واردات نفت خام چین از ایران در ژوئن به رکورد بی‌سابقه‌ای یعنی بیش از ۱.۸ میلیون بشکه در روز طی تاریخ ۱ تا ۲۰ ژوئن رسید. متوسط کل ماه، بیش از ۱.۴۶ میلیون بشکه در روز بود؛ یعنی تقریباً ۵۰۰ هزار بشکه بیشتر از ماه قبل.
مترجم: مریم نصیری
واردات نفت خام چین از ایران در ژوئن به رکورد بی‌سابقه‌ای یعنی بیش از ۱.۸ میلیون بشکه در روز طی تاریخ ۱ تا ۲۰ ژوئن رسید. متوسط کل ماه، بیش از ۱.۴۶ میلیون بشکه در روز بود؛ یعنی تقریباً ۵۰۰ هزار بشکه بیشتر از ماه قبل.
افزایش چشمگیر واردات نتیجه دو عامل اصلی است: الف) تسریع بارگیری نفت خام ایران در ماه مه و ب) تقاضای فزاینده پالایشگاه‌های مستقل چینی موسوم به «تی‌پات» که با خرید نفت ارزان ایران، ذخیره‌سازی تابستانی خود را ارتقا دادند .
تحلیلگران انتظار دارند این روند وارداتی همچنان در سطح بالا ادامه یابد، به‌ویژه با کاهش سخت‌گیری آمریکا به بهانه بازسازی آن کشور؛ هرچند تحریم‌ها همچنان پابرجا هستند.
ناامنی مسیر نفتی تنگه هرمز نیز بر کاهش تخفیفات نفت ایران مؤثر بوده است؛ اکنون نفت سبک ایران تنها ۲ دلار از نفت برنت ارزان‌تر معامله می‌شود، در حالی‌که در گذشته این تفاوت ۳.۳۰ تا ۳.۵۰ دلار بود .
بر اساس گزارش وال‌استریت ژورنال، چین نیز به‌خاطر حساسیت مسدودسازی تنگه هرمز و اهمیت جریان انرژی، واردات خود را کنترل می‌کند؛ اما تأثیر نهایی این سیاست به توسعه انرژی تجدیدپذیر بستگی دارد .
طبق اطلاعات شرکت “ورتکسا”، واردات نفت چین از ایران، در فاصله اول تا ۲۰ ژوئن، به رکورد ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسید. داده‌های “کپلر” نشان داد که واردات نفت از ایران به چین، از اول تا ۲۷ ژوئن، به طور متوسط ۱.۴۶ میلیون بشکه در روز بوده که حدود ۵۰۰ هزار بشکه در روز بیشتر از واردات تخمینی چین از ایران در ماه مه است.
این رشد واردات نشان می‌دهد که چین به‌عنوان بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران، در وهله اول منافع اقتصادی و استراتژیک را در نظر دارد. پالایشگاه‌های «تی‌پات» که با حاشیه سود پایین کار می‌کنند، به‌خاطر تخفیف جذاب نفت ایرانی، حتی در شرایط تحریم دست به خرید زدند.
اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا درباره احتمال کاهش نظارت سخت بر صادرات نفت ایران، بیشتر یک «پیام سیاسی دیپلماتیک» است و تاکنون هیج تغییر مؤثری در ساختار تحریم‌ها رخ نداده .
تنش‌ها در تنگه هرمز با تشدید ریسک عبور نفت، قیمت تخفیف نفت ایران را کاهش داده. این وضعیت بار دیگر نشان داد که قطع جریان نفتی منطقه می‌تواند بازار جهانی را تحت فشار قرار دهد، اما تخفیف مناسب، همچنان خرید نفت را از ایران توجیه‌پذیر می‌کند.
چین دارد راهبردی طراحی می‌کند تا با ترکیب نفت وارداتی، بازار داخلی و تجدیدپذیر، کاهش ریسک وابستگی به یک منبع خاص را دنبال کند؛ این سیاست می‌تواند به کاهش آسیب‌پذیری انرژی چین منجر شود .
رکوردشکنی واردات نفت از ایران، نشانی روشن از توان تولید و صادرات ایران و علاقه پالایشگاه‌های چینی به نفت ارزان است.
با ادامه تخفیف و اطمینان روانی نسبت به ثبات مسیر تنگه هرمز، این روند محتمل است ادامه یابد.
اما چین منتظر است تا تعادل میان نفت ایرانی، روسی و تجدیدپذیرها را حفظ کند تا پیچیدگی‌های سیاسی منطقه را پوشش دهد.
برای تهران، تسهیل صادرات نفت و ارتقای زیرساخت حمل‌ونقل، کلید تثبیت این بازار مهم خواهد بود.
