نمایش «مَد» این روزها در تماشاخانه لبخند روی صحنه رفته است. نمایشی که ایده بسیار جالبی دارد و پیشنهاد می‌کنیم به خاطر این ایده جذاب هم که شده، به تماشای آن بنشینید. طراح و کارگردان این نمایش خلاقانه علی یوسفی است و حنا فرید متن آن را نوشته است. علیرضا احمدی، فاطمه رادمرد، مهران نبی، الیا آبان، یزدان نظریان، سجاد میر و پوریا علی‌محمدی در آن بازی می‌کنند.
گروه لیان به‌سرپرستی، نوازندگی و خوانندگی محسن شریفیان، یکشنبه پنجم اسفندماه قرار است در دو سانس در برج میلاد به اجرای کنسرت بپردازد و در این دو اجرا قطعات متنوع، وجدآمیز و رنگارنگی از موسیقی خطه جنوب ایران را برای تماشاگران برای تماشاگران به نمایش بگذارد. موسیقی جنوب به خاطر ریتم‌های خاص و شادی بخش و همچنین ساز نی انبان که صدای تاثیرگذار و گوش‌نوازی دارد، همواره مورد توجه و علاقه همه مردم ایران قرار داشته است و بنابراین بیشتر خوانندگان سعی می‌کنند یکی دو آهنگ جنوبی و بندری هم در کارنامه کاری خودشان داشته باشند اما شنیدن قطعات جنوبی از دست و دهان گروهی که در بطن این موسیقی رشد و نمو داشته طرفه‌ای دیگر است.
نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های شهباز سلیمانی، از پنجم بهمن‌ماه در گالری ثالث افتتاح شده است و تا ۱۶ بهمن‌ماه فرصت دارید از این نمایشگاه بازدید کنید. در بیانیه این نمایشگاه که توسط عیسی جباری نوشته شده، آمده است: «آخرین مجموعه شهباز سلمانی در پی افشای سکوتی است که خود به آن رسیده .است ماده زمان و مکان موجود در آثارش او را در برابر حیرتش از هستی را باز گو بازگو می‌کند.»
این روزها که جشنواره تئاتر فجر در حال برگزاری است و تب تئاتر دست کم در تهران تا حدودی فراگیر شده است پیشنهاد می‌کنیم یک کتاب تئاتری جدید را هم به برنامه مطالعه تان اضافه کنید.
کتاب شکسپیر و جامعه از نخستین و کماکان برجسته‌ترین پژوهش‌هایی است که هنگام تحلیل شخصیت‌های آثار شکسپیر، رابطه متقابل میان زندگی خودانگیخته فردی و زندگی اجتماعی آنان را به شکلی جامع بررسی می‌کند. ایگلتون در فصول هشتگانه کتابش نشان می‌دهد که در نمایشنامه‌های معمایی، تاریخی و تراژدی‌های شکسپیر تنشی دائمی میان نفس اصیل شخصی و نفس مسئولیت‌پذیر اجتماعیِ شخصیت‌ها وجود دارد و شکسپیر تنها در کمدی‌های متأخرش موفق به برقراریِ توازنی دقیق میان این دو بخش از وجود شخصیت‌های آثارش شده است.
