نوآوران آنلاین-
ویروس ماربورگ (Marburg virus) در سال 1967 شناسایی شد. این ویروس مشابه ویروس ابولا است؛ هر دو ویروس از خانواده فیلوویروس (filovirus) بوده و دارای نرخ بالای مرگ و میر هستند.
میزان مرگ و میر در شیوع اولیه این ویروس 25 درصد بود، اما در شیوع دوم طی سال های 2000- 1998 در جمهوری دموکراتیک کنگو 80 درصد مبتلایان جان خود را از دست دادند. ویروس ماربورگ با تب هموراژیک و خونریزی همراه است که منجر به شوک، نارسایی اعضای بدن، و مرگ می شود. نرخ کشندگی این ویروس 88 درصد است.
ویروس ماربورگ از طریق خفاش میوه خوار مصری موسوم به «Rousettus aegyptiacus» به انسان منتقل می شود. زمانی که فردی به ویروس ماربورگ آلوده شود، ویروس از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن بیمار یا تماس غیرمستقیم با سطوح یا مواد حاوی این مایعات، به افراد دیگر منتقل می شود.
براساس اعلام WHO، مدت زمان لازم برای ظهور علائم آلوده شدن فرد به ویروس ماربورگ که به دوره نهفتگی یا انکوباسیون (incubation period) معروف است، بین 2 تا 21 روز به طول می انجامد. علائم به صورت ناگهانی شروع شده و شامل درد بویژه درد عضلانی است. سه روز پس از شروع علائم، علائم گوارشی شامل تهوع و اسهال شدید که یک هفته به طول می انجامد، آغاز می شود.
سازمان بهداشت جهانی، وضعیت بیماران در این فاز از عفونت را شبح مانند (ghost-like) با خصوصیات ظاهری مانند چشم های گود رفته، چهره بی عاطفه و بی تفاوتی شدید توصیف می کند.
ویروس می تواند مشکلاتی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد کرده و منجر به پریشانی، تحریک پذیری و رفتار خشونت آمیز شود. در نهایت، مرگ ناشی از شوک و خونریزی شدید، حدود 8 تا 9 روز پس از شروع علائم بروز می کند.
در شیوع اخیر که 19 اکتبر (27 مهر) اعلام شد، 3 نفر از یک خانواده جان خود را از دست دادند. یکی از اعضای این خانواده پیش از مرگ به کنیا سفر کرده بود. باتوجه به مرگ هر 3 نفر، نرخ مرگ و میر در شیوع فعلی 100 درصد اعلام شده است.