نیاز به کمک همگانی برای بقای سالن‌های خصوصی

مجموعه هنرمندان باید به سالن‌های تازه‌تاسیس کمک کنند، همچنان‌که آن‌ها به ما کمک می‌کنند. ما به‌عنوان هنرمند باید کمک کنیم چون در این شهر بزرگ نیاز به سالن تئاتر داریم. درنتیجه وقتی سالنی تاسیس می‌شود باید به موسسینش کمک کنیم تا بتوانند به بقای خود ادامه دهند. به یاد داشته باشید که پیش از آنکه این سالن‌های خصوصی تاسیس شوند، اهالی تئاتر چندین سال پشت در سالن‌ها می‌ماندند و نمی‌توانستند تئاتر اجرا کنند. برای شخص کیومرث مرادی اتفاق افتاده است که دو یا سه سال انتظار بکشد تا در مجموعه تئاتر شهر نوبت اجرا بگیرد. درواقع چندین سال است در تئاتر شهر نمایش اجرا نکردم چون در این مجموعه به من نوبت نرسیده است. خوشحالم این روزها سالن‌های خصوصی وجود دارند که این امکان را به هنرمندان می‌دهند که آثار بزرگ‌تری را با سرعت بیشتری تولید کنند که اتفاق بسیار خوبی است و باید قدر آن را دانست.
تماشاخانه‌دارها هم دارند یاد می‌گیرند تا با اهالی تئاتر بیشتر راه بیایند. آدم باید ابتدا اشتباه کند و سپس یاد بگیرد. متولی این حرکت، تماشاخانه‌دارها و افراد خصوصی بودند. به‌جای اینکه به آن‌ها حمله کنیم، باید خوشحال شویم و به آن‌ها خسته نباشید بگوییم که از سالن‌های کوچکی که درواقع مانند یک اتاق بود، به سالن‌های بزرگ‌تر دست پیدا کرده‌اند که رو به استاندارد شدن قدم برمی‌دارند. امیدوارم در آینده بهتر و بهتر شود. به همین دلیل می‌گویم که هنرمندان، خبرنگاران و … باید دست به دست یکدیگر بدهند و از تماشاخانه‌های خصوصی حمایت کنند تا این امکان بیشتر و یبشتر شود.