نوآوران آنلاین- اگر این معلمین با هر عنوانی که شما در مواقع نیازتان بر چسب دلخواه خود را بر آنها زده اید بیکار بمانند یا به کارهای خلاف روی بیاورند یا دزدی کنند شرایط یک جامعه در چه وضعیتی قرار می گیرد؟ هر جوانی دنبال آرزوهای خود وارد شغلی می گردد و آنان معلم شده اند، چون تصور می کردند اوج توانایی در تعلیم و تربیت است و متأسفانه امروز متوجه شدند که اشتباه کرده اند.
حقوق معلمین حق التدریس ، خرید خدماتی ، آموزش دهندگان نهضت سوادآموزی یا سرباز معلمین و همه مطالبات معلمین رسمی ، چگونه و با کدامین مجوز قانونی نباید به موقع پرداخت شود؟
اگر منبع مالی برای پرداخت مطالبات نیست ، افزایش صعودی حقوق برخی مشاغل چرا به روند خود هر ساله ادامه می دهد؟
فاصله حقوق معلمین با سایر مشاغل را ، کم کم نجومی کرده اید. سه برابر حقوق یک ساله معلم را مشاغلی!! یک ماهه دریافت می کنند؟ این یعنی دامن زدن به فاصله طبقاتی یا تضاد طبقاتی یا شکاف درآمدی ، که نتیجه آن نیز مشخص است.
محرکه تحولات اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی فقر است . عدم تأمین مالی است . ناتوانی در برآوردسازی مایحتاج اولیه زندگی است. امروز شما مسئولین داغ فقر را بر پیشانی من برده بی حقوق و مواجب زده اید. این پیشانی در سجده گاه خداوندی نیز برای ناتوانی خودش شرمنده و عاجز است. اما فقر چهره زیبای دیگری دارد و آن کارکرد موریانه مانندش است که دیری نمی گذرد تمامی ستونهای جامعه را با حرکت برق آسای خود می خورد و تمامی ارکانهای آنرا نیست و نابود می سازد.
یعنی دولت و قانونگذاران برای سرشکن کردن منابع مالی موجود ، هیچ سهمی برای معلمین قائل نیستند؟
امروز نباید در کتاب فارسی کلاس اول ابتدایی نوشت بابا نان داد یا بابا آب داد بلکه توصیه می شود بنویسید بابا حقوق ندارد یا به بابا حقوق ندادند. بابا برده ای بیش نیست. ادبیات هر زمان باید با واقعیت های ساری و جاری خود سنخیت داشته باشد.
شما مسئولین محترم ، وقتی کارگری برای تعمیر یا ساخت چیزی به منزل می آورید جرأت ندادن دستمزد او را دارید؟ یا فورا به یاد سفارش رسول اکرم "ص" افتاده و با یک هیبت مذهب مآبانه و با یک حس معنوی ، عرق کارگر خشک نشده ،دستمزدش را می پردازید؟ پس چگونه می شود که من معلم را بی هیچ بهایی به کار می گمارید و ماهها و سالها حق و حقوقم را نمی پردازید؟
هیچ از نگرش فرزندم نسبت به من بینوا خبر دارید؟ کم مانده قهرمان داستان ویکتور هوگو شوم و برای دزدی قرص نانی یک عمر فراری گردم.
نه التماس ، نه اطلاع رسانی نه نوشته های رنج آمیز ، نه تحصن و تجمع ، هیچ کدام در بیداری وجدان شما مسئولین ذی ربط اثر ندارد. شما اراده ، اعتماد ، امید ، باور ، اعتقاد ، عشق ، شادابی ، ایثار ، عزت نفس ، منزلت و ارج مندی ما معلمین را در قتلگاه بی عدالتی پرداخت حقوق مثله کرده اید.
اول جمیع مطالبات فرهنگیان با هر عنوانی را بپردازید ، دوم حقوق سایر مشاغل را ثابت نگه دارید تا ما معلمین حداقل با قدم های ناتوان خود ، به عرش حقوق آنان خیر که به نزدیکی چند قدمی آنها برسیم.
در بخش های مختلف سایت وزارت آموزش و پرورش توسط نمایندگان مجلس یا کارشناسان مختلف از حال ، مرثیه بودجه سال 97 اشک ها را جاری ساخته است ، این برای من معلم خبر خوشایندی نیست وظیفه شما دولتمردان اندیشیدن برای پیدا کردن راه حل مناسب است نه کشیدن دندان طمع شاغلین. که باید گفت دندان حق خواهی نه طمع . طمع مربوط به از ما بهتران است.
تنها 66 روز تا پایان سال باقی است یا علی .