نوآوران آنلاین- ساعت 11 صبح 8 آبان سال 90 یکی از ماموران کلانتری 116 مولوی با بازپرس جنایی تهران تماس گرفت و از مرگ مشکوک نوزادی دو ماهه به نام حمیدرضا در بیمارستان اکبرآبادی پایتخت خبر داد. مادر کودک به کلانتری منتقل شد و به افسر تحقیق گفت: تریاک و کراک مصرف می‌کنم. شوهرم بعد ازتولد فرزندمان تنهایمان گذاشت و رفت. اعتیادم به فرزندم سرایت کرده بود. آن روز او حالش بد شد و در بیمارستان فوت کرد.
زهره ـ مادر کودک ـ به عنوان مظنون بازداشت و مدتی در زندان بود. او بعد از مدتی با سپردن وثیقه از زندان آزاد اما ناپدید شد. چندی پیش، پزشکی قانونی اعلام کرد پسر دو ماهه براثر ضربه مغزی و اصابت جسم سخت به سر و عوارض ناشی از آن به قتل رسیده است. مادر او که دو فقره سابقه کیفری داشت، به اتهام قتل عمد تحت تعقیب پلیس قرار گرفت. آخرین مخفیگاه او شناسایی و با دستور قاضی سجاد منافی‌آذر، بازپرس شعبه سوم دادسرای جنایی تهران، بازداشت شد. متهم در اداره دهم پلیس آگاهی تهران، بازجویی و منکر قتل پسرش شد اما چند روز پیش نامه‌ای از زندان برای بازپرس جنایی ارسال و اعلام کرد قاتل فرزندش، مردی به نام سامان است.
او به دادسرا منتقل و بازجویی شد و گفت: بعد از رفتن شوهرم برای هزینه زندگی خودم و پسرم به خانه زنی در دروازه‌غار می‌رفتم که با پسر او ارتباط برقرار کردم. چند روزی همراه پسرم برای نظافت خانه آن زن به خانه‌اش رفتم. در زیرزمین خانه‌اش شب‌ها می‌ماندم. روز آخر او کمی به من پول داد و بقیه دستمزدم را کراک و تریاک داد. هنگام مصرف تریاک دود آن را به سمت فرزندم که معتاد شده بود، می‌دادم. در زیرزمین خوابیدم و وقتی بیدار شدم، دیدم پسرم بیهوش در آغوش سامان است.
متهم زن ادامه داد: او می‌گفت پسرم گریه می‌کرده و برای آرام کردن وی، در آب‌قند متادون ریخته و به خورد او داده، اما سروصورت پسرم کبود بود.
در ادامه تحقیقات معلوم شد گفته‌های این زن صحت دارد و عامل جنایت تحت تعقیب پلیس قرار گرفت. با گذشت شش سال از این جنایت، پدر حمیدرضا شناسایی و با حضور در شعبه سوم بازپرسی دادسرای جنایی تهران، از قاتل فراری شکایت کرد و همسرش را بخشید.