نوآوران آنلاین-
مسعود شریعت زاده - روزنامه نگار:
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران باید ۱۰ ویژگی عمده داشته باشد تا در راستای توسعه و پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور موثر باشد. این ویژگی ها با توجه به ضرورت تحول در اقتصاد کشور و تغییر مسیر از اقتصاد آب محور و یا متکی به اقتصاد تک محصولی ( نفت و و مشتقات) ضروری است.
امروز صدر نشینی که بر صدر این وزارتخانه می نشیند بیش از همه دو ماموریت مهم دارد که اول از همه توجیه مسئولان بالادستی برای ضرورت ایجاد فضای بازتر و توسعه کسب و کارهای متکی بر بستر اینترنت و اقتصاد دیجیتال است و دیگری با توجه به شعارها و موضع گیری رئیس جمهور حافظ منافع مردم و به ویژه نسل جوان در بهره گیری بیشتر از فرصت های خلق شده از مسیر فناوری اطلاعات است. این ۱۰ خصیصه را می توان به شرح زیر بر شمرد:
۱. دانش فنی و تخصصی: وزیر باید دارای دانش و تجربه در حوزه‌های فناوری اطلاعات، ارتباطات، شبکه‌های رایانه‌ای و تکنولوژی‌های نوین باشد.
۲. آشنایی با نیازها و چالش‌ها: توانایی شناسایی و درک نیازها و چالش‌های موجود در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را دارا باشد.
۳. استراتژی‌سازی: قابلیت تدوین و اجرای استراتژی‌های کلان برای پیشرفت در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات.
۴. مدیریت و رهبری: توانایی هدایت و مدیریت سازمان‌ها و نهادهای زیرمجموعه وزارتخانه را داشته باشد.
۵. همکاری بین‌المللی: قابلیت برقراری و توسعه ارتباطات بین‌المللی با کشورهای دیگر و نهادهای بین‌المللی در حوزه فناوری اطلاعات.
۶. دیده‌وری و نوآوری: توانایی شناسایی و بهره‌مندی از نوآوری‌ها و فناوری‌های نوظهور.
۷. رعایت حقوق شهروندی: توجه به حقوق شهروندان در حوزه دسترسی به اطلاعات و فضای مجازی.
۸. توانایی در سیاست‌گذاری: مهارت در تهیه و پیشنهاد سیاست‌های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات به دولت.
۹. آشنا به مباحث اقتصادی: دانش در زمینه اقتصاد دیجیتال و مدل‌های کسب و کار جدید در حوزه فناوری.
۱۰. ارتباطات قوی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با سایر نهادها و ارگان‌ها، جامعه اطلاعاتی و عموم مردم.
با این اوصاف پزشکیان و تیمی که قرار است در انتخاب وزیر ارتبازات و فناوری اطلاعات گزینه ها را بررسی کنند باید این ویژگی ها را بر افراد مورد توجه قرار دهند.
از این رو پیشنهاد می شود با توجه به محدودیت هاو حساسیت های موجود در انتخاب کرسی این وزارتخانه افرادی را انتخاب کنند که دستکم روزمه ای قابل قبول در میان اصحاب رسانه داشته باشند و از سوی دیگر کسانی که تعامل و ارتباطات و علم آن را اکادمیک دنبال کرده اند.
کسانی که تحولات و تغییرات سریع در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را با دغدغه دنبال می کنند و در عین حال در سابقه خود ضمن اطمینان بخشی به نهادهای ناظر، نشانی از سوابق کاری طولانی در بخش های مختلف وزارتخانه و ارتباطات را هم به یدک می کشند.
گزینه هایی چون داود زارعیان که با توجه به سبقه فعالیت اش در بخش هایی مختلف و مرتبط با این وزارتخانه و نحوه تعامل و شناخت تخصصی مفاهیم ارتباطات می تواند گره گشا مشکلات امروز وزارتخانه و منتقل کننده مسایل روز در مواجهه با سیاستگذارانی باشد که بیش از نقش های مثبت فناوری اطلاعات و ارتباطات در اشتغال، ایجاد رفاه و بهبود اوضاع اقتصادی تنها با نگاه امنیتی از آن می ترسند!
افرادی که بیش از تهدیدهای فناوری ها نو به فرصت های بی شماری تاکید دارند که اقتصاد امروز ما به آن نیاز دارد تا نه تنها نقش فناوری ارطلاعات و ارتباطات را در تولید ناخالص داخلی بیشتر کند بلکه در حرکت پر شتاب تحولات در جهان و منطقه فاصه خود را کمتر کند.
از یاد نبریم که مهمترین نقطه وزارت ارتباطات، از شرکت مخابرات آغاز شده و چه بهتر کسی که برای این وزارت انتخاب می شود از دل مخابرات و ارتباطات باشد تا اطلاعات کامل و جامعی از این حوزه داشته باشد.