نوآوران آنلاین- طی سال های اخیر تا حد زیادی در کشور شاهد بی اعتمادی مردم و مسؤولان بودیم. این بی اعتمادی تبعات بسیار جبران ناپذیری دارد و مشکلات بسیاری به دنبال خواهد داشت.
یکی از مهم ترین مسائلی که بایستی در هر جامعه ای مورد توجه قرار گیرد جلب اعتماد مردم و ایجاد رضایت در مردم است؛ چراکه مردم مهم ترین سرمایه اجتماعی هستند و باید اعتمادشان جلب شود.
هرگونه بی اعتمادی مردم به نسبت به مسؤولان می تواند مشکلات بسیاری ایجاد کند و در زمینه های مختلف تبعاتی به دنبال داشته باشد.
طی سال های اخیر متأسفانه این اعتماد مردمی خدشه دار شد و به جای اعتمادزایی شاهد روند اعتمادزدایی بودیم؛ در حالی که باید جای این دو عوض شود؛ چراکه مهم ترین سرمایه اجتماعی مردم هستند و باید شرایطی فراهم شود که وضعیت مناسبی را مردم داشته باشند و امیدشان را نسبت به آینده از دست ندهند.
متأسفانه در کنار بی اعتمادی یکی از آفت های بسیار مهمی که بر جان مردم ما افتاده است، نا امیدی نسبت به آینده است. متأسفانه بسیاری از افراد در حال حاضر امیدشان را نسبت به آینده و شرایط پیش رو از دست داده اند که باید به آن ها حق دهیم؛ چراکه وضعیت اقتصادی این شرایط را رقم زده است و موجب شده است سطح گسترده ای از نا امیدی در جامعه گسترش یابد.
وضعیت معیشتی مردم به گونه ای است که متأسفانه روزهای سخت و دشواری را تجربه می کنند و این وضعیت را می توان نتیجه عملکرد و درواقع کارنامه اجرایی دولت ها دانست و باید در شرایط کنونی و خلأها و کمبودها نقص ها و کاستی های گذشته رفع شود.
همچنین باید مسؤولان از تکرار سیاست های اشتباه دولت های قبل جلوگیری کنند و شرایط را به گونه ای پیش برند که سطح اعتماد عمومی افزایش یابد و مردم نسبت به مسؤولان بی اعتماد نباشند و مشکلات رفع شود بزرگ ترین آفت هر جامعه ای بی اعتمادی مردم نسبت به مسؤولانش است و بایستی این آفت هر چه سریع تر رفع شود که رفع آن مستلزم تغییر سیاست های مسؤولان در زمینه اداره اقتصادی کشور است.
پر واضح است که ارتباط مستقیم میان سطح معیشت مردم و کیفیت زندگی آن ها و اعتمادشان نسبت به مسؤولان وجود دارد. هر چه سطح کیفی و معیشت و زندگی مردم در جایگاه بهتری قرار بگیرد، شرایط رفاهی مناسب تری برقرار است و وضعیت بهتری برای خانوارها حاکم است و درنهایت امیدشان نسبت به آینده افزایش می یابد و میزان اعتمادشان نیز نسبت به مسؤولان بالا می رود، اما بر عکس هر چه شرایط اقتصادی به گونه ای پیش رود که افراد قادر به ادامه فعالیت نباشند و نتوانند مشکلات مادی زندگی شان را حل کنند و از عهده تامین مخارج ساده زندگی شان برآیند، وضعیت کمی دشوار می شود و اعتمادشان نسبت به مسؤولان سلب می شود.
نباید اجازه دهیم به چنین شرایطی برسیم که میزان اعتماد به مردم به مسؤولان کاهش یابد، هر چه اعتماد عمومی کاهش یابد، در زمینه انسجام و وحدت ملی دچار مشکل خواهیم شد.
به همین جهت نباید اجازه دهیم شرایط به گونه ای پیش رود که بی اعتمادی در سطح جامعه گسترش یابد. گسترش بی اعتمادی پیامدهای منفی برای مسؤولان به دنبال خواهد داشت.