کودکان در نخستین سال‌های اولیه زندگی خود از والدین و اطرافیان و محیط پیرامون شان، رفتارهایی را مشاهده می‌کنند که در سال های بعدی زندگی شان عیناً آن ها را تکرار خواهند کرد و متناسب با آن ها رفتار می کنند. یکی از مهم ترین مسائلی که مورد توجه فرزندان قرار می‌گیرد، نوع رفتار والدین با یکدیگر است.
مترجم: آرزو قادری
بدون شک یکی از مهم ترین مواردی که از همان دوران کودکی فرزندان خانواده مورد توجه قرار می‌دهند، رفتار والدین است.
کودکان در نخستین سال‌های اولیه زندگی خود از والدین و اطرافیان و محیط پیرامون شان، رفتارهایی را مشاهده می‌کنند که در سال های بعدی زندگی شان عیناً آن ها را تکرار خواهند کرد و متناسب با آن ها رفتار می کنند. یکی از مهم ترین مسائلی که مورد توجه فرزندان قرار می‌گیرد، نوع رفتار والدین با یکدیگر است.
در واقع کودکان، والدین را به عنوان نخستین و مهم ترین الگوی خود قرار می‌دهند و رفتارها و گفتار آن ها را مورد توجه قرار می‌دهند و از آن ها الگوبرداری می‌کنند.
اگر والدین به خوبی رفتارهایی از خود بروز دهند، طبیعتاً در تربیت فرزندشان تاثیر می‌گذارد اما اگر برعکس مادر و پدر در خانواده به شکل نامناسب و نامحترمانه با یکدیگر رفتار کنند کودک به سرعت این رفتار را می‌آموزد و آن را تکرار و الگوبرداری می‌نماید.
حتماً والدین باید با آگاهی اقدام به تولد فرزندشان کنند و پیش از این که صاحب فرزند شوند، مهارت‌های ارتباطات اجتماعی و روابط صحیح با همسرشان را در خانواده بیاموزند و سپس اقدام به فرزندآوری کنند.
تربیت کودکان یک مرحله بسیار مهمی در رشد آن هاست؛ به ویژه در دوران کودکی و قبل از ۷ سالگی، کودکان تقریباً تمامی رفتارهای والدین را زیر نظر دارند و مورد توجه قرار می‌دهند و آن ها را الگوی خود قرار می‌دهند.
در واقع پیش از ۷ سالگی، زمانی است که کودک همه موارد را از والدین می‌آموزد و هرچه رفتار والدین مناسب‌تر باشد و با در نظر داشتن اصول روان شناختی و در قالب روابط بهتری صورت گیرد، کودکان چنین خانواده هایی در بزرگسالی نیز می‌توانند انسان‌های موفقی از جهت ارتباطات اجتماعی و عاطفی باشند.
