آخر این متاع نوبری است که آوردهاند و نام «پاپسنتی» گذاشتهاند رویش و هی سلیقهها را با آن ارتقا میدهند
برگام پرهام
اساسا وقتی پیژامهای بیش از اندازه و در طول سالیان متمادی، استعمال میشود، در اثر رفت و روب و به تبع آن شست و شوب! بیش از اندازه تار و پودش دچار پوسیدگی و در نتیجه تلاشیدگی میشود و از قضا منطقه مهمی از پیژامه فوق الذکر به نام «کش» آن نیز به دلیل اولی همان بلا بر سرش میآید پس بنا بر همه این توصیفات لازم میافتد تا تمهیدی اندیشیده و چارهای ساز شود. به طور کاملا اتفاقی درد اصلی از آنجا حادتر و بغرنجتر می شود که درمان آغاز میشود و میروند به جای خریدن یک کش نو و یا تعویض کامل پیژامه (هر چند گارانتی تعویضی در کار نیست)، به منظور تعمیر، یک فقره کمربند چرمی اصل ابتیاع میفرمایند تا به جای کش بر روی پیژامه راهراه موصوف تعبیه و نصب گردد. آنوقت تصور میشود دیگر این پیژامه، شلواری شده برای خودش و باید برایش آستینی بالا زد و حالا دیگر میشود با آن در خیابانهای آنچنانی «دور دور» کرد. یکوقت خدای نکرده فکر نکنید مصداق ما از کمربند چرمی روی پیژامه، موسیقی پاپ ایران است که با موسیقی سنتی تلفیقش میکنند که برایش کلاس بگذارند!
آخر این متاع نوبری است که آوردهاند و نام «پاپسنتی» گذاشتهاند رویش و هی سلیقهها را با آن ارتقا میدهند؛ آخر آنقدر سلیقهها را ارتقا دادند جسارتا این «ارتقادان» ما درآمد و در اوج آسمانها از دسترس خارج شد. اصلا آنقدر ما «ارتقا» یافتهایم که الساعه از مسوولین فقط تقاضای تنزل سلیقه داریم… پرهام!