جشنواره تئاتر فجر در این سال‌ها عاملی برای ایجاد انگیزه در هنرمندانی شده است که دیگر هیچ تمایلی برای اجرای آثار خود نداشته‌اند اما در این جشنواره شاهد حضور آثارشان هستیم و جشنواره تئاتر فجر برای نشان دادن اهمیت تئاتر در کشور به خوبی راهش را پیدا کرده و قدم‌هایی را هم در این عرصه برای پیشبرد هنر نمایش برداشته است.
جشنواره تئاتر فجر در این سال‌ها عاملی برای ایجاد انگیزه در هنرمندانی شده است که دیگر هیچ تمایلی برای اجرای آثار خود نداشته‌اند اما در این جشنواره شاهد حضور آثارشان هستیم و جشنواره تئاتر فجر برای نشان دادن اهمیت تئاتر در کشور به خوبی راهش را پیدا کرده و قدم‌هایی را هم در این عرصه برای پیشبرد هنر نمایش برداشته است.
اما نباید در جشنواره هیچ تناقضی بین تولید آثار تازه تئاتر و نمایش‌هایی که در طول سال اجرا شده‌اند، وجود داشته باشد و نباید در این زمینه تنگ نظری کنیم چراکه در هیچ جای جهان هیچ تناقضی بین این دو وجود ندارد. در همه جای دنیا جشنواره، بازار عرضه کالای فرهنگی است و منتقدان و مسئولان گردهم جمع می‌شوند تا بدون هیچ فاصله گذاری بین نمایش‌هایی که جزو تولیدات تازه به حساب می‌آیند و نمایش‌هایی که قبلا اجرا شده‌اند، همه آثار این دو بخش را مورد ارزیابی قرار دهند.
اساسا وجود بخش بین‌الملل در جشنواره به خاطر تعامل بین فرهنگ‌هاست و یکی از اتفاق‌های خوب به حساب می‌آید اما می‌بایست در انتخاب آثار این بخش دقت لازم را داشت تا به جای نمایش‌های کم کیفیت، آثار برگزیده بین‌المللی شرکت کنند.
نکته دیگر این است که باید شرایطی فراهم شود تا هنرمندان شهرستانی بتوانند تمام طول جشنواره در تهران حضور داشته باشند. به جای اینکه برای اجرای آثار کم کیفیت بخش بین‌المللی در جشنواره تئاتر فجر هزینه کنیم، بهتر است زمان اسکان هنرمندان شهرستانی را در پایتخت بیشتر کنیم تا فرصت کافی برای دیدن آثار دیگر هنرمندان داشته باشند و به اطلاعاتشان در این زمینه افزوده شود.
