از عهده حل مسائل برآیند.
* نحوه برخورد دولت و مجلس در وضعیت فعلی در برخورد با مسائل را تا چه اندازه مهم ارزیابی می کنید؟
رابطه دولت و مجلس در همه دوره ها نقش بسیار مهم و حیاتی در اداره کشور و آینده طرح ها و لوایح داشته است. دولت و مجلس دو وظیفه بسیار مهم قانونگذاری و اجرایی را در کشور بر عهده دارند و هر گونه خلل در هر کدام از این بخش ها تبعات تلخی به دنبال خواهد داشت.
تعامل میان دو قوه مجریه و مقننه بدون شک از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و باید مسؤولان به این امر واقف باشند که عملکردشان نه تنها بر کارنامه شان نقش می بندد، بلکه بر زندگی و معیشت مردم نیز بسیار تأثیرگذار خواهد بود.
الان زمان همکاری و همراهی دولت و مجلس است و باید به دور از هر گونه اختلاف نظر و طرح تفاوت دیدگاه ها آن هم در تریبون های عمومی، مسؤولان دغدغه معیشت مردم را داشته باشند و در این راستا تلاش کنند.
نگاه نمایندگان مجلس و دولتمردان به مشکلات مردم باید فراجناحی و به گونه ای باشد که در آن انگیزه لازم جهت حل مسائل پر رنگ باشد و در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نکنند.
هم چنین توجه به این نکته ضروری است که دود اختلافات میان دولت و مجلس و بروز اختلاف میان آن ها در چشم مردم جامعه می رود.