چهل سال پس از آن که یک تهیهکننده سینما گفت: «سینما دیگر مزه قدیم را ندارد؛ تهیهکنندهها به رقص و آواز بازیگران مرد روی آوردهاند!» سخنگوی انجمن تهیه کنندگان سینمای هند اعلام کرد: سینمای عامه پسند ایران به رقیبی جدی برای سینمای عامه پسند هند تبدیل شده است و همین روزهاست که گوی رقابت را از سینمای هند بگیرد. این تهیه کننده هندی در ادامه و در جمع خبرنگاران سینمایی کشورش گفت: «البته فرق سینمای عامه پسند ما هندی ها و ایرانی ها در این است که جذابیت سینمای ما بیشتر بر روی حرکات موزون و آواز خانم ها و جذابیت سینمای عامه پسند ایران، بیشتر بر روی رقص و آواز آقایان متمرکز است!». وی در ادامه بیان کرد: «هر چند که محققان سینمای هند توانسته اند به دوره ای از سینمای عامه پسند ایران هم دسترسی پیدا کننده که تقریباً از یاد و خاطره خود ایرانی ها هم رفته است. در این دوره، فیلم های همه پسندی ساخته می شد که نه تنها هیچ بازیگر مردی در آنها آواز نمی خواند و ساز نمی زد و قِرِ موجود در کمرش را به اطراف نمی ریخت، بلکه مردان با سبیل های از بناگوش در رفته و کله کچل و صداهای خشن و کشت و کشتار، جذب مخاطب می کردند!». این تهیه کننده سینمای هند که شناخت عمیقی از سینمای ایران داشت، نمونه این قهرمانان مردِ فاقدِ قر و قمبیل برای جذب مخاطب را شخصیت سینمایی “زینال بندری“ معرفی کرد که بازیگر آن یعنی “جمشید هاشم پور“؛ بدون کوچک ترین قری، نزدیک 20 سال فیلم “تاراج“ را در ایران، روی پرده اکران داشت!
علی زراندوز
چهل سال پس از آن که یک تهیهکننده سینما گفت: «سینما دیگر مزه قدیم را ندارد؛ تهیهکنندهها به رقص و آواز بازیگران مرد روی آوردهاند!» سخنگوی انجمن تهیه کنندگان سینمای هند اعلام کرد: سینمای عامه پسند ایران به رقیبی جدی برای سینمای عامه پسند هند تبدیل شده است و همین روزهاست که گوی رقابت را از سینمای هند بگیرد. این تهیه کننده هندی در ادامه و در جمع خبرنگاران سینمایی کشورش گفت: «البته فرق سینمای عامه پسند ما هندی ها و ایرانی ها در این است که جذابیت سینمای ما بیشتر بر روی حرکات موزون و آواز خانم ها و جذابیت سینمای عامه پسند ایران، بیشتر بر روی رقص و آواز آقایان متمرکز است!». وی در ادامه بیان کرد: «هر چند که محققان سینمای هند توانسته اند به دوره ای از سینمای عامه پسند ایران هم دسترسی پیدا کننده که تقریباً از یاد و خاطره خود ایرانی ها هم رفته است. در این دوره، فیلم های همه پسندی ساخته می شد که نه تنها هیچ بازیگر مردی در آنها آواز نمی خواند و ساز نمی زد و قِرِ موجود در کمرش را به اطراف نمی ریخت، بلکه مردان با سبیل های از بناگوش در رفته و کله کچل و صداهای خشن و کشت و کشتار، جذب مخاطب می کردند!». این تهیه کننده سینمای هند که شناخت عمیقی از سینمای ایران داشت، نمونه این قهرمانان مردِ فاقدِ قر و قمبیل برای جذب مخاطب را شخصیت سینمایی “زینال بندری“ معرفی کرد که بازیگر آن یعنی “جمشید هاشم پور“؛ بدون کوچک ترین قری، نزدیک 20 سال فیلم “تاراج“ را در ایران، روی پرده اکران داشت!
***
چهار دهه پس از آن که رئیس کل سازمان امور مالیاتی گفت: «نزدیک به ۷۰ درصد هزینههای جاری دولت از مالیات تأمین شد!». سخنگوی دولت در یک نشست خبری و در پاسخ به این سوال که چرا دیگر آمار فروش نفت کشور در اختیار خبرنگاران قرار نمی گیرد، گفت: «چون اکنون سال هاست هیچ دولتی به خودش زحمت استخراج و فروش نفت و گاز و مشتقات پتروشیمی آن ها را نمی دهد؛ زیرا وقتی می توان 120 درصد از هزینه های جاری کشور را بدون کثیف کاری و دردسر و نفتی شدن و تحمل مشکلات دور زدن تحریم ها و منت کشی از دور زننده های تحریم ها و اجاره نفت کش و بلوکه شدن پول نفت در فلان کشور و بهمان بانک تامین کرد، شما خودت اگر جای ما بودی حال داشتی بروی دنبال استخراج و فروش نفت و گاز؟».
***
چهل سال پس از آن که رئیس “اتاق بازرگانی“ گفت: «خاموشی های بزرگ از هفته آینده شروع می شود!»؛ رئیس “آلاچیق بازرگانی“ (اتاق بازرگانی سابق!) به صاحبان صنایع اعلام کرد که روشنایی های بزرگ، از هفته دیگر آغاز می شود! وی قبل از توضیح این خبر و در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی پرسید: «چرا مدتی است نام “اتاق بازرگانی“ به “آلاچیق بازرگانی“ تغییر پیدا کرده؟». گفت: «چون راستش بی برقی ها این قدر زیاد شده بود که ما ترجیح دادیم به جای این که خودمان را در گرمای خفه کننده و فضای تاریک “اتاق بازرگانی“ محبوس کنیم، در فضایِ بازِ “آلاچیق بازرگانی“ به رتق و فتق امور بازرگانی مملکت بپردازیم تا سر و کله مان هم هوایی بخورد و بتوانیم از روشنایی روز نیز در بی برقی ها استفاده کنیم!». وی در ادامه توضیح داد که صنایع می توانند از هفته آینده رویِ روشنایی هایِ بسیار بزرگی حساب کرده و با خیال راحت به تولید بپردازند. این مقام مسئول در پاسخ به سوال خبرنگاری که از وی پرسید: «حالا اندازه این روشنی ها به پای اندازه خاموشی ها می رسد؟». گفت: «البته که بعید است چیزی بتواند با اندازه و بزرگی خاموشی ها رقابت کند، ولی خب به نسبت این روزها که صنایع روزانه یک ربع برق دارند، روشنایی های هفته آینده که در روز ممکن است حتی به یک ساعت و ربع هم برسد، جهشِ اندازه ایِ بسیار خیره کننده ای را تجربه می کند که چشم ما در “آلاچیق بازرگانی“ برای اولین بار است که به این اندازه و سایز از روشنایی روشن می شود!».