نوآوران آنلاین-
اگر شما هم خواهان هوایی پاک برای خانه و خانواده تان هستید، کافی است آلاینده ها را بشناسید و آنها را از فضای خانواده تان دور نگه دارید.
این آلاینده ها که در واقع رفتارهایی نه چندان نا آشنا و پیچیده از سوی خود همسران هستند، سریعتر و عمیق تر از آن که فکرش را بکنید، هوای خانواده شما را مسموم می کنند. در ادامه به ده مورد از شایعترین این آلاینده ها اشاره می شود:
1. بی احترامی کردن به خود همسر یا خانواده اش
احترام متقابل در رابطه بین همسران حکم اکسیژن برای ادامه حیات را دارد. در نتیجه اگر پرده های احترام متقابل بین همسران فرو بیفتد، نفس کشیدن برای همه اعضای خانواده دشوار می شود. از این رفتار بدتر و مسموم تر، بی احترامی کردن همسران به خانواده های همدیگر است که به راحتی می تواند یک مشاجره کوچک را به یک بحران تبدیل کند.
2. تحقیر کردن
تحقیر کردن فقط به معنای آن نیست که به عنوان مثال شما جلوی دیگران به همسرتان چیزی بگویید که او را کوچک کند. از آن بدتر، تحقیر کردن همسر پیش خودش است برای مثال اگر در خلوت دو نفره تان از زرنگی ها یا مهارت های همسر دوستتان صحبت کنید و لحن و کلماتتان طوری باشد که او احساس کند که دارید با مرد یا زن دیگری مقایسه اش می کنید که از نظر شما از او بهتر است، در واقع او را پیش خودش تحقیر کرده اید.
3. کم محلی کردن
اگر سیاست رفتاری خود را طوری طراحی کرده اید که بعد از هر بحث یا اختلاف نظری با همسرتان قهر کنید و یا توجه کمتری به او نشان بدهید، لازم است این را هم بدانید که دارید با دستان خودتان یکی از آلاینده های سمی را وارد اتمسفر خانواده می کنید. چرا که با کم محلی کردن فرصت گفتگوی سازنده را می سوزانید و باعث می شوید که یک اختلاف کوچک که شاید با چند دقیقه گفتگو قابل رفع باشد، برای روزها و هفته ها کش پیدا کند و جلوی پویایی خانواده را بگیرد.
4. ائتلاف با بچه ها علیه همدیگر
این کار یکی از مسموم کننده ترین رفتارهایی است که یک زن و شوهر می توانند با فضای خانواده شان بکنند. بچه ها برای رشد سالم به پدر و مادری نیاز دارند که هر کدام در جایگاه والدی گریِ خودشان قرار داشته باشند. تیم تشکیل دادن علیه همدیگر با
انتقاد کردن بد نیست البته به شرط اینکه در جای مناسب، زمان مناسب، با کلمات مناسب و با در نظر گرفتن ظرفیت انتقادپذیری همسر انجام بشود.
کمک بچه ها، هم جایگاه والدین را در نظر آنها پایین می آورد و هم آنها را وارد بازی ای می کند که برنده ای ندارد.
بیشتربخوانید : کدام اشتباه همسرتان را نباید ببخشید؟
5. کنترل کردن همدیگر
اگر شما جزء کسانی هستید که مدام به همسرتان می گویید چه کار بکند و چه کار نکند، اگر تا او همان کاری را که شما می خواهید انجام ندهد کارت اعتباری اش را شارژ نمی کنید و یا اگر خدای نکرده با پرخاشگری های فیزیکی و یا کلامی سعی می کنید او را وادار به انجام کارهای مورد نظر خود بکنید، باید بدانید که برای بردن در این جنگ قدرت همسرانه، دارید از ابزار کنترل گری استفاده می کنید؛ ابزاری که شاید به طور موقت شما را به اهدافتان برساند ولی به تدریج مثل خوره به جان زندگی تان خواهد افتاد و نفس خانواده تان را قطع خواهد کرد.
6. بدگویی کردن از همسر پیش خانواده ها
اگر شما یک اخلاق بد همسرتان را پیش خانواده خودتان بازگو کنید، آنها به خاطر علاقه ای که به شما دارند به احتمال زیاد طرف شما را خواهند گرفت و دیگر تا دنیا دنیا است آن مسئله را فراموش نخواهند کرد (حتی اگر خودتان یادتان برود). اگر هم پیش خانواده همسرتان بازگو کنید، به احتمال زیاد آنها هم به خاطر علاقه ای که به فرزندشان دارند طرف او را خواهند گرفت و تا دنیا دنیاست بدگویی شما علیه فرزندشان را فراموش نخواهند کرد (حتی اگر همسرتان فراموش کند). این فراموش نشدن ها، روی روابط آنها با شما و همسرتان تأثیر خواهد گذاشت و به مسموم شدن فضای خانواده کمک می کنند!
7. انتقادهای بی حساب و کتاب
انتقاد کردن بد نیست البته به شرط اینکه در جای مناسب، زمان مناسب، با کلمات مناسب و با در نظر گرفتن ظرفیت انتقادپذیری همسر انجام بشود. اما حتی اگر در انتقاد سازنده هم افراط بشود، صدای همسرتان در خواهد آمد و اوضاع خانواده متشنج خواهد شد.
8. توقعات نابجای اقتصادی
اگر سیاست گذاری های اقتصادی شما برای خانواده تان طوری باشد که حساب دخلتان با خرجتان جور در نیاید، بدون تردید یکی از مجراهای مسموم کننده را به روی هوای خانواده خود باز کرده اید.
9.همیشه طلبکار بودن
بعضی از همسران فکر می کنند اگر در ارتباط با همدیگر دست پیش را نگیرند، پس خواهند افتاد. به همین دلیل نه تنها از همدیگر قدرشناسی نمی کنند، بلکه همیشه طوری رفتار می کنند که طرف مقابل احساس کند در حق او و خانواده شان کم کاری کرده است.
10.بالا بردن صدا
وقتی صدای همسران در برابر همدیگر بالا می رود، در واقع هر کدام از دو طرف مشغول گفتن حرف هایی می شوند که طرف دیگر اصلاً نمی شنود. در این گیر و دار، اصل مسئله که حل نشده باقی مانده است، روی مسائل دیگر تلنبار می شود و در انتظار جرقه ای در آینده می ماند تا دوباره الو بگیرد. به نظر شما آیا بین این آتش و دود ، هوای سالمی برای نفس کشیدن خانواده باقی خواهد ماند؟