نوآوران آنلاین- شاید در نظر مسؤولان توجه به بخش تولید و صنعت موضوعی سطحی به نظر برسد، اما در واقع باید گفت این بخش از چنان اهمیتی برخوردار است که می توان گفت اقتصاد داخلی تابعی از شرایط تولیدکنندگان است.
طبیعی است در وضعیتی که تولیدکنندگان هم چنان در انتظار دریافت یارانه بخش تولید از دوره دولت دهم هستند، قادر به تأمین نیازهای داخل کشور نخواهند بود.
متأسفانه در بخش تولید و صنعت با سیر نزولی درآمدها مواجه هستیم که در کنار نبود حمایت های مالی دولت، موجب شده اکنون شرایط اسفباری این بخش را تهدید کند.
در وضعیت تحریمی کنونی بهترین ابزار مقابله با تحریم ها، گسترش واحدهای تولیدی است که از طریق آن بتوان از یک سو نیازهای مردم را تأمین کرد و از دیگر سو نیز به صادرات تولیدات داخل بپردازیم و ارزآوری برای کشور داشته باشیم.
در حال حاضر امکان فروش نفت از بین رفته است و در زمینه درآمدزایی با مشکلات بسیاری مواجه هستیم. به همین جهت اگر بتوانیم صادرات غیرنفتی را با افزایش سطح تولیدات مان بالا ببریم، بسیاری از مشکلات مالی کشور کاهش خواهند یافت.
در همین خصوص به گفت و گو با محمود دودانگه، معاون سابق وزارت صنعت پرداختیم که از نظر می گذرد.
* به نظر شما علت اصلی رشد منفی اقتصاد طی سال های اخیر چیست؟
در همه اقتصادهای دنیا مهم ترین بخشی که حرف اول را در اقتصاد می زند حوزه تولید است. به تناسب این اهمیت تولیدکنندگان نیز از شرایط مطلوبی از جهت حمایت های دولتی برخوردارند. به این معنا که در تأمین مواد اولیه مورد نیاز جهت تولیدات محصولات شان دچار مشکل چندانی نیستند؛ چرا که مورد حمایت های دولتی قرار گرفته اند و از نظر مالی با کم ترین مشکلات مواجه هستند. این در حالی است که در کشور ما رویه برعکسی برقرار است و بخش های تولید و صنعت از کم ترین حمایت ها نیز برخوردار نیستند. در شرایط کنونی از یک سو تحریم ها موجب شده تا این بخش با مشکل تأمین مواد اولیه برای تولید مواجه شود و از دیگر سو نیز نبود حمایت های مالی از سوی دولت شرایطی را رقم زده است که ادامه فعالیت در حوزه تولید دیگر صرفه اقتصادی ندارد و تولیدکنندگان قادر به ادامه این وضعیت نیستند. بخش های تولیدی از ظرفیت های بسیار خوبی برخوردارند، اما عدم توجه به این پتانسیل ها وضعیت کنونی را رقم زده است؛ وضعیتی که در آن تولید محصولات برای رفع نیازهای داخلی کشور پشتوانه منطقی ندارد و نمی توان انتظار داشت تولیدکنندگان به تولیدات شان ادامه دهند و هم چنان متضرر شوند. در این حالت باید دولت اقدامات اساسی در زمینه کمک به این بخش انجام دهد و اجازه ندهد که تولیدکنندگان آسیب ببینند. در حال حاضر نیز شیوع کرونا موجب شده تا رکود عجیبی ایجاد شود و بخش تولید را در محاصره خود قرار دهد. در این خصوص باید تأکید کرد که اگر بخش تولید ورشکسته شود، چرخ های اقتصاد کشور پنچر می شود و از حرکت می ایستد؛ چرا که نیروی محرکه اقتصاد، حوزه تولید است و تا زمانی که این بخش بقا و دوام داشته باشد اقتصاد زنده است و در صورت کم فروغ شدن چراغ های حوزه تولید و صنعت شاهد تضعیف پایه های اقتصادی کشور خواهیم شد. در اهمیت حوزه تولید همین بس که به جرأت می توان گفت علت اصلی رشد منفی و تورم در اقتصاد در شرایط کنونی عدم حمایت از تولیدکنندگان است. متأسفانه این موضوع مهم مغفول واقع شده و دولت ها توجهی به این نکته مهم نمی کنند که زنده بودن اقتصاد در گروی ادامه فعالیت بخش تولید است.
* تصور می کنید تحریک تقاضا تا چه اندازه در خروج از وضعیت رکود فعلی مؤثر خواهد بود و کمکی به بخش های تولیدی خواهد کرد؟
بخشی از مشکلات مالی حوزه تولید به کاهش درآمدهای این بخش بازمی گردد. درحقیقت باید به این نکته اشاره کرد که از زمان شیوع کرونا تا کنون بسیاری از مردم نسبت به تأمین نیازهای شان بی تفاوت شده اند که این اتفاق را می توان در دو زمینه مورد بررسی قرار داد. یکی از دلایل بروز این وضعیت نگرانی مردم از شیوع کرونا در اوایل ورود این ویروس به کشورمان بود که موجب شد بازارهای ایران شب عید خلوتی را تجربه کنند، اما علت اصلی و مهم تر نبود قدرت خرید در میان مردم و کاهش تقاضا برای خرید از سوی آن هاست که اگر امکان تحریک تقاضا از طریق افزایش نقدینگی شان فراهم شود قطعا مؤثر خواهد بود، اما این بدان معنا نیست که تنها راه رفع این مشکل، افزایش حقوق و دستمزد افراد است؛ چرا که این اقدام به نو به خود منجر به تورم و گرانی خواهد شد. می توان به طرق مختلف این قدرت خرید را افزایش داد که یکی از مهم ترین آن ها ایجاد ثبات و آرامش اقتصادی است. هر چه آرامش بیشتری در اقتصاد کشور برقرار شود تقاضا برای خرید محصولات بالا می رود.