در واقع باید بگوییم شخصیت اولیه افراد در خانواده شکل میگیرد و در مدرسه و اجتماع تکمیل میگردد. اگر در خانوادهها این شخصیت فرزندان به خوبی شکل نگیرد و افراد نتوانند از مهارتهای ارتباطی صحیح برخوردار باشند طبیعتاً در بزرگسالی در جامعه دچار مشکل خواهند شد.
یکی از مهم ترین کانونهای اصلی در هر جامعهای خانواده است. نوع تربیت در خانواده بسیار اهمیت دارد؛ چرا که در واقع سنگ بنای اولیه تربیت فرد در خانواده گذاشته میشود و میزان رشد عاطفی و اجتماعی فرد در خانواده تعیین میگردد.
در واقع باید بگوییم شخصیت اولیه افراد در خانواده شکل میگیرد و در مدرسه و اجتماع تکمیل میگردد. اگر در خانوادهها این شخصیت فرزندان به خوبی شکل نگیرد و افراد نتوانند از مهارتهای ارتباطی صحیح برخوردار باشند طبیعتاً در بزرگسالی در جامعه دچار مشکل خواهند شد. چه بسا در زندگی مشترک شان نیز اتفاقات تلخی بروز خواهد یافت. به وضوح روشن است که این اختلافات ریشه در نبود مهارت های کافی و عدم قدرت برقراری ارتباط صحیح دارد.
در همین خصوص به گفت و گو با دکتر امیر کشاورز، مشاور خانواده پرداختیم.
وی در گفت و گو با نوآوران اظهار داشت: در خانواده باید محیطی فراهم شود که پیوندهای عاطفی مستحکمی برقرار گردد و افراد بتوانند به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. هرچه ارتباط موثر در خانواده بهتر برقرار گردد و روابط عاطفی مستحکمتر باشد، اعضای خانواده در جامعه نیز بهتر میتوانند به عنوان یک شهروند نقش ایفا کنند و احساس صمیمیت و نزدیکی و تعامل بهتری ایجاد می شود.
این مشاور خانواده افزود: اگر در خانواده افراد به خوبی بتوانند با یکدیگر گفت و گو کنند و محیط خانواده، محلی امن و قابل اعتماد برای گفت و گوهای خانوادگی افراد باشد، طبیعتاً مشکلات و اختلافات خیلی زود رفع میشوند. ممکن است اختلافات در هر خانواده ای ایجاد شود، اما نوع برخورد با آن ها و رفع شان مهم است. اگر افراد بتوانند مشکلات و اختلافات شان را در خانواده به خوبی رفع کنند، بهتر میتوانند در تربیت فرزندان نقش ایفا کند و راه رشد و تعالی فردی را برای فرزندشان ایجاد کنند.
دکتر کشاورز، ارتباط موثر فرزند و خانواده و رشد و تعالی او را کاملا وابسته به نوع رفتار والدین با یکدیگر و با فرزندشان در خانواده دانست و گفت: از جمله مهم ترین مسائلی که باید والدین در خانواده مورد توجه قرار دهند این است که باید علاوه بر این که به حمایت از یک دیگر میپردازند از فرزندان شان نیز به گونهای حمایت عاطفی داشته باشند که آن ها با والدین شان احساس دوستی کنند و همه مشکلات و مسائل شان را مطرح کنند و اجازه ندهند مسائل لاینحل باقی بماند و به کلاف سردرگم تبدیل شوند.
وی تأکید کرد: در خانواده هایی که امکان گفت و گو وجود دارد، افراد با یکدیگر به خوبی میتوانند ارتباط برقرار و مشکلات یک دیگر را حل کنند و کمتر در چنین خانوادههایی شاهد مشکل هستیم، اما در خانوادههایی که افراد یعنی والدین نمیتوانند به خوبی به حمایت از فرزندان شان بپردازند و با آن ها صحبت داشته باشند، نتیجه این میشود که مشکلات بسیار زیادی برای فرزندان شان ایجاد میشود و در شرایطی که بسیاری از افراد، کودکان را طعمه اهداف و مقاصد شوم خود میکنند، فرزندانی به دام میافتند که نمیتوانند در خانواده به خوبی مسائل را مطرح کنند؛ چرا که در خانواده احساس امنیت و دوستی و حس تعامل و گفت و گو وجود ندارد.
دکتر کشاورز تصریح کرد: اگر در خانوادهها احساس خوبی برقرار گردد و افراد روابط عاطفی و احساسی خوبی داشته باشند، مشکلات به حداقل ممکن میرسد و میتوانند در زمینههای مختلف با یکدیگر تعامل خوبی برقرار کنند. در خانواده باید والدین نقش میانجی را ایفا کنند و نباید بین فرزندان شان تبعیض قائل شوند.
این مشاور خانواده در پایان تأکید کرد: خانواده باید محیطی آرام برای پرورش فرزندان باشد و والدین باید از همان ابتدا به فرزندان شان “نه” گفتن را بیاموزند. افراد خانواده باید یکدیگر را از صمیم قلب دوست داشته باشند و دوست داشتن را به فرزندان شان نیز بیاموزند. والدین باید به عنوان یک راهبر به گونه ای بتوانند تعارضات درون خانواده را مدیریت کنند که اجازه ندهند مشکلات درون خانواده رشد کنند.