نوآوران آنلاین- تحقیقات جدید دانشمندان درباره چگونگی مژک ها (اندامک های ریز مانند مو که در انسان اغلب اولین خطوط دفاعی در برابر عوامل بیماری زا در ریه ها و مسیرهای تنفسی ما هستند) سازوکارهای مؤثر بر عملکرد مژک را برای فشار دادن ذرات و مایعات به یک دیگر مشخص می کند که به ویژه با توجه به نقش حیاتی آن ها در سلامتی و حتی اطمینان از تولید مثل بسیار مهم است.
با توجه به دشواری دستیابی به مژک ها در مکان هایی مانند ریه، مغز و دستگاه تولید مثل، محققان اغلب میکروارگانیسم های آبزی را مورد مطالعه قرار می دهند تا از حرکت مژگان بینایی پیدا کنند زیرا ساختار مژه ها در بین گونه ها حفظ می شود.
در بدن سالم، مژک های متحرک با یک دیگر هماهنگ می شوند تا حالت های خاصی از حرکت را به دست آورند، بنابراین می توانند جریان مایع را در جهت خاصی هدایت کنند (بدون حرکت هماهنگ مژک در ریه به عنوان مثال، بافت های ریه خطر تجمع باکتری ها و ویروس ها را دارند).
محققان برای درک بهتر نحوه انتقال مژک بین حالت های مختلف هماهنگی مانند پارو زدن با هم در یک جهت در مقابل حرکت در جهات مختلف، آزمایشات محاسباتی انجام دادند.
آن ها دریافتند که این تغییرات در جهت حرکت به یکی از دو روش تغییر سطح فعالیت همگام سازی بین مژه ها یا تغییر سطح فعالیت مژک ها رخ می دهد.
دکتر "ایوا کانسو" در این خصوص می گوید: این مهم است، زیرا مژک ها در بافت پستانداران در مکان هایی مانند دستگاه تنفسی فوقانی یعنی جایی که آن ها اولین خط دفاعی در برابر محیط زیست را تشکیل می دهند، هستند. بنابراین درک نحوه کار آن ها از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وی افزود: وقتی مژک ها هماهنگ نشوند، هرکدام در جهتی متفاوت حرکت می کنند. هدف آن ها فشار دادن مایعات است و اگر هر کیلیوم بر خلاف سیلیوم دیگر کار کند، نمی توانند به صورت منسجم و منسجم به این هدف برسند.
"کانسو" گفت: فراتر از هماهنگی، بزرگ ترین مورد بعدی نحوه انتقال مژک ها از یک حالت حرکت هماهنگ به حالت دیگر است و سرنوشت سلول به این انتقال ها بستگی دارد.البته محیط نیز می تواند نقش داشته باشد. در ریه ها، تغییر در محیط - در نتیجه بافت بیمار - می تواند باعث تغییر در سطح فعالیت مژک ها شود. در نتیجه، ممکن است مژک ها هماهنگی کمتری داشته باشند و این انتقال به حالت ناهماهنگ می تواند برای سلامت ریه مضر باشد. بدون حرکت مناسب، جارو کردن باکتری ها و ذرات مضر از ریه، ممکن است در داخل ریه جمع شود. کانسو گفت: به نوبه خود، این می تواند محیط مژک را تغییر دهد و باعث ایجاد یک حلقه بازخورد شود که همچنان عملکرد طبیعی مژک را سرکوب می کند.
"کانسو" ادامه داد: این مطالعه همچنین نشان می دهد سطح اتصال بین مژگان می تواند رفتار انتقالی را تغییر دهد و این می تواند پیشرفت برخی بیماری ها، به عنوان مثال بیماری ریه را تغییر دهد.
شنبه ۱۴ نوامبر ۲۰۲۰
(برابر با ۲۴ آبان ۱۳۹۹)