برگام پرهام
به‌تازگی یکی از داوران ادوار جایزه ادبی جلال آل احمد فرموده‌اند که یکی از وجوه اعتبار این جایزه روند داوری‌هایش است. خب این حضرت استاد نفرموده‌اند وقتی جایزه‌ای تعیین می‌کنند در هر رشته‌ای، چرا هیئت محترم داوران در طول یک سال هیچ اثری را شایسته برنده شدن در آن جایزه نمی‌دانند تا اعتبار جایزه را بالا ببرند. یعنی در واقع بالا بردن اعتبار جایزه به این معنی است که جایزه را به هیچ‌کس ندهند و ببرند در خانه خودشان قابش کنند. این اتفاق نه یک بار، نه صد بار، به تعداد نفس‌هات… افتاده است. علتش را به همین حضرت استاد می‌گوییم، فقط باید قول بدهد بین خودمان بماند. داوری که می‌آورید در جایزه آنقدر مدعی بوده و کسی او را ندیده، جایزه را یک دیگ فرض می‌کند که قرار است برای او نجوشد، پس مقادیری سر سگ ابتیاع می‌فرمایند تا در دیگ فوق‌الذکر بجوشد برای خودش و امیدوار باشد تا انجمن‌های حمایت از حیوانات نروند شکایت کنند. پرهام!
