نوآوران آنلاین- مسئولان عزیز آب و برق جمهوری اسلامی، بیایید کمی الهی بیاندیشید، شکرگذار نعمت‌های الهی باشید، دربرابر هر قطره بارانی که به امر خداوند بر زمین می‌بارد هزاران شکر ایزد متعال را به جای آورده، سجده شکر به جای آورید، که خود فرموده است "لئن شکرتم لازیدنکم"، شکرگذار باشید و فرهنگ شکرگذاری را در کلام، رفتار، اعمال وعقیده خود جای دهید.
در خبرها آمده بود "با وجود بارندگی‌های چشمگیری که طی دو ماه اول زمستان در کشور رخ داد، همچنان وضعیت بارندگی در ۲۵ استان منفی بوده و میانگین بارش‌های کشور هم ۱۰ درصد کمتر از نرمال است".
در ایامی که ایرانیان عزیز به دلیل فشارهای اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه، با گرانی دست و پنجه نرم میکنند و بی‌آبی و هوای آلوده هم مزید بر علت شده، درسال جاری لطف خداوندی شامل شد و در بهمن ماه نزولات آسمانی در مقایسه با سال‌ها و ماه‌های قبل رو به فزونی نهاد، به ویژه اینکه در سرچشمه کارون و زاینده‌رود با برف بی‌سابقه مواجه شدیم، هر چند برف و باران زحماتی را به دنبال دارد و مردم خوب منطقه، در محاصره برف هستند و نیروهای امدادی به وظیفه خود عمل میکنند اما همان مردمی که در برف مانده‌اند و ارتباط برف از خانه‌هایشان بالاتر رفته خدا را شکر میکنند و شکرگذار خالقی هستند که نعمت برف و آبادانی بعد از برف را به آنها عطا فرموده یا روستاییانی که برف جاده آنها را مسدود کرده، در خانه نشسته‌اند و سجده شکر به جای می‌آورند و خدای رحمت‌آفرین را سپاس می گویند.
اینها می‌دانند و اعتقاد دارند و دانسته‌های خود را عملی میکنند و به خدایی اعتقاد دارند که فرموده است "لَئِن شَکَرتُم لَأَزیدَنَّکُم" ۖ و این را با جان و دل لمس کرده‌اند که ۖ" وَلَئِن کَفَرتُم إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ "، در مقابل این مردم دلسوخته و سختی کشیده، مسئولانی هستند که با قبول پست و مقام، وظیفه دارند به ولی نعمت‌های خود که همان مردمان شاکر و قدردان هستند، خدمت کنند، راه بسته را باز کنند و خسارت وارده را جبران نمایند، این هدایای آسمانی را نادیده گرفته، با بارش باران مختصری و جاری شدن سیل روی زمین، که آنهم در واقع مقصر اصلی خودشان هستند که دردوران کم‌آبی و کم‌بارشی، فراموش کردند که روزی باران می‌آید و رودخانه حق‌آبه خود را خواهد گرفت، صرفا به گزارش و آمار خسارت به کلبه‌های گلینی بسنده کرده و با قیمت‌گذاری مسابقه‌ای! ضرب و تقسیم میکنند و اعلام می‌دار‌ند، بارش باران در فلان روستا چند ملیارد خسارت به بار آورده یا برف در فلان شهر، راه‌های روستایی را بسته و با از همه بدتر این گونه خبر می‌دهند "با وجود بارندگی‌های چشمگیری که طی دو ماه اول زمستان در کشور رخ داد، همچنان وضعیت بارندگی در ۲۵ استان منفی است". متاسفانه از زبان این مسئولان به ظاهر متدین و مذهبی هیچ‌گاه شنیده نمی‌شود، به حمدالله، لطف الهی شامل شده و برف و باران و نزولات آسمانی قابل توجهی باریده است، به خاطر این رحمت، شکرگذاریم واز خداوند سبحان می‌خواهیم این نعمت را برما روزافزون فرماید.
این چه فرهنگی است که خداوند را سپاس نمی‌گوییم و رحمت الهی را شکرگذاری نمی کنیم. چه اشکالی دارد که امام جمعه‌ای در خطبه‌های نماز مردم را به شکرگذاری دعوت کرده و نمازگزاران به خاطر این نعمت همگی سر به سجده شکر بگذارند. این کوتاهی‌ها و ناشکری‌ها، شاید از این هدف سرچشمه گرفته که طبق مقررات و تقسیم وظایف خود را در برابر آب و انرژی و... مردم مسئول می‌دانیم و اگر بگوییم وضع خوب است، مردم دست به مصرف بی‌رویه می‌زنند. این چه تفکر خطا و شرک‌آمیزی است. مگر به کتاب ِآسمانی اعتقاد نداریم، امر الهی است "کُلُوا وَاشرَبُوا"، خداوند ابتدا می‌فرماید: بخورید و بیاشامید، نمی‌فرماید چون کم است نخورید، چون کم می‌آید صرف‌جویی کنید، چون می‌ترسیم نداشته باشید، پس نخورید، این عقیده را ترویج می‌کند که هر آن کس که دندان دهد نان دهد، خداوند می‌فرماید بخورید و بیاشامید اما "ولا تُسرِفُوا"، اسراف نکنید، چراکه "إنَّهُ لایُحِبُ المُسرِفین"؛ خداوند اسراف‌کنندگان را دوست ندارد. در امر الهی اسراف کاری امری نکوهیده است، فرمان الهی مبنای صحیح دارد، امر الهی از سرچشمه وحی به دست ما رسیده است، بخورید و بیاشامید، در حد نیاز، نیاز را خود انسان تعیین می‌کند. خداوند قادر متعال که همه هستی از اوست، در خوردن و آشامیدن محدودیت نگذاشته است، تنها سفارش الهی اسراف نکردن است. اسراف که موجب حیف و میل کردن و زیاده‌روی مصرف و از بین بردن نعمات الهی است، خط قرمز اسلام است.
باز هم به این خبر عنایت فرمایید: در شرایط کنونی، وضعیت ذخیره آب در سدهای پنج‌گانه تهران مناسب نیست و با کاهش ورودی نیز مواجه هستند.
مدیر دفتر بهره‌برداری و نگهداری از تأسیسات آبی و برق در خصوص میزان بارش‌ها نیز گفته است: میزان بارش‌ها از ابتدای سال آبی تاکنون ۹۵.۷ میلی‌متر ثبت شده که این میزان در سال گذشته هم ۹۵.۷ میلی‌متر بوده است که بر این اساس میزان بارش‌ها تا کنون با سال آبی قبل آن برابر و نسبت به بلندمدت ۲۹.۹ درصد کاهش یافته است.
وی ادامه داده است: با وجود اینکه در روزهای اخیر شاهد بارش باران و برف در استان تهران بودیم؛ اما با توجه به اینکه عمده بارش‌ها در بالادست سدها به شکل برف بوده و در حال حاضر به علت برودت هوا تبدیل به روان آب نمی‌شود و تنها برای فصول گرم سال ذخیره می‌شوند، کمکی به مخازن سدها نخواهد کرد و آوردی برای رودخانه‌ها در شرایط فعلی نخواهد داشت! در نتیجه لازم است که شهروندان همچنان به موضوع مدیریت مصرف توجه ویژه‌ای داشته باشند"!.
عنایت می‌فرمایید، شکر نعمت الهی که هیچ ، آن در فرهنگ مسئولان ما نمی‌گنجد!، نمی‌گوید، برف‌های بالادستی برای تامین آب تابستان مفید است و براین نعمت باید خداوند را شاکر بود که در زمستان برای آرامش تابستان برف آفریده است، می‌گوید این بارش اثری در پرکردن سدها، ندارد!
ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم با ادعای حکومت اسلامی، تفکر اسلامی، قانون اسلامی و سرچشمه قانون ما که قانون اساسی است، به دست علمای دینی نوشته شده و فقهای شورای نگهبان که عالمان دینی هستند، از آن صیانت میکنند و در همه حال ادعاهای دینداری داریم، متاسفانه در برابر نعمت‌های الهی، چنان کفران نعمت می‌کنیم که گویا از این پس، باران هم باید با اجازه مسئولان آب و برق ما ببارد، تا بتوانند آب وبرق مردم را مدیریت کرده و سدها را به اندازه پر کنند .
مسئولان عزیز آب و برق جمهوری اسلامی، بیایید کمی الهی بیاندیشید، شکرگذار نعمت‌های الهی باشید، دربرابر هر قطره بارانی که به امر خداوند بر زمین می‌بارد هزاران شکر ایزد متعال را به جای آورده، سجده شکر به جای آورید، که خود فرموده است "لئن شکرتم لازیدنکم"، شکرگذار باشید و فرهنگ شکرگذاری را در کلام، رفتار، اعمال وعقیده خود جای دهید و از کفران نعمت‌های گذشته و تکرار آن توبه کنید، تا بلکه موجب رضای خالق قرار گرفته، باران رحمت الهی بر این مردم فرود آید و به خاطر کفران نعمت الهی از رحمت خداوند محروم نشویم. به یقین مردم مسلمان و معتقد خود برای استفاده از نعمت های الهی، به ویژه آب آشامیدنی، از کریمه "کلوا واشربوا و لا تسرفوا" درس گرفته و برای هر نعمتی که از خداوند به آنها برسد به مصداق "لان شکرتم لازیدینکم وان کفرتم ان عذابی لشدید" را سرلوحه خود قرار داده و براین عقیده استوار بمانند که :
شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند