نوآوران آنلاین- 23 آبان 95، مهمانان یک مراسم عروسی در تماس با پلیس از دستگیری پسری 19 ساله هنگام آزار دختری 1.5 ساله خبر دادند.
با حضور ماموران، متهم دستگیر شد و پدر دختر نیز در شکایتش گفت: «امروز همراه همسر و دختر خردسالم نازنین برای عروسی به تالار آمده بودیم. لحظه‌ای نازنین را به خواهرزاده هشت‌ساله ام سپردم، اما وقتی برگشتم متوجه نبودن دخترم شدم. خواهرزاده ام گفت پسری جوان به این بهانه که می خواهد نازنین را به مادرش بسپارد، او را با خود برده است. همه جا را دنبال دخترم گشتیم تا این که یکی از مهمانان گفت، صدای گریه نازنین را از اتاقی شنیده است. خودمان را به آنجا رساندیم اما هرچه به در کوبیدیم، متهم آن را باز نکرد. وقتی با لگد در را شکستیم و وارد شدیم، دخترم و پسری 19ساله را در شرایط نامناسبی دیدیم. او قصد آزار نازنین را داشت اما با حضور ما ناکام ماند.»
با صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی در اختیار دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت و متهم به اتهام آدم‌ربایی و کودک‌آزاری محاکمه شد.
او خود را بی‌گناه دانست و گفت: «من آن روز به اتاق رفته بودم، اما هیچ بچه‌ای در آنجا نبود. نمی‌دانم چرا این اتهامات را به من زده‌اند.»
انکار متهم در حالی بود که چهار شاهد با حضور در دادگاه علیه او شهادت دادند. یکی از آنها گفت: «وقتی در را با لگد باز کردیم، نازنین و متهم را در شرایطی نامناسب دیدیم.»
در پایان دادگاه قضات وارد شور شدند و متهم را به جرم آدم ربایی به 15سال حبس و به جرم کودک آزاری به شش ماه زندان محکوم کردند.