نوآوران آنلاین- از جمله آثار سینمایی که تفتی در آنها به ایفای نقش پرداخته است می‌توان به «به هدف شلیک کن»، «سلام بر عشق»، «پایان‌نامه»، «گلوگاه»، «رسوایی» و «مرگ کسب و کار من است» اشاره کرد که برای فیلم «مرگ کسب و کار من است» به‌کارگردانی امیرحسین ثقفی نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر در سال 1389 شد. او همچنین یک بار در جشن سینمایی حافظ (دنیای تصویر) نامزد بهترین بازیگر مرد شده است که در هیچ‌کدام از این نامزدی‌ها موفق به اخذ جایزه نشده است. «ولایت عشق»، «خواب و بیدار»، «حس سوم»، «پای پیاده»، «بیصدا فریاد کن»، «خسته دلان»، «شمس العماره»، «میکائیل»، «سر دلبران» از جمله آثار مهم تلویزیونی است که کامران تفتی در آنها بازی کرده است. تفتی همچنین در نمایش‌هایی نظیر «بی شیر و شکر»، «زائر»، «خون و گل سرخ» و ...بازیگری کرده است. تفتی به‌تازگی در فیلمی به‌نام «ماهورا» به‌کارردانی حمید زرگر نژاد بازی کرده است که تهیه‌کنندگان آن علیرضا جلالی و حمید آخوندی هستند. این فیلم در جنوب کشور فیلمبرداری شده، بازیگران دیگری همچون ساعد سهیلی، داریوش ارجمند، مونا فرجاد و میترا حجار در آن بازی می کنند و قرار است امسال در جشنواره فجر هم حضور داشته باشد. به بهانه ساخت این فیلم و همچنین انتشار آلبوم موسیقی «عکس زمستونی تهران» با کامران تفتی گفت‌و‌گو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
آقای تفتی روایتی از پیوستنتان به پروژه «ماهورا» بدهید. چه مولفه‌هایی در این فیلم وجود داشت که تصمیم گرفتید در آن به ایفای نقش بپردازید؟
«روز سوم» یکی از فیلم‌های بسیار موردعلاقه من است و نام علیرضا جلالی و مرحوم حمید آخوندی برای من تداعی‌کننده فیلم‌های سخت و خوب هستند. همان‌طور که از کارنامه کاری این دو نفر مشخص است که تهیه‌کنندگانی هستند که به دنبال فیلم‌های ساده و بی‌بو و خاصیت نمی‌روند. وقتی به من پیشنهاد شد در فیلم حمید زرگرنژاد باز ی کنم و برای صحبت‌های بیشتر به دفتر تولید فیلم رفتم، متوجه شدم که علیرضا جلالی و مرحوم حمید آخوندی تهیه‌کنندگان این فیلم هستند، انگیزه‌ام هزار برابر شد و همان‌جا اعلام کردم که با تمام توانم در این پروژه هستم. از همان زمان می‌دانستم این فیلم، به سینمایی تعلق دارد که خودم به آن تعلق خاطر دارم. اعتماد شکل گرفت و تمرین‌ها آغاز شد تا «ماهورا» را بهتر و بیشتر بشناسم. قبل از آن‌که به بازیگری فکر کنم، این مسئله برای من اهمیت داشت که مهم است هر ایرانی این قصه را بداند. «ماهورا» داستان را تعریف می‌کند که بسیاری از مردم از آن، بی‌اطلاع هستند. شاید حتی افرادی که در آن دوران و در آن خطه زندگی می‌کردند هم این داستان را ندانند و افرادی که از این اتفاق آگاه هستند هم آن را پنهان می‌کنند. قصه فیلم بسیار ارزشمند بود و خون مرا به جوش می‌آورد.
همان‌طور که گفتید پروسه آماده‌سازی «ماهورا» دشوار بود. در این مسیر تعامل شما با سایر بازیگران به چه صورت بود؟
بسیار عالی بود. ساعد سهیلی، داریوش ارجمند، مهدی صباحی، ناصر افشاری، میترا حجار، مونا فرجاد و خیل عظیم بازیگرانی که در «ماهورا» بازی می‌کنند به لحاظ فهم از این اثر و گره خوردن احساسی با سوژه اصلی به‌قدری با هم همسان بودیم که اصلا به مسائل دم‌دستی‌ای که در بسیاری از آثار دیده می‌شود، نمی‌پرداختیم. کاملا همه در اختیار و خدمت فیلم بودیم و ناخودآگاه به هم کمک می‌کردیم تا سکانس‌ها پخته‌تر از آب دربیایند. «ماهورا» فیلم سختی است پس همه با هم تلاش می‌کردیم از پس این چالش بربیاییم و همبستگی بسیار زیادی با هم داشتیم.
آقای تفتی شما تجربه متفاوتی در موسیقی دارید که به راک نزدیک است. چقدر تجربه بازیگری شما به وجه موسیقایی‌تان کمک می‌کند و چه میزان پرسونای موسیقایی شما در بازیگری به مددتان می‌آید؟
به‌شدت این دو به من کمک می‌کنند. مثال ساده‌ای برای شما می‌زنم، زمانی‌که تنها هستید، هندزفری را در گوش خود می‌گذارید و موسیقی گوش می‌کنید، خودتان را در مکان و زمان و درواقع موقعیت دیگری متصور می‌شوید؛ یا عاشق می‌شوید یا فارغ، یا به آرامش می‌رسید و یا برون‌ریزی عاطفی دارد و ... یعنی ویژگی دیگری پیدا می‌کنید و در فضای متفاوتی قرار می‌گیرید. بازیگری هم دقیقا همین‌طور است. وقتی موسیقی وسیله خوبی است که از حال خود فارغ شویم و به جهانی دیگر و تخیلی‌تر وارد شویم، موسیقی به بازیگر ریتمی می‌دهد که به فرد دیگر نزدیک‌تر شود. وقتی تصور کنید در ارتفاع چهارصد متری ایستاده‌اید و به The wall» » اثر پینک‌فلوید گوش می‌دهید و بعد تصمیم بگیرید آن را بازی کنید و به‌عنوان خواننده این اثر، کلمات را ادا کنید، تصویر خود در ارتفاع چهارصد متری را می‌بینید و دکوپاژ می‌کنید. همه‌چیز در این زمان واقعی می‌شود. با ریه و قلب و گوش، همه‌چیز را حس می‌کنید! از سویی دیگر اعتقاد دارم که آرتیست بودن یک مجموعه است که آرتیست باید بسیاری از هنرها را بشناسد؛ البته این تعریف، جهانی است و اعتقاد من نیست. به‌عنوان‌مثال این‌که فردی بازیگر باشد، منافاتی با دوبلور، موزیسین، بازیگر، مجسمه‌ساز، نقاش، فیلم‌ساز و ... بودن ندارد و یا برعکس. بلکه تمام شاخه‌های هنری یک مجموعه هستند که بسیار به یکدگر کمک می‌کنند. البته باید در جایگاه درست قرار گرفت و در هرکدام از این شاخه‌ها را به‌درستی فعالیت کرد.
برنامه تازه‌ای درزمینه موسیقی دارید؟
آلبوم دوم من در حال آماده‌سازی است. البته در کنار این آلبوم، درگیر چند کار تصویر هم هستم. البته هنوز پروژه سینمایی جدیدی را قبول نکرده‌ام.
منتظرم «ماهورا» اکران شود و سپس درباره حضور در فیلم‌های سینمایی جدید تصمیم بگیرم. این فیلم بسیار برای من تعیین‌کننده است و آن را به‌عنوان نوعی رنسانس در زندگی خود می‌دانم و زندگی خود را به دو بخش قبل از «ماهورا» و بعد از «ماهورا» تقسیم کرده‌ام!